Ο Τόνι Πάρκερ μπαίνει σε νέα φάση. Ο παλαίμαχος γκαρντ των Σπερς παίρνει τα ηνία της εθνικής Εφήβων της Γαλλίας ως προπονητής, ετοιμάζοντας την ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο U17 στην Τουρκία, από 27 Ιουνίου έως 5 Ιουλίου. Αυτό το βήμα έρχεται λίγο μετά την αποχώρησή του από την προεδρία της Βιλερμπάν, ενώ και ο αδερφός του, ο Τι Τζέι, στρέφεται στην προπονητική.
Η συγκινητική αρχή με αναμνήσεις από τον πατέρα
Ο Πάρκερ, που κατέκτησε τέσσερις φορές το NBA με τη Σαν Αντόνιο, αποφάσισε να δώσει πίσω στο άθλημα που τον δόξασε. Συζήτησε πολύ με τον πατέρα του, πριν αυτός φύγει από τη ζωή στις 5 Οκτωβρίου, για το πώς θα ξεκινούσε αυτή η νέα πορεία—και κατέληξαν ότι η εθνική ομάδα, ξεκινώντας από μικρές κατηγορίες, ταιριάζει απόλυτα. Υπέβαλε αίτημα για τη θέση προπονητή στην U17, και η Γαλλική Ομοσπονδία Μπάσκετ του έδωσε το ΟΚ ακριβώς στα γενέθλια του πατέρα του, στις 15 Οκτωβρίου.
«Είχα μιλήσει πολύ για αυτή τη νέα καριέρα με τον πατέρα μου (σ.σ. που πέθανε στις 5/10). Πώς θα την ξεκινούσα. Και μας φαινόταν λογικό και στους δύο να ξεκινήσουμε με την εθνική ομάδα της Γαλλίας και με μια μικρή εθνική ομάδα. Έτσι, υπέβαλα αίτηση για τη θέση του προπονητή U17 και στα γενέθλια του πατέρα μου, στις 15 Οκτωβρίου, η Γαλλική Ομοσπονδία Μπάσκετ με κάλεσε και μου είπε ότι είχα τη δουλειά. Είναι ο τρόπος μου για να προσφέρω κάποια πράγματα από όσα μου χάρισε το μπάσκετ», δήλωσε ο ίδιος. Αυτή η απόφαση φέρνει μια νότα συναισθηματισμού, ειδικά τώρα που ο Πάρκερ, ως πρωταθλητής NBA, μεταφέρει την εμπειρία του σε νεότερες γενιές. Ποιος ξέρει, μήπως δούμε σύντομα και μεγαλύτερες επιτυχίες; Η ομάδα καλείται να αντιμετωπίσει σκληρούς αντιπάλους σε αυτό το τουρνουά, με τον Πάρκερ να φέρνει φρέσκιες ιδέες από την επαγγελματική του διαδρομή. Ο πατέρας του, μάλιστα, ως πρώην παίκτης, του είχε μεταδώσει από νωρίς το πάθος για το εθνικό μπάσκετ.
Η μακρά προσφορά στην εθνική Γαλλίας
Από το 1997 ως το 2016, ο Πάρκερ φόρεσε το γαλανόλεμο, κατακτώντας ένα χρυσό, ένα αργυρό και δύο χάλκινα μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ. Δεν είναι πρωτόγνωρο λοιπόν γι’ αυτόν να υπηρετεί την πατρίδα του στο μπάσκετ—μόνο που τώρα, ίσως με λιγότερη πίεση, θα καθοδηγεί τα ταλέντα του αύριο.