Η γνωστή ηθοποιός και παρουσιάστρια, Ζέτα Μακρυπούλια, παραχώρησε μια πολύ ειλικρινή συνέντευξη όπου αναφέρθηκε σε δύσκολες καταστάσεις που έχει αντιμετωπίσει στον καλλιτεχνικό χώρο, την απάνθρωπη καταδίωξη των παπαράτσι, καθώς και τις κρίσεις πανικού που έχει βιώσει. Η ίδια ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» και αποκάλυψε τη σχέση της με την έκθεση, με ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη να προβάλλεται στην εκπομπή «Mega Καλημέρα». «Πάντα μεγάλωνα με την έννοια του “πρέπει” και του “να μην μάθει ο διπλανός μου τι συμβαίνει στο σπίτι μου”. Μέσα από το θέατρο, ήθελα να μάθω πώς να εκθέτω τον πραγματικό μου εαυτό. Σε αυτά τα 32 χρόνια, έχω ακούσει πολλά και έχω βιώσει πολλά», ανέφερε αρχικά.

Στη συνέχεια, μίλησε για την αδικαιολόγητη κριτική που δέχεται. «Είναι μια μεγάλη πρόκληση. Είχα βιώσει πολλές φορές έντονη κριτική που αδικούσε. Κατανοώ ότι όλοι έχουν τη δουλειά τους και πρέπει να γράψουν και να μιλήσουν, αλλά δεν μπορεί να συμπαθεί μόνο μια πλευρά», σημείωσε. Επιπλέον, ανέφερε ότι πλέον δεν αντιμετωπίζει τη διώξη των παπαράτσι. «Έχω περάσει δύσκολες περιόδους. Έζησα καθημερινή καταδίωξη. Με ακολουθούσαν αυτοκίνητα, άνθρωποι και φωτογραφικές μηχανές και έκανα ό,τι μου ζητούσε ο Τύπος. Νόμιζα ότι αυτή ήταν η λύση, να μείνω κλεισμένη στο σπίτι μου. Οι περισσότερες φορές της ζωής μου, ιδίως στην προσωπική μου ζωή, επέλεξα να ζήσω μέσα σε τέσσερους τοίχους. Αυτό φυσικά έχει το κόστος του, αλλά είναι και μια επιλογή. Ελπίζω ότι όλα αυτά έχουν ξεχαστεί», τόνισε.

«Η πίεση δεν μπορεί να μην σε νοιάζει»

Επίσης, πρόσθεσε: «Η πίεση που δέχεσαι από παντού είναι τόσο μεγάλη που δεν είναι δυνατόν να μην σε απασχολεί. Δεν μπορούσα να προστατέψω τον εαυτό μου και την ψυχή μου. Νόμιζα ότι τη διαχειριζόμουν, ότι αυτά δεν με επηρέαζαν, γιατί δεν με επηρεάζουν όσο ο αδικαιολόγητος πόνος», ανέφερε. Όσον αφορά τις κρίσεις πανικού, δήλωσε: «Πάνω από όλα, νοιάζομαι για την ψυχική μου υγεία. Πριν περίπου πέντε χρόνια, άρχισε να χτυπά το καμπανάκι. Ένιωσα πανικός, γιατί εκείνη την περίοδο ήμουν στην αρχή της τηλεοπτικής σεζόν και βρισκόμουν σε συνεντεύξεις. Σκεφτόμουν αν θα σχολιαστούν τα λόγια μου, αν θα παρανοηθούν, αν θα δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Ήταν η δεύτερη κρίση πανικού που βίωσα από τη στιγμή που είμαι επαγγελματίας. Ένιωσα έναν τρόμο στο στήθος και γρήγορα άρχισα να τρέμω», εξομολογήθηκε.

Η συντροφικότητα και η αλλαγή στην αντίληψή της

Τέλος, μίλησε για τη συντροφικότητα και την πώς αντιλαμβάνεται πλέον αυτήν την έννοια. «Πιστεύω ότι είμαι καλή σύντροφος και αυτό το έχω κληροδοτήσει από τη μητέρα μου. Δεν ήμουν ποτέ ανταγωνιστική με τους συντρόφους μου σχετικά με την επαγγελματική τους επιτυχία. Επίσης, πάντα ήμουν σε σχέσεις με επιτυχημένους άνδρες, οπότε το είχα συνηθίσει. Θέλω να θαυμάζω τον σύντροφό μου, διαφορετικά δεν μπορώ να ερωτευτώ», δήλωσε. Συμπλήρωσε επίσης: «Μου αρέσει να έχω ανώτερη θέση από τον άνδρα και να τον φροντίζω. Στον τομέα του έρωτα, δεν έχω πια τον ρομαντισμό που είχα παλιότερα. Δεν θέλω να ξαναζήσω την ίδια εμπειρία, μόνο και μόνο για να έχω την εσωτερική μου ηρεμία. Δεν θέλω άπειρο ρομαντισμό. Όταν ερωτεύομαι, νομίζω ότι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Δεν ξέρω όμως αν με έχει βοηθήσει στη ζωή μου όλο αυτό»