Η καταξιωμένη συγγραφέας Λένα Μαντά, λίγο πριν την πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου της «Το Σπίτι Δίπλα στο Ποτάμι», μοιράστηκε μία βαθιά προσωπική εξομολόγηση που αναδεικνύει τη δυναμική των οικογενειακών σχέσεων και την αυτογνωσία, φιλοξενούμενη στην εκπομπή Happy Day.
Η Ψυχοθεραπεία ως Μονοπάτι Αυτογνωσίας και Επικοινωνίας
Σε μια ειλικρινή στιγμή στην τηλεοπτική της εμφάνιση με την Σταματίνα Τσιμτσιλή, η Λένα Μαντά αποκάλυψε ότι η μετάβαση στην ψυχοθεραπεία προήλθε από μια έντονη προτροπή των ίδιων των παιδιών της. Η συγγραφέας, γνωστή για την οξύνοια και την ενδοσκόπηση των χαρακτήρων της, δεν δίστασε να αναγνωρίσει τον δικό της ρόλο σε παλαιότερες οικογενειακές δυναμικές.
«Έβαζα όρια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τους έλεγα ότι δεν θα πάνε εδώ ή εκεί», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, η κόρη της ήταν εκείνη που, με έναν τρόπο που η ίδια περιέγραψε ως «όχι τόσο ευγενικό», της συνέστησε να αναζητήσει ψυχολογική υποστήριξη. Αυτή η στιγμή υπήρξε καταλυτική για την κ. Μαντά, η οποία εν τέλει ακολούθησε τη συμβουλή, ξεκινώντας μια διαδρομή επτά ετών στην ψυχανάλυση, επίμονα κάθε Τρίτη.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η συγγραφέας οδηγήθηκε σε σημαντικές διαπιστώσεις: «Ανακάλυψα ότι εγώ είχα το πρόβλημα, αν μπορούμε να το πούμε», εξήγησε. Η φράση της «ένιωθα την ψυχή μου στεγνή, ότι έχω δώσει πολύ από μένα και μου τελειώνουν τα αποθέματα» υποδηλώνει μια εξάντληση συναισθηματικών αποθεμάτων, ένα συχνό φαινόμενο σε γονείς που προσπαθούν να αποφύγουν τα λάθη των δικών τους γονέων, αλλά στην προσπάθειά τους αυτή εκτροπιάζονται σε νέες δυσκολίες. Η ψυχοθεραπεία, όπως η ίδια τονίζει, τη βοήθησε να ανοίξει έναν νέο δίαυλο επικοινωνίας με τα παιδιά της, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της αυτογνωσίας για την υγιή εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων.
Η Βαθιά Θλίψη και η Δύναμη της Ψυχικής Ανθεκτικότητας
Η εξομολόγηση της Λένας Μαντά δεν περιορίστηκε στις οικογενειακές της σχέσεις, αλλά επεκτάθηκε και στην προσωπική της αντιμετώπιση του πένθους. Αναφερόμενη στην ασθένεια του Γιώργου, ενός προσώπου που φέρει βαθιά μέσα της, η συγγραφέας περιέγραψε την απόλυτη εξάρτησή της από την ψυχολόγο της κατά τη διάρκεια μιας εξαιρετικά δύσκολης περιόδου, όταν ο Γιώργος ήταν «με το οξυγόνο».
«Τον κουβαλάω πάρα πολύ μέσα μου, δεν βγαίνει εύκολα», εξομολογήθηκε, εκφράζοντας τον βαθύ πόνο της απώλειας που βιώνει και μετά από 15 μήνες. Αυτή η φράση υπογραμμίζει το μη γραμμικό και συχνά επίπονο ταξίδι του πένθους, το οποίο απαιτεί χρόνο, υπομονή και ενδεχομένως επαγγελματική βοήθεια. Η δήλωσή της «το μόνο που λέω είναι ότι ζω την κάθε μέρα με προσπάθεια» υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη μάχη και την προσπάθεια για ανάκτηση της ισορροπίας, καθιστώντας την μια πηγή έμπνευσης για όσους αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις. Η Λένα Μαντά, μέσα από την προσωπική της ιστορία, δίνει το μήνυμα πως η ευαλωτότητα μπορεί να αποτελέσει πηγή δύναμης, όταν κανείς αποφασίσει να την αναγνωρίσει και να ζητήσει βοήθεια.
Η τηλεοπτική μεταφορά του έργου της αναμένεται να συγκινήσει το κοινό, όπως ακριβώς και οι προσωπικές της εξομολογήσεις, αναδεικνύοντας τις πολύπλοκες πτυχές της menschlichen ψυχής.