Σε μέρες μνήμης για τους ήρωες και τα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η σημερινή, συνήθως θυμόμαστε τις μεγάλες «μάχες» που έκριναν την έκβασή του. Ωστόσο, οι περισσότερες φορές, είναι οι μικρές μάχες, οι λεπτομέρειες που δεν γράφονται στα βιβλία της επίσημης ιστορίας, που έχουν καθοριστικό ρόλο. Ένας από αυτούς τους αφανείς ήρωες ήταν ο Γεώργιος Ιβάνοφ. Αυτός ο θρυλικός αθλητής του Ηρακλή και αφανής ήρωας της Εθνικής Αντίστασης ήταν ένας από τους καλύτερους σαμποτέρ των Συμμάχων στην Ελλάδα.
Γεννημένος την 14η Δεκεμβρίου 1911 στη Βαρσοβία, ο Γεώργιος Ιβάνοφ ήταν ένας φιλόδοξος νεαρός που ξεχώρισε τόσο στον αθλητισμό όσο και στην εκπαίδευση. Έγινε ένας εξαιρετικός αθλητής του Ηρακλή στην κολύμβηση και κατάφερε να διαπρέψει στη γαλλική γλώσσα και στις σπουδές του ως γεωπόνος-μηχανικός. Όμως, με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποφάσισε να βοηθήσει στην απελευθέρωση της Ελλάδας και εντάχθηκε στον πολωνικό στρατό.
Μετά την εκπαίδευσή του από την μυστική οργάνωση Special Operations Executive, ο Ιβάνοφ επιστρέφει στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1941. Εκτελεί μικρές αντιστασιακές επιχειρήσεις και συμμετέχει σε σαμποτάζ κατά των Γερμανών, εστιάζοντας κυρίως στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη, το οποίο παρήγαγε όπλα για τους κατακτητές. Οι επιτυχημένες δράσεις του προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές στον εξοπλισμό των Γερμανών.
Ωστόσο, ο Ιβάνοφ πέφτει θύμα προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο. Στις 4 Γενάρη 1943, εκτελείται από τους Γερμανούς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Πριν απολύσει την τελευταία του πνοή, φώναξε «Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!». Αν και δεν έχει τιμηθεί όσο επίσημα θα έπρεπε, υπάρχουν ονοματοδοσίες και μνημεία που τον τιμούν στη Θεσσαλονίκη και τη Βαρσοβία.