Ο Goncalo Correia έθεσε το ερώτημα: Είναι οι ελληνικές υποδομές μεταφορών έτοιμες να ανταποκριθούν στις επερχόμενες προκλήσεις;
Στο πλαίσιο του «Greece’s Transportation and Infrastructure Summit» που διοργανώθηκε από τον Economist, ο Goncalo Correia, ο οποίος κατέχει τη θέση του επικεφαλής τομέα transport mobility and logistics στο Τμήμα Μεταφορών και Σχεδιασμού του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Ντελφτ στην Ολλανδία, αναφέρθηκε λεπτομερώς στον ελληνικό στόλο οχημάτων.
Ο κ. Correia τόνισε ότι «περίπου το 12% των αυτοκινήτων στους ελληνικούς δρόμους είναι αμιγώς ηλεκτρικά ή υβριδικά, ποσοστό που βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο 20% της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρόλο που ο στόλος αυτός παρουσιάζει ετήσια αύξηση». Αναρωτήθηκε έντονα εάν οι υποδομές μεταφορών στην Ελλάδα είναι επαρκώς προετοιμασμένες για να αντιμετωπίσουν τις αναδυόμενες προκλήσεις.
Αναλυτικότερα, εστίασε στις μεταβολές που επιφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, τόσο στον ρόλο των ατόμων που σχεδιάζουν συστήματα μεταφορών όσο και στην συνολική εμπειρία των επιβατών. Εξήγησε ότι ο κλάδος των μεταφορών βρίσκεται σε μια φάση εκτεταμένου μετασχηματισμού, ο οποίος διαμορφώνεται όχι μόνο από την πρόοδο της τεχνολογίας, αλλά και από την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της κοινωνίας, των υφιστάμενων υποδομών και των στόχων που αφορούν τη βιωσιμότητα.
Ως παράδειγμα, ανέφερε ότι πάνω από το 35% των πωλήσεων καινούργιων οχημάτων στην Ολλανδία είναι ηλεκτρικά, με το αντίστοιχο δίκτυο φόρτισης να συγκαταλέγεται στα πιο πυκνά παγκοσμίως. Επιπλέον, επισήμανε ότι η Ολλανδία διαθέτει εδώ και 25 χρόνια ένα αυτοματοποιημένο σύστημα μεταφοράς στο Ρότερνταμ, το οποίο έχει εξυπηρετήσει εκατομμύρια επιβάτες.
Πρόσθεσε επίσης ότι η συνέργεια της ηλεκτροκίνησης με τον αυτοματισμό, μέσω της χρήσης ηλεκτρικών οχημάτων κοινής χρήσης σε στόλους, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της προσβασιμότητας και στην επίτευξη χαμηλότερων εκπομπών άνθρακα. Ωστόσο, υπογράμμισε ότι η τεχνολογία από μόνη της δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πανάκεια.
Τόνισε εμφατικά ότι η τεχνολογία οφείλει να υπηρετεί ευρύτερους στόχους κινητικότητας, όπως είναι η προσβασιμότητα, η προσιτή τιμή και η αξιοπιστία των μετακινήσεων.