Στις 30 Μαρτίου 1966 η ΑΕΚ παίζει στον ημιτελικό του Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στη Σλάβια Πράγας στο Παλαλίντο του Μιλάνου. Η ομάδα χάνει 103-73, αλλά κανείς δεν νοιάζεται για το σκορ εκείνη τη μέρα. Όλα αλλάζουν όταν ο Γιώργος Μόσχος φτάνει μόνος του και αποκαλύπτει στους συμπαίκτες του το μυστικό που κουβαλάει.
Η άφιξη και η αποκάλυψη στα αποδυτήρια
Ο Μόσχος δεν ταξίδεψε με την αποστολή από την αρχή, γιατί έπρεπε να κάνει θεραπεία στο Λονδίνο. Έρχεται εγκαίρως, παίζει στο πρώτο ημίχρονο μα χωρίς τη φόρμα του. Στην ανάπαυλα κάποιοι του κάνουν παρατήρηση και τότε σηκώνει τη φανέλα: το κορμί του γεμάτο πληγές, ενέσεις και αχνό από τον καρκίνο στον πνεύμονα.
Μόνο τρεις ήξεραν για την αρρώστια του. Ο προπονητής Μίσσας Πανταζόπουλος, ο πρόεδρος Βασίλης Χατζηγιάννης και ο γιατρός Μίμης Γιαννακόπουλος κρατούσαν το μυστικό. Οι άλλοι μένουν άφωνοι βλέποντας τον 29χρονο πλέι μέικερ έτσι.
Η αντίδραση της ομάδας και η συνέχεια
«Και μόνο που στέκομαι όρθιος είναι θαύμα. Κοίτα πώς έγινα μωρέ!», λέει με σπασμένη φωνή. Οι συμπαίκτες τον αγκαλιάζουν, ζητάνε συγγνώμη και κλαίνε όλοι μαζί. Η σκηνή στα αποδυτήρια δείχνει πόσο δυνατός ήταν αυτός ο μικρόσωμος παίκτης.
Η ταινία «1968» δείχνει αυτή την στιγμή με τρόπο που σε παίρνει τα μάτια.
Μετά το ματς ο Μόσχος παίρνει παυσίπονα για να κοιμηθεί και γυρίζει στην Ελλάδα. Δεν μπορεί να παίξει ξανά, η θέλησή του δεν φτάνει. Πάει πάλι Λονδίνο για θεραπείες που τον ρίχνουν κάτω.
Στις 28 Δεκεμβρίου 1966 φεύγει από τη ζωή, πριν κλείσει τα 29. Στην κηδεία μαζεύονται χιλιάδες, μαζί και όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ που κλαίνε σαν παιδιά για τον χαμένο τους φίλο. Αυτή η ιστορία δείχνει πώς ο αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους ακόμα και στον πόνο.
Η KAE AEK θυμάται τον Μόσχο 59 χρόνια μετά τον θάνατό του.
Αναλυτικά το μήνυμα της ΚΑΕ ΑΕΚ:
“Ο αθλητής, που «έπαιξε» με το θάνατο!
Ο αλύγιστος «Πικκολίνο».
Ο ηρωικός άσος, με το «5» στη φανέλα, που αναδείχθηκε ως το απόλυτο σύμβολο αυταπάρνησης του ενδόξου Σωματείου μας.
Ο ημιτελικός του F4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης στις 30 Μαρτίου 1966 με αντίπαλο τη Σλάβια στο Μιλάνο -όταν και αποκαλύφθηκε, ότι σα νέος «Διγενής Ακρίτας» πάλευε στα «μαρμαρένια αλώνια»- απεδείχθη o «αποχαιρετισμός στα όπλα».
Ο λεοντόκαρδος πλέι μέικερ της μετέπειτα «Βασίλισσας» -ψυχομαχούσε και τρόμαζε, και αυτή ακόμα την αρρώστια, που του έτρωγε τα σωθικά- άντεξε ακόμα εννέα μήνες…
Σαν σήμερα, πριν 59 χρόνια, παραμονή των 29ων γενεθλίων του «τα μελαγχολικά του μάτια τα γεμάτα αναζητήσεις έχουν κλείσει βαριά για έναν ύπνο αιώνιο», έγραφε ο Τύπος. Πανελλήνια συγκίνηση.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΣΧΟΣ.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ”.