Παγκόσμια τα βλέμματα στρέφονται σε πολέμους όπως αυτόν στην Ουκρανία ή στη Γάζα, ωστόσο η παλιότερη σύγκρουση που συνεχίζεται ακόμα κρύβεται αλλού. Σε μια στενή λωρίδα γης, μόλις τέσσερα χιλιόμετρα πλάτος, ανάμεσα στη Βόρεια και Νότια Κορέα, η ένταση δεν λέει να κοπάσει. Για τρεις γενιές, η χερσόνησος ζει με την απειλή ενός πολέμου που σταμάτησε μόνο στα χαρτιά.
Όλα ξεκίνησαν το 1945, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Κορέα, που βρισκόταν υπό ιαπωνική κατοχή για δεκαετίες, τέθηκε ξαφνικά σε διαίρεση. Οι Σοβιετικοί κατέλαβαν τον βορρά, οι Αμερικανοί τον νότο, και ο 38ος παράλληλος έγινε το σύνορο που χώρισε την ηπειρωτική χώρα σε δύο αντίπαλα κομμάτια: ένα κομμουνιστικό καθεστώς από τη μία, μια οικονομική δύναμη από την άλλη.
Ο Πόλεμος που Δεν Τελείωσε Ποτέ
Το 1950, ο Κιμ Ιλ-σούνγκ της Βόρειας Κορέας επιτέθηκε στον Νότο για να ενώσει τη χώρα με τη βία, με στήριξη από Στάλιν και Κίνα. Η Νότια Κορέα κατέρρεε γρήγορα, αλλά οι ΗΠΑ επενέβησαν άμεσα για να εμποδίσουν άλλο ένα κομμουνιστικό κράτος. Ο πόλεμος κράτησε τρία χρόνια, κόστισε δύο εκατομμύρια ζωές, ισοπέδωσε πόλεις και χώρισε οικογένειες οριστικά.
Στο τέλος, το 1953 υπεγράφη μόνο ανακωχή, όχι ειρήνη. Η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη δημιουργήθηκε ως buffer μεταξύ των δύο πλευρών. Θεωρητικά ουδέτερη, στην πράξη γεμίζει νάρκες, κάμερες και στρατιώτες που παρακολουθούν ο ένας τον άλλο μέρα νύχτα.
Φράχτες σπρώχνονται από τη βλάστηση, σήραγγες σκάβονται κάτω από το έδαφος, μεγάφωνα βροντοφωνάζουν προπαγάνδα ή K-pop. Στη δεκαετία του ’70, η Βόρεια Κορέα έσκαψε τέσσερις σήραγγες για εισβολή, αλλά όταν βρέθηκαν, ισχυρίστηκε ψέματα ότι έψαχνε κάρβουνο σε βράχους από γρανίτη.
Σουρεαλιστικές Σύγκρουσεις στη Λωρίδα
Ακόμα και ένα απλό κλάδεμα δέντρου έγινε αιτία αίματος το 1976. Δύο Αμερικανοί σκοτώθηκαν από Βορειοκορεάτες στρατιώτες κοντά σε μια σημύδα, και οι ΗΠΑ αντέδρασαν με μαζική επιχείρηση: B-52 πάνω από τη ζώνη, εκατοντάδες πεζοναύτες έτοιμοι, μόνο για να κοπεί το δέντρο σε 42 λεπτά. Ο πλανήτης κρατούσε την ανάσα, τόσο κοντά ήρθε ξανά ο μεγάλος πόλεμος.
Οι εντάσεις συνεχίζονται χωρίς σταμάτημα. Το 2010, βυθίστηκε νοτιοκορεατικό πλοίο, με κατηγορίες κατά της Πιονγκγιάνγκ. Το 2020, η Βόρεια Κορέα ανατίναξε το κοινό γραφείο διασύνδεσης.
Πέρυσι, ξέσπασε ο «σκουπιδοπόλεμος»: 5.000 αερόστατα με σκουπίδια και ακαθαρσίες έπεσαν πάνω από τη Σεούλ. Η Νότια Κορέα απάντησε ενεργοποιώντας ηχεία με K-pop. Φέτος, νέα πυραυλικά τεστ έφεραν ανταλλαγές πυρών στο σύνορο.
Ανάμεσα σε αυτά τα γεγονότα, ξεχωρίζει η απαγωγή το 1978 του σκηνοθέτη Σιν Σανγκ-οκ και της ηθοποιού Τσόι Εουν-χι από πράκτορες της Βόρειας Κορέας. Ο Κιμ Γιονγκ-ιλ, φαν του σινεμά, τους κράτησε χρόνια για να γυρίσουν προπαγάνδα, όπως το Pulgasari, παρόμοιο με Godzilla. Δραπέτευσαν ζητώντας άσυλο στη Βιέννη μετά από 17 ταινίες.
Υπήρξαν και φωτεινές στιγμές, όπως τον Απρίλιο του 2018. Ο Κιμ Γιονγκ-ουν και ο Μουν Τζε-ιν συναντήθηκαν στη ζώνη, πέρασαν το σύνορο χέρι-χέρι και χαμογέλασαν για τις κάμερες. Για λίγο, φάνηκε ότι η ειρήνη πλησίαζε, αλλά τα πράγματα γύρισαν πίσω γρήγορα.
Σήμερα, το σύνορο διατηρεί την ειρωνεία του: μια μπλε αίθουσα όπου η γραμμή περνάει από τη μέση του τραπεζιού. Ένα βήμα αρκεί να σε βάλει στην άλλη χώρα. Η χερσόνησος κουβαλάει 75 χρόνια φόβου και παγωμένης εχθρότητας, με ελπίδες που δεν σβήνουν εντελώς.