Μία από τις πιο εμβληματικές εικόνες της σφαγής που σημειώθηκε στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ είναι η κοπέλα με το κόκκινο σάλι. Η Vlada Patapov, όπως είναι το όνομά της, τρέχει τρομοκρατημένη να ξεφύγει από τους τρομοκράτες που εισέβαλαν στο φεστιβάλ Nova, σκοτώνοντας αδιάκριτα νέους που διασκέδαζαν. Η εικόνα της έγινε γνωστή όταν οι κάμερες την απαθανάτιζαν να προσπαθεί να σωθεί, τη στιγμή που οι ένοπλοι της Χαμάς σκότωσαν πάνω από 360 παρευρισκόμενους και απήγαγαν 40 άτομα. Η τύχη της παρέμεινε άγνωστη για εβδομάδες, με τον κόσμο να αναρωτιέται αν είναι ζωντανή. Ωστόσο, τελικά εντοπίστηκε και η ιστορία της αποκαλύφθηκε μέσω της βρετανικής Daily Mail. Τώρα, ένα χρόνο μετά την επίθεση, η Ουκρανής μητέρα μοιράζεται τις αναμνήσεις της από εκείνη την νύχτα που άλλαξε τη ζωή της για πάντα.
Στη συνέντευξή της, η Vlada είπε: «Αν μπορούσα να κάνω μία ευχή, θα ήταν να μπορούσα να ειδοποιήσω όλους στο φεστιβάλ μία ώρα πριν την επίθεση, έτσι ώστε να είχαν την ευκαιρία να διαφύγουν. Αν και επέζησα, πολλοί άλλοι δεν είχαν την ίδια τύχη. Αυτή η σκέψη με βαραίνει. Μετά από ένα χρόνο, οι ψυχικές πληγές είναι ακόμα ανοιχτές. Επισκέπτομαι ψυχοθεραπεία και συμβουλευτικές συναντήσεις, όπως πολλοί άλλοι επιζώντες, και πραγματικά βρίσκω βοήθεια όταν μοιράζομαι την εμπειρία μου».
Δυσκολίες με το μετατραυματικό στρες
Η 26χρονη Vlada αγωνίζεται με το μετατραυματικό στρες και την ενοχή του επιζώντος, καθώς η επέτειος της σφαγής και οι συνέπειες της συνεχούς έντασης στην περιοχή καθιστούν το τραύμα της ακόμη πιο εμφανές. Παρά τις δύσκολες στιγμές, αναγνωρίζει ότι έπρεπε να μείνει ζωντανή για την τρίχρονη κόρη της, Romi. «Συνειδητοποιώ ότι όταν σκέφτομαι εκείνη την ημέρα, όλα φαίνονται τόσο φρέσκα. Το μόνο που ήθελα ήταν να διατηρήσω τη ζωή μου για την κόρη μου και είμαι ευγνώμονη για κάθε ημέρα που περνάμε μαζί». Η Romi, τώρα σχεδόν τεσσάρων ετών, ζει αυτή την επώδυνη πραγματικότητα του πολέμου.
Η δύναμη της επιβίωσης
Η Vlada έχει αναπτύξει στενούς δεσμούς με ανθρώπους που τη βοήθησαν να σωθεί, αλλά έχει αποφασίσει να γιορτάσει την επέτειο της σφαγής ήσυχα στο σπίτι με την οικογένειά της. Αναγνωρίζει τη σημασία της αντοχής και της ελπίδας. «Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους τρομοκράτες να μας νικήσουν. Πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί για το Ισραήλ και για τους ομήρους που παραμένουν στη Γάζα». Η κατάσταση παραμένει τεταμένη, με επιθέσεις από τη Γάζα και άλλες περιοχές να είναι επίκαιρες.
Μιλώντας για την επίθεση, η Vlada θυμάται: «Εκείνη τη νύχτα, κάτι δεν πήγαινε καλά. Όταν είδα τους φίλους μου τραυματισμένους και να χάνουν τις ζωές τους, αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σε έναν ειρηνικό μουσικό φεστιβάλ». Η Vlada και οι φίλοι της κατευθύνθηκαν στο φεστιβάλ την τελευταία στιγμή, και η ατμόσφαιρα της βραδιάς ήταν παράδοξη, με μια αίσθηση ανησυχίας στον αέρα.
Young Israelis keep amazing me with their bravery. (They shame their Western peers.)
Vlada Patapov became an icon by being in the foreground of a clip of stampeding revelers as Hamas barbarians closed in.
“I am just happy that this symbolic picture is of a girl that survived.” pic.twitter.com/fBsjJqE0Ji
— Saul Sadka (@Saul_Sadka) April 3, 2024
Μία στιγμή που άλλαξε τα πάντα
Στις 3 τα ξημερώματα, ενώ κοιμόταν, ξύπνησε ακούγοντας πυροβολισμούς. Οι φωνές πανικού τη σκόρπισαν στην πραγματικότητα. Μετά την επιβεβαίωση ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη, η ομάδα της σχεδίασε την απόδρασή της. Δυστυχώς, οι δρόμοι ήταν φραγμένοι και εκείνη και οι φίλοι της βρέθηκαν σε έναν εφιάλτη, περικυκλωμένοι από τους τρομοκράτες αναζητώντας μια πιθανότητα διαφυγής. «Η κατάσταση έγινε χαοτική. Ο επικεφαλής αστυνομικός μας είπε να κατευθυνθούμε ανατολικά για να μείνουμε ζωντανοί», θυμάται. Η Vlada αναφέρει ότι η αγωνία της ήταν συνεχής, καθώς γνώριζε πως έπρεπε να παραμείνει δυνατή, όχι μόνο για τον εαυτό της αλλά και για την κόρη της.
Η περίπτωση της Vlada Patapov δεν είναι μόνο μία ιστορία επιβίωσης, αλλά και ένα δείγμα αντοχής και ελπίδας, που αναδύεται μέσα από τις σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της περιοχής. Η ζωή της και οι αναμνήσεις της μοιάζουν με τις φλόγες που δεν σβήνουν, θυμίζοντας ότι η ελπίδα μπορεί να βρει το δρόμο της ακόμα και στα πιο σκοτεινά μέρη.