Η φετινή Eurovision στην Ελβετία βρίσκει τον διαγωνισμό στο επίκεντρο αντιπαραθέσεων, με ζητήματα όπως η συμμετοχή του Ισραήλ και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας να επισκιάζουν τη μουσική.
Ένταση και Αντιπαράθεση στην Ελβετική Eurovision
Η Ελβετία ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision την επόμενη εβδομάδα, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που φιλοξενεί το μουσικό αυτό γεγονός από το 1989. Ωστόσο, η διοργάνωση διεξάγεται εν μέσω έντονων επικρίσεων, κυρίως όσον αφορά τα δικαιώματα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ και τη συμμετοχή του Ισραήλ.
Παρά το επίσημο σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), “Ενωμένοι μέσω της Μουσικής”, η φετινή διοργάνωση στη Βασιλεία έχει ήδη αμφισβητηθεί για την αυξανόμενη πολιτικοποίηση και “ιδεολογική ατζέντα” της, σύμφωνα με επικριτές.
Η Συζήτηση γύρω από τη Συμμετοχή του Ισραήλ
Ένα από τα κυριότερα σημεία τριβής είναι η συμμετοχή του Ισραήλ, το οποίο εκπροσωπείται από την Γιουβάλ Ραφαέλ, μια επιζήσασα της επίθεσης της Χαμάς τον Οκτώβριο του 2023. Η συνεχιζόμενη ισραηλινή στρατιωτική δράση στη Γάζα, η οποία έχει προκαλέσει σημαντικές απώλειες σε Παλαιστίνιους, έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες και αμφισβητήσεις από διάφορες χώρες, όπως η Ισπανία, η Σλοβενία, η Ισλανδία και η Φινλανδία.
Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελβετία κατηγορούν την EBU για “δύο μέτρα και δύο σταθμά”, παραλληλίζοντας την κατάσταση με τον αποκλεισμό της Ρωσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Ο Τζέρι Μίλερ, πρόεδρος της “Ένωσης Ελβετία-Παλαιστίνη”, επισημαίνει: “Η Ρωσία αποκλείστηκε από την Eurovision μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά στο Ισραήλ επιτρέπεται ακόμη η συμμετοχή παρότι διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα”. Το Ισραήλ έχει αρνηθεί επανειλημμένα την κατηγορία της γενοκτονίας.
Η EBU δικαιολόγησε τη συμμετοχή του Ισραήλ λέγοντας ότι η εκπροσώπηση γίνεται από τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα (KAN) και όχι από την κυβέρνηση.
Η Eurovision ως Καθρέφτης Κοινωνικών Ζητημάτων
Ο διευθυντής της Eurovision, Μάρτιν Γκριν, εξέφρασε την ελπίδα ότι ο διαγωνισμός μπορεί να λειτουργήσει ως “πρόσκαιρος χώρος χαράς και ξεγνοιασιάς” και να ενισχύσει τη σύνδεση μεταξύ των λαών μέσω της μουσικής. Αν και στο παρελθόν η Eurovision έχει δεχτεί κριτική για εκκεντρικές εμφανίσεις, τα τελευταία χρόνια έχει επανακτήσει δημοτικότητα, εν μέρει λόγω της ισχυρής υποστήριξης από την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+.
Η φετινή διοργάνωση έχει επίσης προκαλέσει εσωτερικό διάλογο στην Ελβετία. Το συντηρητικό κόμμα Ομοσπονδιακή Δημοκρατική Ένωση Ελβετίας (EDU) επεδίωξε ανεπιτυχώς να εμποδίσει τη δημόσια χρηματοδότηση, υποστηρίζοντας ότι ο διαγωνισμός προωθεί μια “woke ατζέντα”.
Ο Σαμουέλ Καλμάν, μέλος του τοπικού κοινοβουλίου της Βέρνης, χαρακτήρισε τον διαγωνισμό “κάπως σαν τσίρκο”, κατηγορώντας τον ότι προωθεί την αφηγηματικότητα μιας διεμφυλικής και queer ταυτότητας σε βάρος των παραδοσιακών αξιών. Αξίζει να σημειωθεί πως πέρυσι κέρδισε ο Nemo από την Ελβετία, ένα μη δυαδικό άτομο, με ένα τραγούδι που αναφερόταν στην αναζήτηση της έμφυλης ταυτότητάς του.
Το EDU ανέφερε επίσης την ανησυχία για πιθανό αντισημιτισμό, αναφερόμενο σε αντιισραηλινές διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια του περυσινού διαγωνισμού στη Σουηδία.
Μέτρα Ασφαλείας και Κανονισμοί Σημαιών
Ενισχυμένα μέτρα ασφαλείας έχουν τεθεί σε ισχύ φέτος, με την επιστράτευση 1.300 αστυνομικών και ειδικών από τον στρατό και την κυβερνοασφάλεια.
Επιπλέον, θεσπίστηκαν νέοι κανονισμοί σχετικά με τις σημαίες. Φέτος, επιτρέπεται μόνο η χρήση της εθνικής σημαίας στην σκηνή και “green room”, γεγονός που ουσιαστικά απαγορεύει τη σημαία του ουράνιου τόξου της ΛΟΑΤΚΙ+ στις εμφανίσεις των καλλιτεχνών, αν και επιτρέπεται σε δημόσιους χώρους της διοργάνωσης.
Η EBU αιτιολόγησε την απαγόρευση αυτή ως μέτρο για τη “διαύγεια και την ισορροπία”, αν και ελβετικές οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων εξέφρασαν την απογοήτευσή τους. Ο Ρόμαν Χέγκλι, γενικός γραμματέας της Pink Cross, δήλωσε ότι η απαγόρευση αποτελεί “χαστούκι” για μια εκδήλωση που έχει μακρά ιστορία υποστήριξης της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+.
Ο Γκριν υποστήριξε ότι ο διαγωνισμός δεν χρειάζεται σημαίες για να δείξει την υποστήριξή του, καθώς “αρκεί να δει κάποιος το σόου, να δει τους ανθρώπους που συμμετέχουν, να ακούσει τους στίχους των τραγουδιών τους”.
Πηγή:
https://www.reuters.com/world/europe/politics-shadows-eurovision-host-switzerland-2024-05-02/