Ο κόσμος της Formula 1 θρηνεί έναν πιστό σύντροφο, καθώς ο επτά φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Λιούις Χάμιλτον, ανακοίνωσε την απώλεια του αγαπημένου του σκύλου, Ρόσκο. Η είδηση αυτή υπογραμμίζει όχι μόνο τον βαθύ δεσμό μεταξύ ανθρώπου και ζώου, αλλά και τη δημόσια διάσταση που μπορεί να λάβει η απώλεια ενός κατοικίδιου για προσωπικότητες παγκόσμιας εμβέλειας.
Ο Αχώριστος Σύντροφος του Πρωταθλητή
Ο Ρόσκο, ένα μπουλντόγκ, ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό κατοικίδιο για τον Λιούις Χάμιλτον. Για πάνω από δέκα χρόνια, υπήρξε ο αχώριστος σύντροφος του Βρετανού οδηγού, ακολουθώντας τον τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Η παρουσία του Ρόσκο στα paddock και στις δημόσιες εμφανίσεις του Χάμιλτον ήταν διαρκής, καθιστώντας τον έναν αναγνωρίσιμο χαρακτήρα για τους φίλους της Formula 1 και όχι μόνο.
Η ιστορία του Ρόσκο είχε αρχίσει να ξεχωρίζει: ως μοντέλο σε διαφημιστικές καμπάνιες, κέρδιζε μάλιστα χιλιάδες δολάρια ημερησίως, ένα γεγονός που αναδεικνύει την ιδιαίτερη θέση που κατείχε στη ζωή του Χάμιλτον αλλά και τη δημοφιλία που είχε αποκτήσει στα social media. Ο Ρόσκο συχνά βρισκόταν στο επίκεντρο αναρτήσεων του Χάμιλτον, με πλήθος ακολούθων να παρακολουθούν τις περιπέτειες του.
Η Μάχη με την Ασθένεια και η Λυπηρή Κατάληξη
Τα τελευταία 24ωρα, ο Ρόσκο νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση, παλεύοντας με πνευμονία. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Χάμιλτον, βρισκόταν σε κώμα και υποστηριζόταν μηχανικά. Ο πρωταθλητής έμεινε διαρκώς στο πλευρό του αγαπημένου του σκύλου, δείχνοντας την αφοσίωσή του μέχρι την τελευταία στιγμή. Τελικά, ο Ρόσκο έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, στην αγκαλιά του Χάμιλτον, αφού ο οδηγός αναγκάστηκε να λάβει τη δύσκολη απόφαση.
Το Συγκινητικό Μήνυμα του Λιούις Χάμιλτον
Ο Λιούις Χάμιλτον μοιράστηκε τη θλίψη του με το κοινό μέσω των social media, δημοσιεύοντας ένα ιδιαίτερα συγκινητικό μήνυμα:
«Μετά από τέσσερις ημέρες σε μηχανική υποστήριξη, παλεύοντας με κάθε ικμάδα δύναμης που είχε, έπρεπε να πάρω τη δυσκολότερη απόφαση της ζωής μου και να αποχαιρετήσω τον Ρόσκο. Δεν σταμάτησε να παλεύει μέχρι το τέλος. Νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη και τιμή που μοιράστηκα τη ζωή μου με μια τόσο όμορφη ψυχή, έναν άγγελο και έναν αληθινό φίλο. Το ότι έφερα τον Ρόσκο στη ζωή μου ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ, και θα κρατώ για πάντα μέσα μου τις αναμνήσεις που δημιουργήσαμε μαζί.
Αν και έχασα τον Κόκο στο παρελθόν, δεν είχα ποτέ πριν αντιμετωπίσει το να πρέπει να κάνω ευθανασία σε έναν σκύλο, παρόλο που ξέρω πως η μητέρα μου και πολλοί κοντινοί μου φίλοι το έχουν περάσει. Είναι μια από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες και νιώθω βαθιά σύνδεση με όλους όσους έχουν βιώσει την απώλεια ενός αγαπημένου τους ζώου. Παρόλο που ήταν τόσο δύσκολο, το να τον έχω στη ζωή μου ήταν από τα πιο όμορφα κομμάτια της, να αγαπάς τόσο βαθιά και να αγαπιέσαι το ίδιο.
Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και τη στήριξη που δείξατε στον Ρόσκο όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν πραγματικά ξεχωριστό να το βλέπω και να το νιώθω.
Έφυγε από τη ζωή το απόγευμα της Κυριακής, 28 Σεπτεμβρίου, στην αγκαλιά μου».
Ανάλυση: Η Επίδραση της Απώλειας Κατοικιδίου σε Δημόσια Πρόσωπα
Η απώλεια ενός κατοικίδιου ζώου, ακόμη και για έναν παγκοσμίως αναγνωρισμένο αθλητή όπως ο Λιούις Χάμιλτον, αναδεικνύει την καθολική φύση του πένθους για ένα τετράποδο μέλος της οικογένειας. Η ανοιχτή και συγκινητική εξομολόγηση του Χάμιλτον προσφέρει ανακούφιση και κατανόηση σε χιλιάδες ανθρώπους που έχουν βιώσει παρόμοια απώλεια. Αυτό το γεγονός υπογραμμίζει την αυξανόμενη αναγνώριση του ρόλου που διαδραματίζουν τα κατοικίδια στην ανθρώπινη ψυχολογία και ευημερία, αλλά και στην εικόνα δημόσιων προσώπων.
In the author’s assessment, η απόφαση για ευθανασία, αν και οδυνηρή, είναι μια πράξη αγάπης και φροντίδας όταν πρόκειται για τον τερματισμό του πόνου ενός ζώου. Η δήλωση του Χάμιλτον ότι είναι μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που πήρε ποτέ, αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν πολλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων που υποφέρουν. Το γεγονός επίσης ότι ο Ρόσκο δεν ήταν απλώς ένα κατοικίδιο, αλλά μια “προσωπικότητα” των social media και ένα “μοντέλο”, καταδεικνύει πώς οι σύγχρονες σχέσεις ανθρώπου-ζώου έχουν εξελιχθεί, προσλαμβάνοντας νέες διαστάσεις δημοφιλίας και επιρροής.