Σε μια ψηφιακή εποχή όπου η τεχνολογία κυριαρχεί στην καθημερινότητα, μια αναπάντεχη αποκάλυψη από την Τζούλια Ρόμπερτς έρχεται να υπογραμμίσει την αυξανόμενη ανησυχία για την ποιότητα της ανθρώπινης επικοινωνίας, ειδικά μεταξύ της νέας γενιάς. Η διάσημη ηθοποιός, μέσω μιας προσωπικής της στιγμής, θέτει στο προσκήνιο το καίριο ερώτημα: μας φέρνουν κοντά ή μας απομακρύνουν τελικά οι οθόνες;

Η “Αποκάλυψη” της Χέιζελ: Όταν η Τέχνη Μιλάει στην Ψυχή

Πρόσφατα, σε συνέντευξή της στους New York Times με αφορμή τη νέα της ταινία “After the Hunt”, η 57χρονη σταρ μοιράστηκε μια ιστορία που, όπως εκμυστηρεύτηκε, της άλλαξε την οπτική γωνία. Το περιστατικό αφορούσε την κόρη της, Χέιζελ, και την απόφασή της να εγκαταλείψει το κινητό της τηλέφωνο.

Η αφετηρία αυτής της απόφασης ήταν η προβολή της εμβληματικής ταινίας του 1986, “Stand by Me”. Η Ρόμπερτς αφηγήθηκε την αντίδραση της κόρης της μετά το τέλος της ταινίας:

• “Μαμά, θα σου δώσω το κινητό μου.”
• “Κράτα το. Δεν το θέλω.”
• “Αν εκείνα τα παιδιά είχαν κινητά, δεν θα μιλούσαν ποτέ έτσι μεταξύ τους. Δεν θα πήγαιναν να ψάξουν εκείνο το αγόρι, ούτε θα κάθονταν γύρω από τη φωτιά να λένε ιστορίες.”

Αυτή η παρατήρηση, όπως η ίδια η Ρόμπερτς τόνισε, λειτούργησε ως μια “αποκαλυπτική” στιγμή, αναδεικνύοντας πόσο η τεχνολογία μπορεί να λειτουργήσει ως εμπόδιο στην πραγματική ανθρώπινη επαφή και στην ανάπτυξη βαθύτερων σχέσεων, όπως ακριβώς απεικονίζεται στην ταινία με τους τέσσερις φίλους που αναζητούν έναν χαμένο σύντροφο χωρίς τη βοήθεια σύγχρονων μέσων.

Η Οικογενειακή Φιλοσοφία και οι Κανόνες

Η στάση της Χέιζελ δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη φιλοσοφία που εφαρμόζεται στην οικογένεια της Τζούλια Ρόμπερτς riguardo στη χρήση των κινητών τηλεφώνων και των οθονών. Η ηθοποιός έχει δηλώσει επανειλημμένα, μεταξύ άλλων και στο Today Show, ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι, αυστηροί κανόνες:

• Δημιουργία ενός “σταθμού φόρτισης” όπου όλα τα κινητά τηλέφωνα τοποθετούνται κατά την επιστροφή στο σπίτι.
• Απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων στο τραπέζι κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

Analysis: Αυτοί οι κανόνες υποδεικνύουν μια συνειδητή προσπάθεια της οικογένειας Ρόμπερτς να διατηρήσει την προσωπική επικοινωνία και την ποιότητα των αλληλεπιδράσεων εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος, αντισταθμίζοντας την πανταχού παρουσία της ψηφιακής τεχνολογίας.

Η Αποσύνδεση από την Πραγματική Ζωή: Μία Ευρύτερη Κοινωνική Ανησυχία

Η εμπειρία της Χέιζελ και οι δηλώσεις της Τζούλια Ρόμπερτς αγγίζουν ένα κεντρικό θέμα της σύγχρονης κοινωνίας: τη σταδιακή απομάκρυνση από την πραγματική ζωή και την αλληλεπίδραση πρόσωπο με πρόσωπο. Η ηθοποιός τόνισε χαρακτηριστικά: “Δεν νομίζω πως οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πόσο τους λείπει να μιλάνε πραγματικά μεταξύ τους.” Η Χέιζελ, μέσω ενός παιδικού σχολίου, αντιλήφθηκε κάτι που πολλοί ενήλικες δυσκολεύονται να παραδεχτούν: ο αντίκτυπος των οθονών στην ικανότητα για ουσιαστική σύνδεση.

Julia Roberts said her daughter gave up her smartphone after an impactful viewing of ‘Stand by Me’: ‘You just keep it. I don’t want it.’ https://t.co/lOlA7wcJ97

— Entertainment Weekly (@EW) October 15, 2025

Analysis: Η παρατήρηση της Ρόμπερτς αντανακλά μια διαρκώς αυξανόμενη συζήτηση για τις επιπτώσεις της υπερβολικής χρήσης κινητών και μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική υγεία, τις κοινωνικές δεξιότητες και την ανάπτυξη των νέων. Μελέτες από οργανισμούς όπως η UNICEF και ψυχολόγοι έχουν επισημάνει τη συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης χρήσης οθονών και φαινομένων όπως το άγχος, η κατάθλιψη και η μειωμένη ικανότητα για ενσυναίσθηση στους εφήβους. Η συγκεκριμένη ιστορία λειτουργεί ως μια υπενθύμιση ότι η αποσύνδεση από την τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει σε επανασύνδεση με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, ενισχύοντας την αξία της άμεσης, ανθρώπινης επικοινωνίας.

Το Μήνυμα για την Επόμενη Γενιά

Η δήλωση της Τζούλια Ρόμπερτς, πέρα από το προσωπικό της χαρακτήρα, αποκτά ευρύτερη σημασία. Υπογραμμίζει την ανάγκη για έναν επαναπροσδιορισμό της σχέσης μας με την ψηφιακή ζωή. Η εμπειρία της Χέιζελ αποτελεί ένα παράδειγμα της δυνατότητας των νέων να αναγνωρίσουν, ακόμη και σε νεαρή ηλικία, την αξία της πραγματικής εμπειρίας έναντι της εικονικής. Αυτό φέρνει στην επιφάνεια μια κεντρική πρόκληση: πώς μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τις νέες γενιές να χρησιμοποιούν την τεχνολογία με συνείδηση, χωρίς να χάνουν την ικανότητα για ουσιαστική ανθρώπινη αλληλεπίδραση;

In the author’s assessment: Η επιστροφή σε απλούς ανθρώπινους δεσμούς, όπως τους βλέπουμε σε ταινίες που αναδεικνύουν την ουσία της φιλίας και της ανακάλυψης, μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στην απομόνωση που επιφέρει η υπερβολική προσκόλληση στις οθόνες. Η Τζούλια Ρόμπερτς, με την αναπάντεχη αυτή εξομολόγηση, μας καλεί να αναλογιστούμε όχι μόνο την ποσότητα, αλλά κυρίως την ποιότητα της επικοινωνίας μας στον 21ο αιώνα.