Η υπόθεση του Κρητικού αγροτοσυνδικαλιστή Γιώργου Ξυλούρη, γνωστού ως «Φραπές», αναδεικνύει για ακόμη μία φορά τη χρόνια παθογένεια του συστήματος επιδοτήσεων στον αγροτικό τομέα της Ελλάδας και φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα διαφάνειας και ελέγχου. Η εμπλοκή του Ξυλούρη σε έρευνα της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος, με αφορμή την υπόθεση των παράνομων επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν αφορά μόνο ένα πρόσωπο, αλλά αγγίζει την αξιοπιστία ενός ολόκληρου μηχανισμού που διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Οι Κατηγορίες και η Άμεση Αντίδραση
Η Αρχή για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος, υπό τον επικεφαλής της, επίτιμο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπο Βουρλιώτη, έχει ολοκληρώσει τον έλεγχο των οικονομικών στοιχείων του Γιώργου Ξυλούρη. Τα ευρήματα φέρονται να υποδεικνύουν την κατοχή περιουσίας περίπου 2,5 εκατομμυρίων ευρώ κατά την περίοδο 2021-2023, καθώς και οκτώ οχημάτων – συμπεριλαμβανομένης μιας Jaguar – στοιχεία που δεν φαίνεται να δικαιολογούνται από τα δηλωμένα εισοδήματά του. Επιπλέον, ελέγχεται για μη υποβολή δήλωσης «πόθεν έσχες», παρά τη σχετική υποχρέωση.
Ο ίδιος ο Γιώργος Ξυλούρης αρνείται κατηγορηματικά τις κατηγορίες. Σε δηλώσεις του στο Creta24.gr, υπογράμμισε την πρόθεσή του να κινηθεί νομικά, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Με είδε κανείς στο Ηράκλειο να κυκλοφορώ με Jaguar; Ένα αγροτικό έχω, φορτωμένο μέρα και νύχτα ζωοτροφές. Είμαι καθαρός και θα κινηθώ νομικά. Όλα είναι ψέματα. Αν νομίζουν ότι θα ξεπλυθούν πάνω μου, θα γελάσουμε καλά. Εγώ δεν θα πέσω, γιατί είμαι καθαρός».
Το Σύστημα των Επιδοτήσεων στο Μικροσκόπιο
Η ουσία της υπόθεσης Ξυλούρη εδράζεται στις φερόμενες παρατυπίες με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Συγκεκριμένα:
- Φέρεται να δήλωσε μεγάλες εκτάσεις σε νησί, τη Χίο, βάσει των οποίων έλαβε επιδοτήσεις.
- Απέδωσε τις δηλώσεις αυτές σε «εκ παραδρομής λάθος», ωστόσο δεν επιστράφηκαν τα ποσά.
- Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν ζήτησαν την επιστροφή των επίμαχων ποσών, γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα των ελεγκτικών μηχανισμών.
Analysis: Η αδράνεια των ελεγκτικών οργάνων στην περίπτωση αυτή, όπως και σε άλλες παρόμοιες, υπογραμμίζει την ανάγκη για αναδιάρθρωση και ενίσχυση του ρόλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενός οργανισμού-κλειδί για τη διανομή των κοινοτικών πόρων στον αγροτικό τομέα. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί πεδίο για κατασπατάληση δημόσιου χρήματος και αθέμιτο ανταγωνισμό. Είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που έχει απασχολήσει επανειλημμένα την κοινή γνώμη, με δεκάδες υποθέσεις να αναδεικνύουν την ανάγκη για ριζικές αλλαγές.
Οι Επόμενες Νομικές Ενέργειες
Ο φάκελος της υπόθεσης αναμένεται να διαβιβαστεί:
- Στον αρμόδιο εισαγγελέα για ποινική διερεύνηση πιθανής παράβασης του νόμου περί «πόθεν έσχες».
- Στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τον υπολογισμό τυχόν καταλογισμών, δηλαδή την επιστροφή ποσών που ενδέχεται να έχουν παραληφθεί αχρεωστήτως.
Επιπλέον, η Αρχή εξετάζει εάν συντρέχουν στοιχεία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Εάν επιβεβαιωθεί, αυτό θα οδηγήσει στη δημιουργία δεύτερης δικογραφίας, με ακόμη πιο σοβαρές νομικές προεκτάσεις. (Analysis: Η κατηγορία του ξεπλύματος χρήματος είναι ιδιαίτερα σοβαρή και απαιτεί την απόδειξη της προέλευσης των χρημάτων από εγκληματική δραστηριότητα, όπως στην προκειμένη περίπτωση, η απάτη με τις επιδοτήσεις.)
Ευρύτερες Επιπτώσεις και Πολιτικές Διαστάσεις
Η υπόθεση Ξυλούρη δεν είναι μεμονωμένη. Εντάσσεται σε έναν ευρύτερο κύκλο ελέγχων που βρίσκονται σε εξέλιξη για παράνομες επιδοτήσεις και εικονικές δηλώσεις καλλιεργειών. Στόχος είναι η αποκάλυψη ενός πλήρους δικτύου διακίνησης χρημάτων που φέρεται να έχει προκαλέσει πολλαπλές ζημίες στα ευρωπαϊκά ταμεία. Η καταπολέμηση της απάτης με τις επιδοτήσεις αποτελεί προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι συχνά αντικείμενο ελέγχου από την OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης).
Ο Γιώργος Ξυλούρης, από την πλευρά του, επιμένει στη γραμμή της προσωπικής αθωότητας, δηλώνοντας αποφασισμένος να υπερασπιστεί το όνομά του. Η αναφορά του ότι «όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι είμαι άνθρωπος του μόχθου και της γης», αφήνει να εννοηθεί ότι η υπόθεση ενδέχεται να έχει και πολιτικές ή συνδικαλιστικές στοχεύσεις, δεδομένου του ρόλου του ως γνωστού αγροτοσυνδικαλιστή. Αυτή η διάσταση προσδίδει στην υπόθεση ένα επιπλέον επίπεδο πολυπλοκότητας, πέρα από το καθαυτό νομικό πλαίσιο.