Ο Ακίλε Πολονάρα, ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους φόργουορντ της ευρωπαϊκής καλαθοσφαίρισης, άνοιξε την ψυχή του στην ιταλική τηλεοπτική εκπομπή «Le Iene», προσφέροντας μια συγκλονιστική μαρτυρία για τη μάχη του με τη μυελοειδή λευχαιμία και την απίστευτη υποστήριξη που έλαβε από τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Η συγκινητική αποκάλυψη και η ελπίδα

Η είδηση της διάγνωσης του Ακίλε Πολονάρα με μυελοειδή λευχαιμία τον περασμένο Ιούλιο συγκλόνισε τον κόσμο του μπάσκετ και όχι μόνο. Ο ίδιος, με αξιοσημείωτο θάρρος, μοιράστηκε τις στιγμές αγωνίας και την αποφασιστικότητά του να επιστρέψει στα παρκέ. Η συνέντευξή του ανέδειξε την ανθρώπινη πτυχή πίσω από τον επαγγελματία αθλητή, τονίζοντας τη σημασία της ψυχικής δύναμης και της στήριξης από το περιβάλλον.

Η ανίκητη στήριξη από την Ελλάδα

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα σημεία της συνέντευξης ήταν η αναφορά του Πολονάρα στην άνευ όρων συμπαράσταση που δέχθηκε από την Ελλάδα. «Παρότι δεν έχω παίξει ποτέ εκεί, ο ελληνικός λαός, ακόμη και στα social, ήταν υπέροχος μαζί μου, με στήριξε πολύ και το εκτίμησα απίστευτα», δήλωσε ο ίδιος, υπογραμμίζοντας την παγκόσμια αλληλεγγύη που μπορεί να αναπτύξει ο αθλητισμός. Αυτή η αναγνώριση εδραιώνει την εικόνα της χώρας μας ως μιας κοινωνίας που αγκαλιάζει τον αθλητή ανεξαρτήτως καταγωγής ή ομάδας, ειδικά σε δύσκολες στιγμές.

Η επιλογή της Σάσαρι και το όνειρο της επιστροφής

Αφού ολοκλήρωσε έναν κρίσιμο κύκλο θεραπειών στη Βαλένθια, ο Ιταλός φόργουορντ βρέθηκε στη Μπολόνια. Εκεί, κλήθηκε να λάβει μια σημαντική απόφαση για το μέλλον του. Αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στη Σάσαρι, παρόλο που η Βίρτους Μπολόνια, στην οποία ανήκε, του πρότεινε έναν διαφορετικό ρόλο. Ο Πολονάρα εξήγησε την επιλογή του με απόλυτη ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια:

• «Αποδέχθηκα την επιλογή της Βίρτους και εκτίμησα τη συνέπειά της, γιατί δεν ήμουν στα πλάνα της ανεξάρτητα από την ασθένεια.»
• «Ειλικρινά θα ένιωθα προσβεβλημένος αν με είχαν υπογράψει μόνο για να δείξουν “όμορφη χειρονομία” επειδή έχω λευχαιμία.»
• «Προτίμησα την πρόταση της Σάσαρι γιατί το όνειρό μου είναι να προσπαθήσω να παίξω ξανά. Αν είχα δεχθεί έναν ρόλο σκάουτερ, θα σήμαινε ότι σταματάω ενώ έτσι έχω τον στόχο να περάσω τις ιατρικές εξετάσεις και να επιστρέψω στο γήπεδο.»

Αυτή η δήλωση αναδεικνύει τον ψυχισμό ενός αθλητή που, παρά τις αντιξοότητες, παραμένει προσηλωμένος στο πάθος του και αρνείται να δεχτεί έναν ρόλο συμπόνιας. Η προσδοκία του για τη μεταμόσχευση μυελού των οστών και η επιστροφή στα παρκέ είναι η κινητήριος δύναμη.

Ο οικογενειακός δεσμός και η κρίσιμη ημερομηνία

Ο Ακίλε Πολονάρα δεν έκρυψε ότι υπήρξαν στιγμές όπου η σκέψη να τα παρατήσει ήταν ισχυρή. Ωστόσο, η οικογένειά του, η γυναίκα του και τα παιδιά του, στάθηκαν βράχος δίπλα του, προσφέροντας το απαραίτητο κουράγιο. «Υπήρξε μια στιγμή που σκέφτηκα να τα σταματήσω όλα, αλλά μετά σκέφτηκα τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η 15η Σεπτεμβρίου, ημερομηνία όπου έχει προγραμματιστεί η έναρξη των διαδικασιών για τη μεταμόσχευση μυελού, είναι μια ημέρα-ορόσημο στη μάχη του.

Η Εθνική Ιταλίας και το μέλλον του μπάσκετ

Πέρα από την προσωπική του μάχη, ο Πολονάρα αναφέρθηκε και στην πορεία της Εθνικής Ιταλίας στο πρόσφατο EuroBasket. Αναγνώρισε την προσπάθεια της ομάδας, παρά τον πρόωρο αποκλεισμό από τη Σλοβενία και την εκπληκτική εμφάνιση του Λούκα Ντόντσιτς. Ο ίδιος εξέφρασε την πίστη του στο μέλλον του ιταλικού μπάσκετ, κάνοντας ειδική μνεία στους νέους, ταλαντούχους αθλητές:

• Ο Σπίσου, φίλος του Πολονάρα, μοιράστηκε την αισιοδοξία του για την «καινούργια φρουρά».
• Οι Ντιούφ και Νιανγκ, μαζί με τους Προκίντα και Σπανιόλο, αναφέρονται ως οι ανερχόμενοι αστέρες.

Η δήλωση του Πολονάρα για το μέλλον της εθνικής ομάδας προσδίδει μια αισιόδοξη νότα στην όλη συνέντευξη, αναδεικνύοντας την προοπτική ενός νέου, δυναμικού συνόλου.

Η στάση του Ακίλε Πολονάρα αποτελεί παράδειγμα δύναμης, πίστης και αθλητικού ήθους. Η μάχη του με τη λευχαιμία και η αποφασιστικότητά του να επιστρέψει στο άθλημα που αγαπά αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους.