Στη Σύμη, ένα από τα πιο όμορφα νησιά του Αιγαίου, όπου πολύχρωμα νεοκλασικά σπίτια χτίζουν μια θέα από ψηλά προς το γαλάζιο του Αιγαίου, ταξίδεψε η αρθρογράφος Άντζελα Λοκατέλι. Η αρθρογράφος του National Geographic αναδεικνύει τη Σύμη ως έναν νέο προορισμό πεζοπορίας, περπατώντας στα δρομάκια του νησιού και γνωρίζοντας φιλόξενους και χαμογελαστούς κατοίκους. Όπως αναφέρει η Λοκατέλι, “Νεοκλασικά σπίτια περιβάλλουν τον αμφιθεατρικό κόλπο, βαμμένα με χρώματα όχρα και καστανόξανθα με μπλε πινελιές. Αυτή η αρχιτεκτονική είναι η αναγνωρίσιμη σφραγίδα της Σύμης – το πρώτο πράγμα που παρατηρούν οι επισκέπτες από τα πλοία και η εικόνα που πιθανόν να δουν σε μια καρτ ποστάλ. Ωστόσο, εγώ είμαι εδώ για πεζοπορία και, όπως αποδείχτηκε, οι ευκαιρίες ξεκινούν ακριβώς από το κέντρο της πόλης.”
Επιστροφή στον Γιαλό, μέσα από ένα μονοπάτι που στην παροιμία έχει διασχίσει γαϊδουράκια φορτίσματα, αλλά τώρα διασχίζεται από ποδήλατα και αυτοκίνητα. “Εκείνο το απόγευμα, οδηγούμε προς τη δυτική ακτή για να εντοπίσουμε ένα άλλο (μονοπάτι) δίπλα στο μοναστήρι του 18ου αιώνα του Μεγάλου Σωτήρη. Κάποτε εγκαταλελειμμένο, ξαναζωντανεύει από τον Μανώλη Πετρίδη, έναν πρώην σερβιτόρο που ανέλαβε τις επισκευές ως project”, αναφέρει η Λοκατέλι. Στη συνέχεια, η αρθρογράφος του National Geographic βρίσκεται σε ένα χωματόδρομο μέσα σε ένα δάσος. Σύμφωνα με την περιγραφή της, “δεν υπάρχουν πινακίδες, αλλά μόνο σημάδια σε πέτρες, και μιας και δεν υπάρχουν διαθέσιμοι χάρτες μονοπατιών, οι ταξιδιώτες μπορεί να μην γνωρίζουν καν την ύπαρξη αυτών. Ο Βαλάντης, που λατρεύει την πεζοπορία, τα εντοπίζει με το smartwatch, ελπίζοντας ότι κάποια μέρα θα συμβάλει στην ανάπτυξη καλύτερης πρόσβασης”.
Η Λοκατέλι αναφέρει:
“Αυτό κάποτε ήταν η σύνδεση μεταξύ της πόλης της Σύμης και του μοναστηριού του Πανορμίτη, στην νότια μεριά. Γαϊδουράκια το περπατούσαν μεταφέροντας υλικά, οι πιστοί το περπατούσαν – ένα απότομο, δύσκολο ταξίδι – για να εκδηλώσουν την αφοσίωσή τους. Όταν στη δεκαετία του 1960 ασφαλτοστρώθηκε ένας δρόμος σε όλο το νησί, η περιοδεία μειώθηκε από τέσσερις ώρες σε 30 λεπτά”. Φτάνουν στον Πανορμίτη, μέσω του ασφαλτοστρωμένου δρόμου, και εισέρχονται στην Ιερά Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπου οι πιστοί συγκεντρώνονται. Το ταξίδι κλείνει με μια επίσκεψη στο καφενείο του Πανορμίτη, όπου συναντούν τον ιδιοκτήτη και αντιδήμαρχο της Σύμης, Μιχάλη Ταουσέλη. Εκεί, η Λοκατέλι ακούει από τον Βαλάντη την ιστορία ενός μηνύματος σε ένα μπουκάλι, το οποίο ζητούσε από όποιον το βρίσκει να ανάψει τρία κεριά. “Εδώ έχουν συμβεί πολλά θαύματα”, της λέει. Η αρθρογράφος ολοκληρώνει το ρεπορτάζ της για τη Σύμη, γράφοντας πως “η κοινότητα του νησιού μπορεί να δημιουργήσει τα δικά της θαύματα και αυτό αποτελεί μόνο κερδοσκοπικό πλεονέκτημα”.
