Ο Δημήτρης Αβδάλας, πρώην αστέρας του Σπόρτιγκ, παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Άμεσο Ριπλέι» του EOK WebRadio, δίνοντας τον λόγο στους κ.κ. Έλενα Βογιατζή και Μαρίνο Πρίντεζη, αναφερόμενος στους αξέχαστους χρόνους που περνούσε με τον Μίτσελ Γουίγκινς, πρώην συμπαίκτη του στην ομάδα από το 1994 έως το 1996 και 1997 έως το 1998.
Ανακαλώντας αναμνήσεις για τον Μίτσελ Γουίγκινς:
«Ο πρώτος εντυπωσιασμός από τον Γουίγκινς»:
«Η παρουσία του αμέσως “έδεσε” με την ομάδα και τους υπόλοιπους παίκτες. Αυτό είναι σπάνιο, ειδικά για έναν παίκτη με τόσο πλούσιο βιογραφικό και επιτυχίες στο ΝΒΑ. Ο Μίτσελ ήρθε με στόχο να βοηθήσει την ομάδα να επιτύχει τους στόχους της, κάτι που έκανε εστιάζοντας όχι μόνο στην απόδοσή του αλλά και στην ανάπτυξη των συμπαικτών του, γεγονός που δεν παρατηρείται συχνά.»
«Αισθανόταν σαν οικογένεια με την ομάδα και τον κόσμο, κέρδισε την αγάπη των φιλάθλων του Σπόρτιγκ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ξένο παίκτη στην ιστορία του συλλόγου. Ήταν παίκτης που αγωνιζόταν με την ίδια ένταση και κίνητρο, ακόμη και στα 34 του χρόνια, αποδεικνύοντας ότι η καριέρα του στο ΝΒΑ αντιπροσώπευε μία δύσκολη φάση, και όχι την πραγματική του αξία.»
«Μαζί με τον Τόνι Κόστνερ, ο Μίτσελ μας βοήθησε να φτάσουμε στο Κύπελλο Κόρατς δύο συνεχόμενες χρονιές.»
Δεξιότητες στο σκοράρισμα:
«Η ικανότητά του να σκοράρει ήταν έργο παραγωγής ταλέντου και εμπειρίας. Αν και ξεκινούσε τον αγώνα φαινομενικά ήρεμος, το παιχνίδι του ήταν προσεκτικά δομημένο και επαγγελματικό. Παρακολουθούσε κάθε κίνηση στο γήπεδο και όποτε ήταν αναγκαίο, “ξεπεταγόταν” για διψήφιο σκορ σε κάθε αγώνα, με τρόπο που δύσκολα θα περίμεναν από έναν παίκτη στα 34 του χρόνια.»
«Είχε την ικανότητα να βρίσκει ευκαιρίες για εύκολα καλάθια και συνεπώς φαινόταν σαν μια “καλαθομηχανή”, αποφεύγοντας παράλληλα να καταναλώνει ενέργεια σε άσχετες κινήσεις.»
Η μνημειώδης εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναϊκό:
«Στον αγώνα της παραμονής Πρωτοχρονιάς το 1996, ο Γουίγκινς καθόρισε το παιχνίδι, μειώνοντας τη διαφορά και οδηγώντας την ομάδα σε μία εξαιρετική νίκη. Ήταν εξαιρετικός, σκοράροντας υπό πίεση και έβαλε ανατρεπτικά καλάθια.»
«Αυτή η νίκη μας έδωσε αυτοπεποίθηση και στα επόμενα παιχνίδια οι αντίπαλοι πρέπει να είχαν στο νου τους τον Γουίγκινς.»
Η προπονητική του προσέγγιση:
«Ο Μίτσελ αντιμετώπιζε την προπόνηση με σεβασμό και πρόθυμος να μοιραστεί την εμπειρία του με τους νεότερους παίκτες. Ήταν εξαιρετικός δάσκαλος και το πνεύμα του ομαδικότητας τον έκανε ξεχωριστό.»
Η σύνδεσή του με τους φιλάθλους:
«Είχε εξαιρετική επικοινωνία με το κοινό, κάτι που του επέτρεψε να κερδίσει την εκτίμηση και την αγάπη που ίσως δεν είχε αποκτήσει από το ΝΒΑ, λόγω των προηγούμενων δυσκολιών του. Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι είδε τον γιο του να αναδεικνύεται νούμερο 1 στο Draft του ΝΒΑ, κάτι που σίγουρα του προσέφερε μία αίσθηση δικαίωσης.»
Για τα… μακριά κορδόνια του Γουίγκινς:
«Στην αρχή, παρατηρήσαμε ότι τα κορδόνια του ήταν ιδιαίτερα μακριά, προεξείχοντας αρκετές δεκάδες εκατοστά. Στην πορεία, καταλάβαμε ότι το έκανε επί τούτου για να κερδίζει χρόνο κατά τη διάρκεια των αγώνων.»
Το αναπάντεχο αυτοκίνητο:
«Στο συμβόλαιό του με το Σπόρτιγκ, αναγραφόταν ότι του έπρεπε να του παρέχουν αυτοκίνητο μάρκας Μερσεντές. Οι υπεύθυνοι έδωσαν ένα ταξί, κίτρινω, κάτι που ούτε εκείνος περίμενε και φυσικά, του έδωσε αφορμές για πολύ γέλιο στα αποδυτήρια.»
Η αδυναμία του στις σοκολατόπιτες:
«Θυμάμαι ότι μετά από κάθε νίκη, ο προπονητής Διαμαντόπουλος μας ενθάρρυνε με σοκολατόπιτα. Ο Μίτσελ το απολάμβανε ιδιαίτερα, καθώς εκτιμούσε την οικογενειακή ατμόσφαιρα που είχαμε στην ομάδα.»