Ο Εργκίν Αταμάν μίλησε ανοιχτά για τα λάθη που έκανε στους περυσινούς τελικούς του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ολυμπιακό. Σε συνέντευξη στους EURO Insiders, ο προπονητής παραδέχτηκε ότι η όλη κατάσταση ξεπέρασε το μπάσκετ και επηρέασε όλους. Και οι δύο ομάδες ένιωσαν στρες μετά τα γεγονότα του Final-4.
Τα λάθη και η απώλεια συγκέντρωσης
«Πρώτα από όλα, και οι δύο ομάδες ήταν πολύ στεναχωρημένες για ό,τι συνέβη στο Final-4. Αυτό δημιούργησε περισσότερο στρες. Σε πολλές χώρες υπάρχει αυτού του είδους η ατμόσφαιρα στα ντέρμπι, όμως σε αυτή τη σειρά των τελικών, ξεπέρασε το μπάσκετ. Δεν θέλω να πω κάτι για το άλλο κλαμπ, γιατί έκανα κι εγώ λάθη. Είχα ανάμειξη, όπως και οι παίκτες.»
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με νίκη 1-0 και είχε το πλεονέκτημα έδρας. Χάσανε όμως στον Πειραιά και μετά από τέτοια ήττα, έπρεπε να βρουν μεγαλύτερο κίνητρο για το τρίτο ματς. Το παιχνίδι αναβλήθηκε, όλα σταμάτησαν και υπήρχε αβεβαιότητα.
Άνθρωποι της ομάδας συζητούσαν ακόμα και για ματαίωση της σειράς. Κάποιος εκτός αθλητισμού δυσκολεύεται να καταλάβει πώς χάνεται η συγκέντρωση σε τέτοιες καταστάσεις. Οι παίκτες και οι προπονητές τα χάνουν όλα.
Εκείνες τις μέρες έγιναν πολλά. Πήγα στο δικαστήριο και περίμενα δύο ώρες για τους δικηγόρους του Ολυμπιακού. Ήταν τρεις και ξεκίνησαν τις ερωτήσεις: «Γιατί το είπες αυτό;». Ουάου. Αυτό είναι το μπάσκετ;
Που βρισκόμαστε; Στις ΗΠΑ; Στο Λονδίνο; Στο δικαστήριο με δικηγόρους και να πρέπει να δίνεις απαντήσεις; Και κάποιοι παίκτες ήταν εκεί. Ο Σλούκας ήταν εκεί.
Η σχέση με Γιαννακόπουλο και οι στόχοι
«Μετά από αυτό λένε, ‘οκ, μπορείτε να συνεχίσετε μετά από τρεις ημέρες’. Τι είναι αυτό; Πρέπει να παίξουμε απόψε το παιχνίδι. Κι αντί να παίξουμε το παιχνίδι που έπρεπε, ήμασταν στο δικαστήριο και συζητούσαμε. Μετά χάσαμε το πλεονέκτημα έδρας, χάσαμε την ψυχολογία μας και εν τέλει χάσαμε και το παιχνίδι. Μετά εκείνοι απέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας και μας κέρδισαν στον Πειραιά.»
Φέτος βλέπω ισορροπία ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Πρέπει να είσαι έτοιμος παντού, πνευματικά και σωματικά. Πέρυσι χάσαμε τη συγκέντρωσή μας.
Ο κύριος Γιαννακόπουλος δείχνει υπομονή και στηρίζει όλους. «Ήθελε απλά να δείξει την αυτοπεποίθηση που είχε για την ομάδα (σ.σ. όταν είπε ότι δεν θα δεχθεί τίποτα λιγότερο από 3-0). Ίσως για τους παίκτες του Ολυμπιακού να ήταν κάτι διαφορετικό αυτό. Κάτι που είχαν κρατήσει και να έλεγαν ‘ουάου, ο πρόεδρός τους πιστεύει ότι δεν μπορούμε να τους κερδίσουμε’. Ίσως να το χρησιμοποίησαν αυτό. Αλλά για εμάς δεν ήταν λάθος. Το μόνο που έγινε είναι να δούμε την αυτοπεποίθηση που έχει ο πρόεδρός μας για εμάς.»
Η σχέση μας είναι σαν οικογένεια. Οικογένεια Γιαννακόπουλου, παίκτες, δική μου οικογένεια. Ξέρουμε όμως ότι έχουμε δουλειά. Σε δύο χρόνια φτιάξαμε κάτι υπέροχο για τον Παναθηναϊκό.
Στον αθλητισμό, όταν χάνεις από την κορυφή, ξεχνάνε τα προηγούμενα. Δεν θυμούνται πώς ανεβήκαμε από τον πάτο. Δεν ξέρω αν θα κερδίσουμε φέτος, αλλά θα προσπαθήσουμε.
Ο Παναθηναϊκός ξεχωρίζει στην Ευρώπη με την αρένα και τα λεφτά από τους φιλάθλους. Κάθε ματς sold-out, 20.000 κόσμος, εισιτήρια, χορηγοί. «Είναι καταπληκτικό. Και όλα αυτά τα χτίσαμε μαζί με τον κ. Γιαννακόπουλο, με την οικογένεια, το επιτελείο, τους παίκτες.»
Δύο στόχοι έχει ο Αταμάν. Θέλει να παίρνει EuroLeague με αυτή την ομάδα. «Έχω πάρει τρία τρόπαια στα τελευταία πέντε χρόνια και αυτά που έχασα, ήμουν στο Final Four, ήμουν πάντα εκεί.»
Ο δεύτερος; Να παίξει με την εθνική Τουρκίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στους Ολυμπιακούς του 2028 για μετάλλιο. «Αν το κατακτήσω, αν φτάσουμε εκεί που φτάνουν μόλις 12 ομάδες συνολικά και μόλις πέντε από την Ευρώπη, μετά ίσως δώσω τη δουλειά στον γιο μου και έρθω στο Μονακό να ζήσω.»
Τέλος, υμνεί τον Σενγκούν. All-Star πέρυσι, αλλά ταπεινός στην εθνική. «Αν ο σταρ σου έχει συμπεριφορά σταρ, δεν είναι καλό για την ομάδα, κάνει τα πράγματα δύσκολα. Πρέπει να έχεις φιλικό περιβάλλον στα αποδυτήρια.»
Τεχνικά, ο Σενγκούν περνάει καλύτερα από τον Γιόκιτς στο low post και στην πάσα. Είναι 22-23 χρονών, θα γίνει καλύτερος. Θα δείτε triple-doubles στο NBA φέτος, αφού εκεί η άμυνα είναι πιο χαλαρή.
Στην εθνική όλοι σέβονται ο ένας τον άλλο. Και τον προπονητή. «Πάντα κοιτούν την καριέρα του προπονητή, ξέρουν τα αποτελέσματά μου στην πιο σημαντική διοργάνωση της Ευρώπης. Με σέβονται και τους σέβομαι κι εγώ, είναι όλοι ίδιοι για εμένα.»