Η Γαλλία βρίσκεται στο χείλος μιας βαθιάς πολιτικής και οικονομικής κρίσης, με το διακύβευμα να είναι η δημοσιονομική σταθερότητα και η ίδια η κυβερνητική συνοχή. Ο πρωθυπουργός Μπαϊρού απειλεί με χάος ενόψει της κρίσιμης ψηφοφορίας, ενώ το **τεράστιο δημόσιο χρέος** θέτει τη χώρα ενώπιον ιστορικών διλημμάτων.
Η Ωρολογιακή Βόμβα του Δημόσιου Χρέους: Γαλλία σε Κρίση
Η Γαλλία εισέρχεται σε μία από τις πλέον κρίσιμες πολιτικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της, με την απειλή της **πολιτικής αστάθειας** και της οικονομικής κατάρρευσης να πλανάται απειλητικά. Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού, βρισκόμενος αντιμέτωπος με μια κυβέρνηση μειοψηφίας και την άρνηση συνεργασίας από ένα ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων, προειδοποίησε ότι η ανατροπή του κυβερνητικού του σχήματος θα βυθίσει τη χώρα σε ένα «χάος» με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η ημερομηνία-κλειδί είναι η **8η Σεπτεμβρίου**, όταν η Εθνοσυνέλευση θα κληθεί να αποφασίσει για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Αν αποτύχει, η Γαλλία θα βρεθεί για τρίτη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο χωρίς πρωθυπουργό, γεγονός που υπογραμμίζει την πρωτοφανή **θεσμική κρίση** που βιώνει η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μιλώντας σε εκδήλωση του ισχυρού συνδικάτου CFDT, ο Μπαϊρού απηύθυνε ένα δραματικό κάλεσμα προς τους Γάλλους πολίτες, τονίζοντας το ιστορικό διακύβευμα: «Ο γαλλικός λαός έχει 13 ημέρες για να επιλέξει ανάμεσα στο χάος και την ευθύνη». Στόχος του είναι να πείσει τους βουλευτές να εγκρίνουν ένα **πρόγραμμα δραστικών περικοπών** ύψους **43,8 δισ. ευρώ**. Αυτό το πακέτο μέτρων, σύμφωνα με την κυβέρνηση, αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για τον περιορισμό του **δημοσιονομικού ελλείμματος** και την αποφυγή της κατάρρευσης των δημόσιων οικονομικών.
Οι προοπτικές, ωστόσο, δεν είναι ευοίωνες. Ήδη, η ριζοσπαστική Αριστερά, οι Σοσιαλιστές και ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να καταψηφίσουν την κυβέρνηση. Χωρίς τη στήριξη των **Σοσιαλιστών**, οι οποίοι μέχρι σήμερα επέτρεπαν στην κυβέρνηση μειοψηφίας να προωθεί νομοσχέδια με την ανοχή τους, η επιβίωση του Φρανσουά Μπαϊρού μοιάζει σχεδόν αδύνατη.
Η Απειλή του ΔΝΤ και η Οικονομική Λιτότητα
Τις πολιτικές εντάσεις ενίσχυσε καθοριστικά η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής της Γαλλίας στο **Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)**, εφόσον η κατάσταση με το **γιγαντιαίο δημόσιο χρέος** δεν τεθεί άμεσα υπό έλεγχο. Μια τέτοια προοπτική, αδιανόητη μέχρι πρότινος για μια χώρα που αποτελεί πυλώνα της ευρωπαϊκής οικονομίας, προκάλεσε σοκ στην πολιτική σκηνή και έντονη ανησυχία στις διεθνείς αγορές, φέρνοντας μνήμες από την **κρίση χρέους** της ευρωζώνης στην προηγούμενη δεκαετία.
Το προτεινόμενο σχέδιο περικοπών, το οποίο επηρεάζει όλους τους βασικούς τομείς του κράτους (από την υγεία και την παιδεία μέχρι τις κοινωνικές παροχές), έχει προκαλέσει ένα κύμα αντιδράσεων. Συνδικάτα και κοινωνικές οργανώσεις κατηγορούν την κυβέρνηση για **«ανάλγητη πολιτική λιτότητας»** που, όπως υποστηρίζουν, θα πλήξει κυρίως τα πιο ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, αξιόπιστοι οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η κατάσταση δεν επιτρέπει περαιτέρω αναβολές, καθώς το **δημοσιονομικό έλλειμμα** διογκώνεται με ρυθμούς που θέτουν σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των γαλλικών δημόσιων οικονομικών. Το πρόβλημα του **χρέους της Γαλλίας** δεν είναι μόνο εθνικό, αλλά έχει και ευρύτερες επιπτώσεις στη σταθερότητα της Ευρωζώνης, δεδομένου του μεγέθους και της επιρροής της γαλλικής οικονομίας.
Ο «Μουτζούρης» στα Χέρια του Μακρόν: Δύσκολες Επιλογές για την Επόμενη Μέρα
Αν ο Φρανσουά Μπαϊρού χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης, η επόμενη κίνηση θα ανήκει αποκλειστικά στον **Εμανουέλ Μακρόν**. Ο Γάλλος πρόεδρος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια σειρά από εξαιρετικά δύσκολες επιλογές:
* **Να ζητήσει από τον Μπαϊρού να παραμείνει** ως επικεφαλής μιας μεταβατικής κυβέρνησης, μια λύση που συχνά υιοθετείται σε περιόδους κρίσης, αλλά ενέχει τον κίνδυνο της περαιτέρω απαξίωσης.
* **Να ορίσει ένα νέο πρόσωπο** για το αξίωμα του πρωθυπουργού, μια κίνηση που θα απαιτούσε εξίσου δύσκολες διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία μιας βιώσιμης πλειοψηφίας.
* **Να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές**, μια επιλογή που, αν και φαινομενικά δημοκρατική, θα μπορούσε να επιδεινώσει την πολιτική αστάθεια. Οι πιθανότητες για συναίνεση στη Βουλή παραμένουν ελάχιστες, ενώ μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση θα ενίσχυε περαιτέρω την **ακροδεξιά** και την **άκρα αριστερά**, δυνάμεις που ήδη κερδίζουν διαρκώς έδαφος στη γαλλική πολιτική σκηνή.
Ο Μπαϊρού, ο οποίος ανέλαβε την πρωθυπουργία μετά από παρατεταμένες διεργασίες και καθυστερήσεις, βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο. Αν χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης, θα γίνει ο τρίτος πρωθυπουργός που αποχωρεί μέσα σε έναν χρόνο, καταδεικνύοντας με τον πιο οδυνηρό τρόπο την **πολιτική αστάθεια** που ταλανίζει τη χώρα. Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι αν η Γαλλία μπορεί να βρει ένα δρόμο συναίνεσης και σταθερότητας για την αντιμετώπιση του **δημοσίου χρέους** και της **πολιτική κρίσης**, ή αν βαδίζει προς μια παρατεταμένη περίοδο θεσμικής αναταραχής με ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για το μέλλον της Ευρώπης.