Εν μέσω διεθνών αντιδράσεων, το Ισραήλ εντείνει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις και κινήσεις εποικισμού, θέτοντας υπό αμφισβήτηση κάθε προοπτική ειρήνης και λύσης δύο κρατών. Η κατάσταση στη Γάζα φτάνει σε κρίσιμο σημείο, καθώς οι ανθρωπιστικές συνέπειες γίνονται όλο και πιο ορατές.
Κλιμάκωση στην Παλαιστίνη: Εποικισμοί και Προετοιμασίες Εισβολής στη Γάζα
Τα τελευταία 24ωρα, η **ισραηλινή κυβέρνηση** έχει προχωρήσει σε δύο καθοριστικές κινήσεις που σηματοδοτούν σαφή πορεία προς την κλιμάκωση της σύγκρουσης, αψηφώντας τις έντονες διεθνείς επικρίσεις. Αφενός, ενέκρινε ένα νέο, σημαντικό σχέδιο **εποικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη**. Αφετέρου, ανακοίνωσε την επικείμενη εισβολή στην **Πόλη της Γάζας (Gaza City)**, την καρδιά της πολιορκημένης Λωρίδας, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι διαβιούν ήδη σε συνθήκες πρωτοφανούς καταστροφής και λιμού. Οι αποφάσεις αυτές όχι μόνο υπονομεύουν κάθε προσπάθεια για κατάπαυση του πυρός, αλλά και αναζωπυρώνουν τα ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα της **λύσης των δύο κρατών**.
Αναλυτές της διεθνούς πολιτικής σκηνής επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός **Μπενιαμίν Νετανιάχου** βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα επισφαλή θέση. Η κυβέρνησή του στηρίζεται σε έναν συνασπισμό **ακροδεξιών και υπερορθόδοξων κομμάτων**, τα οποία απορρίπτουν κατηγορηματικά την ιδέα ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, **Μπεζαλέλ Σμότριτς**, ενός εκ των πιο σκληροπυρηνικών στελεχών, ο οποίος προκλητικά ανέφερε ότι «η ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτους έχει σβήσει από το τραπέζι». Η πρόσφατη έγκριση της κατασκευής **3.400 νέων κατοικιών** σε κατεχόμενα εδάφη επιβεβαιώνει αυτή την κατεύθυνση, αποτελώντας ταυτόχρονα ευθεία πρόκληση προς τη διεθνή κοινότητα, η οποία θεωρεί τους εποικισμούς ως κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, ειδικά της **Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης**.
Ο Νετανιάχου σε Διπλό Αδιέξοδο: Εσωτερικές Πιέσεις και Στρατιωτική Κλιμάκωση
Οι **εσωτερικές πιέσεις** προς τον Νετανιάχου είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Υπουργοί, όπως η **Ορίτ Στροκ**, έχουν απειλήσει με αποχώρηση από τον κυβερνητικό συνασπισμό σε περίπτωση που ο πρωθυπουργός συναινέσει σε οποιαδήποτε συμφωνία εκεχειρίας που θα προτάσσει την απελευθέρωση ομήρων έναντι της συνέχισης των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σε αυτό το πολιτικά τεταμένο κλίμα, ο Νετανιάχου φαίνεται εγκλωβισμένος: κάθε κίνηση προς έναν συμβιβασμό θα μπορούσε να του κοστίσει την πολιτική του επιβίωση και να οδηγήσει σε κατάρρευση της κυβέρνησης.
Παράλληλα, το **ισραηλινό γενικό επιτελείο** ανακοίνωσε ότι έχει αποκτήσει «επιχειρησιακό έλεγχο» στο 75% της Λωρίδας της Γάζας και πλέον στρέφει την προσοχή του στη Γάζα Σίτι. Ο εκπρόσωπος του στρατού, ταξίαρχος **Εφί Ντεφρίν**, δήλωσε ότι «ξεκινά η επόμενη φάση του πολέμου». Ο σχεδιασμός προβλέπει μια **«σταδιακή, ακριβή και στοχευμένη»** επιχείρηση, επικεντρωμένη σε περιοχές της πόλης που μέχρι σήμερα είχαν μείνει σχετικά αλώβητες από τις μάχες.
Οι προετοιμασίες για την νέα στρατιωτική επιχείρηση είναι εκτεταμένες:
* **Επιστράτευση 60.000 εφέδρων**: Ενισχύεται σημαντικά το ανθρώπινο δυναμικό.
* **Παράταση θητείας χιλιάδων στρατιωτών**: Διασφαλίζεται η επαρκής παρουσία μονάδων στο πεδίο.
* **Δημιουργία πρόχειρων καταλυμάτων**: Προετοιμασία για τον αναπόφευκτο εκτοπισμό νέων πληθυσμών.
Στρατιωτικοί αξιωματούχοι τονίζουν ότι η επιχείρηση έχει ως κύριο στόχο να εμποδίσει τη Χαμάς να ανασυγκροτηθεί και να σχεδιάσει νέες επιθέσεις. Ο υπουργός Ελί Κοέν, μέλος του πολεμικού συμβουλίου, δήλωσε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι η Γάζα Σίτι «πρέπει να μετατραπεί σε ερείπια, όπως έγινε με τη Ράφα», υποδηλώνοντας το επίπεδο καταστροφής που αναμένεται.
Το Ανθρώπινο Κόστος: Φωνές από την Πολιορκημένη Γάζα
Η καθημερινότητα των Παλαιστινίων πολιτών στη Γάζα αποτυπώνει το μέγεθος της ανθρωπιστικής τραγωδίας. Ο 62χρονος **Χασάν Σεχάντα**, ιδιοκτήτης υφαντουργείου, περιγράφει τις απέλπιδες προσπάθειές του να βρει ασφαλή στέγη για την οικογένειά του νοτιότερα. Από την έναρξη του πολέμου, έχει εκτοπιστεί έξι φορές, αλλά αυτή τη φορά δηλώνει ότι «δεν αντέχει άλλο. Φτάνει πια, δεν πάμε πουθενά».
Ο **Χάμντι Σουεϊσί**, 38 ετών, μετακόμισε με τη σύζυγο και τα τρία παιδιά του στη συνοικία Ζεϊτούν, μόνο για να δει το σπίτι του να ισοπεδώνεται λίγες μέρες αργότερα. «Το κτίριο στεκόταν μισό αιώνα. Ό,τι είχαμε χάθηκε σε ένα δευτερόλεπτο», διηγείται με πόνο.
Ο 71χρονος **Χαλίλ ελ-Χαλάμπι**, πρώην αξιωματούχος του ΟΗΕ, σκέφτεται με τρόμο το ενδεχόμενο να βρεθεί ξανά σε σκηνή. «Γιατί να ξεριζωθούμε ξανά; Δεν είχαμε καμία σχέση με όσα έγιναν στις 7 Οκτωβρίου», τονίζει, διατηρώντας ωστόσο μια μικρή ελπίδα για εκεχειρία: «Τη χρειαζόμαστε περισσότερο από καθετί άλλο».
Αυτές οι φωνές σκιαγραφούν το δράμα χιλιάδων οικογενειών που, ενώ πιέζονται να κατευθυνθούν νότια, γνωρίζουν ότι και εκεί οι συνθήκες είναι εξίσου ασφυκτικές: **υπερπληθυσμός, έλλειψη στέγης, εξάντληση βασικών προμηθειών**, και μία ολοένα και πιο επισφαλής ανθρωπιστική κατάσταση.
Από την έναρξη της σύγκρουσης, στις **7 Οκτωβρίου 2023**, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε την πολύνεκρη επίθεση στο Ισραήλ με 1.200 νεκρούς και 251 απαχθέντες, η Γάζα έχει ισοπεδωθεί. Περισσότεροι από **60.000 Παλαιστίνιοι** έχουν χάσει τη ζωή τους, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Λωρίδας – αριθμός που δεν διαχωρίζει άμαχους από μαχητές. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι η πλειοψηφία των θυμάτων είναι **γυναίκες και παιδιά**. Η **ανθρωπιστική κρίση** βαθαίνει δραματικά, με νοσοκομεία εκτός λειτουργίας, σχολεία κατεστραμμένα, και υποδομές ύδρευσης-ηλεκτροδότησης ανύπαρκτες. Ακόμη και ο ισραηλινός στρατός αναγνωρίζει ότι δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι βρίσκονται χωρίς καμία στέγη. Αν και η κυβέρνηση υπόσχεται νέους διαδρόμους για την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας και περισσότερα σημεία διανομής στο νότο, οργανώσεις αρωγής καταγγέλλουν ότι η πρόσβαση παραμένει **ανεπαρκής και επικίνδυνη**.
Διεθνείς Αντιδράσεις και Διπλωματικά Παιχνίδια
Η κλιμάκωση στη Γάζα δεν αφήνει αδιάφορες τις ξένες πρωτεύουσες. Ο Γάλλος πρόεδρος **Εμανουέλ Μακρόν** προειδοποίησε ότι μια νέα επίθεση στη Γάζα «μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή και για τους δύο λαούς και να βυθίσει την περιοχή σε φαύλο κύκλο μόνιμου πολέμου». Η Γαλλία, μαζί με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ετοιμάζεται να αναγνωρίσει **παλαιστινιακό κράτος** τον Σεπτέμβριο στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, σε μια κίνηση που αναμένεται να αλλάξει το διπλωματικό τοπίο.
Η Ιορδανία, μέσω του υπουργού Εξωτερικών **Αϊμάν Σαφάντι**, κατηγορεί το Ισραήλ ότι δημιουργεί μια «εντελώς απάνθρωπη πραγματικότητα» και υπονομεύει οριστικά τη λύση δύο κρατών. Στον αραβικό κόσμο, οι εικόνες από τη Γάζα τροφοδοτούν την οργή της κοινής γνώμης, πιέζοντας τις κυβερνήσεις να αναλάβουν πιο σκληρή στάση απέναντι στο Τελ Αβίβ. Παρά τις εντεινόμενες πιέσεις, η κυβέρνηση Νετανιάχου εξακολουθεί να υπολογίζει στη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν και η Ουάσιγκτον καλεί το Ισραήλ να δείξει «μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση», δεν έχει προχωρήσει σε ουσιαστικά μέτρα που θα μπορούσαν να αναγκάσουν το Τελ Αβίβ σε αλλαγή πορείας, γεγονός που ερμηνεύεται από πολλούς ως σιωπηλή συγκατάθεση.
Το Αδιέξοδο της Εκεχειρίας και οι Προκλήσεις της Επόμενης Μέρας
Η **Χαμάς** ανακοίνωσε ότι αποδέχεται μια **νέα πρόταση εκεχειρίας** που προβλέπει ανταλλαγή ομήρων με Παλαιστίνιους κρατούμενους. Ωστόσο, το Ισραήλ αποφεύγει να ξεκαθαρίσει τη στάση του, με τον Νετανιάχου να δέχεται έντονες πιέσεις από ακροδεξιά στελέχη να απορρίψει κάθε συμφωνία. Σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές, περίπου 20 όμηροι θεωρούνται ακόμη ζωντανοί και οι σοροί άλλων 30 κρατούνται στη Γάζα – ένα ζήτημα που βαραίνει ιδιαίτερα την ισραηλινή κοινωνία και τροφοδοτεί τις απαιτήσεις για συνέχιση των επιχειρήσεων.
Η εκκρεμότητα γύρω από την εκεχειρία επιτείνει το κλίμα αβεβαιότητας: για τους Παλαιστινίους, σημαίνει ότι η βία θα συνεχιστεί αμείωτη· για τον Νετανιάχου, ότι θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στη διεθνή απομόνωση και την πολιτική του σωτηρία, μια επιλογή που ενδέχεται να κρίνει όχι μόνο το μέλλον του, αλλά και την πορεία της ευρύτερης περιοχής.
Η τρέχουσα συγκυρία συνιστά ένα **επικίνδυνο σταυροδρόμι**. Αν η ισραηλινή επίθεση στη Γάζα Σίτι προχωρήσει, οι ανθρωπιστικές απώλειες θα είναι τεράστιες και η διεθνής κοινότητα θα βρεθεί μπροστά σε νέα, δραματικά δεδομένα. Αντίθετα, αν επικρατήσει το σενάριο εκεχειρίας, θα ανοίξει ένας δύσκολος δρόμος για τη μεταπολεμική Γάζα, με ανοιχτά ερωτήματα για τη διοίκησή της, την ανοικοδόμησή της και την ασφάλεια στην περιοχή. Η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους από ευρωπαϊκές χώρες τον Σεπτέμβριο μπορεί να προσδώσει νέα δυναμική στη διεθνή σκηνή, αλλά παραμένει ασαφές αν θα μεταφραστεί σε χειροπιαστή αλλαγή στην απώλεια ανθρώπινων ζωών και την ανακούφιση των πληγέντων.