Η Άντζελα Καρίνι αποχώρησε από το ρινγκ μετά από 45 δευτερόλεπτα κόντρα στην Ιμάν Καλίφ, στον πρώτο γύρο του ολυμπιακού τουρνουά μποξ στην κατηγορία 66 κιλών.

Η Ιταλίδα μποξέρ πήρε αυτή την απόφαση μετά από μια γροθιά που δέχθηκε στη μύτη, πράγμα που την οδήγησε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Μόλις τελείωσε το ματς, ξεκίνησαν οι αντιδράσεις, μιας και η συμμετοχή της Αλγερινής μποξέρ έχει προκαλέσει σκεπτικισμό. Πέρυσι, είχε αποκλειστεί από την παγκόσμια ομοσπονδία επειδή δεν πέρασε το τεστ εγκυρότητας φύλου.

Η Καρίνι μίλησε για το επίμαχο παιχνίδι, λέγοντας ότι ήταν πολύ δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψει. Ωστόσο, έβαλε την υγεία της πρώτη και σχετικά με τη δικαιότητα της συμμετοχής της Καλίφ προτίμησε να μην πάρει θέση.

Αναλυτικά οι δηλώσεις της Άντζελα Καρίνι:



«Είμαι πολύ στενοχωρημένη. Μπήκα στο ρινγκ για να τιμήσω τον πατέρα μου. Πολλοί μου έχουν πει ότι είμαι μαχήτρια, αλλά αυτή τη φορά προτίμησα να σταματήσω για την υγεία μου. Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι από μια γροθιά.

Μετά τη δεύτερη γροθιά, μετά από τόσα χρόνια, ένιωσα έναν δυνατό πόνο στη μύτη. Είπα “αρκετά”, γιατί δεν ήθελα να συνεχίσω. Δεν μπορούσα να ολοκληρώσω τον αγώνα μετά από αυτήν την γροθιά. Έτσι αποφάσισα να βάλω ένα τέλος.

Είμαι συναισθηματικά χτυπημένη, γιατί είμαι μαχήτρια. Με έμαθαν να παλεύω. Πάντα προσπαθούσα να συμπεριφέρομαι με τιμή και να εκπροσωπώ τη χώρα μου. Αυτή τη φορά όμως, δεν τα κατάφερα, καθώς δεν μπορούσα να συνεχίσω. Είτε μιλάμε για αντίπαλο είτε όχι, αυτό που ήθελα ήταν να κερδίσω. Ήθελα να παλέψω.

Δεν είμαι από αυτούς που παραδίδονται εύκολα. Ακόμα κι αν μου έλεγαν να μην παλέψω, δεν θα το δεχόμουν ποτέ. Έχω πολεμιστική νοοτροπία. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερα. Ένιωσα πολύ πόνο στη μύτη μου και είπα “αρκετά”.

Για μένα δεν είναι ήττα. Όταν πας στο ρινγκ σημαίνει ότι έχεις ήδη κερδίσει, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Δεν είμαι εδώ για να κρίνω. Δεν είναι στο χέρι μου να πω αν είναι δίκαιο ή όχι. Εγώ απλά έκανα τη δουλειά μου. Έφυγα με το κεφάλι ψηλά. Είμαι μια ώριμη γυναίκα, και όταν νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν υποχωρώ, αλλά έχω την αξιοπρέπεια να πω “αρκετά”. Ήμουν πεπεισμένη πως θα κερδίσω, ήμουν συγκεντρωμένη. Αλλά αυτές οι μπουνιές στη μύτη πονάνε, και είπα “αρκετά”.