Στην καρδιά της Μήλου, 15 μαθητές συνεχίζουν να φοιτούν σε προκάτ αίθουσες, περιμένοντας με αγωνία την αποκατάσταση του ιστορικού Δημοτικού Σχολείου Απολλώνιων.

Πολυετής Διάρκεια Έκτακτων Συνθηκών Εκπαίδευσης στην Μήλο

Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Απολλώνιων Μήλου αναγκάζονται να κάνουν μάθημα σε προκάτ εγκαταστάσεις (κοντέινερ) που έχουν τοποθετηθεί στο προαύλιο του σχολείου. Το ιστορικό κτήριο έχει παραμείνει κλειστό από το 2020 λόγω σοβαρών προβλημάτων στατικότητας σχολείων, ενώ οι γονείς και οι κάτοικοι εκφράζουν έντονη ανησυχία για την καθυστέρηση στην επανένταξη των παιδιών σε ένα κανονικό σχολικό περιβάλλον.

Αίτημα για Επιστροφή σε Αίθουσες με Ασφάλεια και Αξιοπρέπεια

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου Απολλώνιων, κ. Αντώνης Μαυρογιάννης, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Όπου Υπάρχει Ελλάδα», τόνισε την επιτακτική ανάγκη επιστροφής των παιδιών στον φυσικό τους χώρο μάθησης. Όπως υπογραμμίζει:

• «Το σχολείο αποτελεί σημαντικό ιστορικό σημείο για την περιοχή Απολλώνια της Μήλου.
• Τα παιδιά ηλικίας 6-12 ετών αξίζουν ένα ασφαλές και αξιοπρεπές σχολείο, όχι προσωρινές λύσεις σε κοντέινερ.»
• «Η γραφειοκρατία έχει βαλτώσει και η Πολιτεία οφείλει να παρέμβει άμεσα.»

Προβλήματα στις Προσωρινές Εγκαταστάσεις και Επιπτώσεις στην Ποιότητα Εκπαίδευσης

Τα κοντέινερ, που λειτουργούν ως αίθουσες, δεν προσφέρουν επαρκή θέρμανση το χειμώνα ούτε κατάλληλο αερισμό το καλοκαίρι, δημιουργώντας ένα ανθυγιεινό και άχαρο σχολικό περιβάλλον. Ο κ. Μαυρογιάννης τονίζει:

«Πώς να μιλήσουμε για ποιότητα εκπαίδευσης όταν τα παιδιά στερούνται ακόμη και την αίσθηση του πραγματικού σχολείου;»

Το Αιτούμενο της Τοπικής Κοινωνίας

Οι γονείς απαιτούν άμεση αποκατάσταση του Δημοτικού Σχολείου Απολλώνιων, υπογραμμίζοντας ότι η παρατεταμένη καθυστέρηση αποτελεί πλήγμα για την εκπαίδευση, την τοπική κοινωνία και πάνω από όλα για τα ίδια τα παιδιά του νησιού. Ο κ. Μαυρογιάννης καταλήγει:

«Δεν ζητάμε πολυτέλειες, ζητάμε μόνο τα αυτονόητα: ένα ασφαλές, αξιοπρεπές σχολείο για τα παιδιά μας. Αν αυτό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε ένα μικρό νησί όπως η Μήλος, πώς μπορούμε να ονειρευόμαστε ισότιμη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά της χώρας;»