Η Δούκισσα του Σάσεξ, Μέγκαν Μαρκλ, ανοίγει εκ νέου το κεφάλαιο της ζωής της στο Παλάτι, αποκαλύπτοντας τον “κανόνα” που της ήταν αδύνατον να αποδεχτεί και σκιαγραφώντας το αίσθημα “μη αυθεντικότητας” που τη συνόδευε στη βασιλική οικογένεια.

Η “Αυθεντικότητα” στο Επίκεντρο: Μέγκαν Μαρκλ και η Ζωή Μετά το Παλάτι

Η προβολή της δεύτερης σεζόν της σειράς ντοκιμαντέρ «With Love, Meghan» στο Netflix, φέρνει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο τη μετά-βασιλική ζωή της Μέγκαν Μαρκλ. Με αφορμή αυτή την κυκλοφορία, η Δούκισσα του Σάσεξ παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην Έμιλι Τσανγκ για την εκπομπή «The Circuit», όπου μίλησε ανοιχτά για τις προκλήσεις και τους περιορισμούς που βίωσε ως μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογένειας.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Μαρκλ, το κυρίαρχο συναίσθημα που τη διακατείχε κατά την παραμονή της στο Παλάτι ήταν αυτό της «μη αυθεντικότητας». Ενώ σήμερα δηλώνει ότι μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και να παρουσιάζεται στον κόσμο με τον δικό της, αυθόρμητο τρόπο, τότε ήταν αναγκασμένη να προσαρμόζεται σε αυστηρούς κώδικες συμπεριφοράς και εμφάνισης. Η αναζήτηση της αυτονομίας και της προσωπικής έκφρασης φαίνεται να ήταν ένας διαρκής αγώνας για τη Δούκισσα, ο οποίος κορυφώθηκε με την απόφασή της να αποχωρήσει από τα βασιλικά της καθήκοντα, μαζί με τον σύζυγό της, Πρίγκιπα Χάρι, το 2020 – ένα φαινόμενο που στα μέσα ενημέρωσης ονομάστηκε «Megxit».

Το Μπεζ Καλσόν: Ένα Σύμβολο Περιορισμού

Η Μέγκαν Μαρκλ αναφέρθηκε σε ένα φαινομενικά ασήμαντο, αλλά για την ίδια άκρως συμβολικό, παράδειγμα: την υποχρέωση να φοράει μπεζ καλσόν. «Ένα μικρό, ίσως αστείο παράδειγμα, αλλά που για μένα ήταν συμβολικό: έπρεπε πάντα να φοράω μπεζ καλσόν. Δεν ήμουν εγώ έτσι», αποκάλυψε. Για τη Δούκισσα, αυτό το ενδυματολογικό πρωτόκολλο δεν ήταν απλώς μια επιλογή ενδυμασίας, αλλά αντικατόπτριζε τη γενικότερη αδυναμία της να ζήσει με φυσικότητα και να εκφράσει τον πραγματικό της εαυτό. «Τώρα δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Είμαι απλά ο εαυτός μου», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας την απελευθέρωση που βιώνει πλέον.

Η Ενδυματολογική Ετικέτα της Βασιλικής Οικογένειας: Πέρα από το Μπεζ Καλσόν

Η βρετανική βασιλική οικογένεια είναι διαβόητη για την αυστηρότητα των ενδυματολογικών της προτύπων, τα οποία διέπονται από έναν περίπλοκο κώδικα άγραφων και γραπτών κανόνων. Αυτοί οι κανόνες εκτείνονται πολύ πέρα από την επιλογή του καλσόν και περιλαμβάνουν λεπτομέρειες όπως:

• Χρήση βερνικιού νυχιών μόνο σε φυσικές αποχρώσεις (όπως το “Ballet Slippers” της Essie), έναν κανόνα που ακολουθούσε πιστά η αείμνηστη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’.
• Υποχρέωση κάθε μέλους να έχει μαζί του μαύρη ενδυμασία σε ταξίδια στο εξωτερικό, ώστε να είναι προετοιμασμένο σε περίπτωση πένθους. Αυτός ο κανόνας θεσπίστηκε μετά τον αιφνίδιο θάνατο του βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ το 1952, όταν η τότε πριγκίπισσα Ελισάβετ επέστρεψε στην Αγγλία από την Κένυα και αναγκάστηκε να περιμένει στο αεροπλάνο μέχρι να της φέρουν κατάλληλα πένθιμα ρούχα.
• Αποφυγή υπερβολικών κοσμημάτων και υπερμεγεθών αξεσουάρ.
• Συντηρητικά χτενίσματα και διακριτικό μακιγιάζ.

Αυτά τα πρωτόκολλα, αν και φαντάζουν ασήμαντα στον απλό παρατηρητή, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου που αποσκοπεί στη διατήρηση της εικόνας, της παράδοσης και της κοσμιότητας της Μοναρχίας. Για τη Μέγκαν Μαρκλ, ωστόσο, αυτά τα πρωτόκολλα λειτούργησαν ως τροχοπέδη στην προσωπική της έκφραση.

Η Νέα Ζωή της Μέγκαν: Απαλλαγμένη από Βασιλικές Επιταγές

Μέσα από τη νέα της σειρά, η Μέγκαν επιχειρεί να δείξει στο κοινό πώς είναι η ζωή της σήμερα, απαλλαγμένη από τέτοιες επιταγές και περιορισμούς. Η ίδια εμφανίζεται πιο χαλαρή, προσηλωμένη στην οικογένειά της (τον Πρίγκιπα Χάρι και τα παιδιά τους, Άρτσι και Λίλιμπετ) και με διάθεση να χαράξει τον δικό της δρόμο, μακριά από την επισημότητα του Παλατιού που συχνά, όπως παραδέχεται, την έκανε να νιώθει «ξένη» στον ίδιο της τον εαυτό. Η απόσταση από το βασιλικό πρωτόκολλο και η εγκατάσταση τους στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, φαίνεται να έχουν προσφέρει στη Δούκισσα την ελευθερία που επιθυμούσε διακαώς.

Η εξομολόγηση της Μέγκαν Μαρκλ αναδεικνύει για άλλη μια φορά τη σύγκρουση μεταξύ της παράδοσης και της σύγχρονης προσωπικής ελευθερίας, ένα θέμα που απασχολεί έντονα το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τη δυναμική της βρετανικής μοναρχίας στον 21ο αιώνα.