Με αφορμή τα σχόλια που δέχεται η Μαρία Καρυστιανού για την εμφάνισή της, σε μια περίοδο που πενθεί για την απώλεια της κόρης της στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ο Γιάννης Πουλόπουλος μοιράστηκε μια προσωπική ιστορία πένθους, μιλώντας για τη δική του εμπειρία.

Συγκεκριμένα, μέσα από την εκπομπή “Super Κατερίνα”, ο γνωστός δημοσιογράφος αναφέρθηκε στην οδυνηρή απώλεια του αδερφού του και στις στιγμές που ακολούθησαν στην τελετή κηδείας. Ένα περιστατικό που τον σημάδεψε ήταν η απαίτηση ενός ιερέα να αφαιρεθεί το κόκκινο βερνίκι από τα νύχια της μητέρας του, θεωρώντας το ακατάλληλο για την περίσταση.

«Όταν έφυγε ο αδερφός μου, ο ιερέας που τέλεσε την κηδεία… Η μητέρα μου, σοκαρισμένη και σε μια κατάσταση προσωρινής αμνησίας, δεν αντιλαμβανόταν πλήρως τι συνέβαινε. Ο ιερέας απαίτησε να αφαιρεθεί το κόκκινο χρώμα από τα νύχια της, λέγοντας χαρακτηριστικά “δεν δέχομαι η μητέρα του παιδιού να έχει βαμμένα κόκκινα νύχια”. Μάλιστα, κάποιοι συγγενείς προσπάθησαν να το κάνουν την ώρα που βρισκόμασταν στον καφέ μετά την κηδεία, με αποτέλεσμα η μαμά μου να αρχίσει να συνειδητοποιεί τι είχε συμβεί. Είπε ο ιερέας ότι τα κόκκινα νύχια δεν επιτρέπονται σε μια τέτοια στιγμή. Θυμάμαι ότι τότε είχα έντονο διαπληκτισμό με τον ιερέα. Θεωρώ πως ο τρόπος που διαχειρίζεται ο καθένας το προσωπικό του πένθος είναι απολύτως υποκειμενικός και πρέπει να γίνεται σεβαστός», εξήγησε ο Γιάννης Πουλόπουλος.

«Θυμάμαι τη μητέρα μου να ρωτάει με απορία “γιατί μου ξεβάφετε τα νύχια, τι συμβαίνει;”. Δεν είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της τραγωδίας, βρισκόταν σε κατάσταση σοκ. Είχε σαν να κατεβάσει ρολά, προσπαθούσαμε να την καθησυχάσουμε λέγοντας ότι απλώς έχουμε πάει για καφέ», συμπλήρωσε ο δημοσιογράφος, περιγράφοντας τις δύσκολες στιγμές που έζησε η οικογένειά του.

Η δημόσια τοποθέτηση του Γιάννη Πουλόπουλου αναδεικνύει την ευαισθησία στο θέμα της διαχείρισης του πένθους και τον σεβασμό στην προσωπικότητα και στις επιλογές κάθε ανθρώπου σε μια τόσο δύσκολη στιγμή όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, υπογραμμίζοντας παράλληλα τον ρόλο της Εκκλησίας και την ανάγκη για διακριτικότητα των εκπροσώπων της.