Για ένα επτάχρονο παιδί, η ζωή θα έπρεπε να είναι γεμάτη παιχνίδι, όνειρα και γέλια. Όμως για τον μικρό Roman Oleksiv, όλα άλλαξαν σε μια στιγμή. Μια ρωσική βόμβα έπεσε στην πόλη του στην Ουκρανία, κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής. Ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός. Η φωτιά τύλιξε τα πάντα. Όταν η σκόνη καταλάγιασε, ο Roman βρέθηκε να παλεύει όχι μόνο για τη ζωή του, αλλά και για κάτι πιο βαθύ: το δικαίωμά του να συνεχίσει να ελπίζει.
Έχασε τη μητέρα του. Έχασε την αθωότητά του. Αλλά δεν έχασε τη δύναμή του. Με εγκαύματα που σημάδεψαν το κορμί του και περισσότερες από 30 χειρουργικές επεμβάσεις αποκατάστασης, ο μικρός Roman δεν σταμάτησε να ονειρεύεται. Γιατί, ακόμα κι όταν το σώμα του πονούσε, η καρδιά του χόρευε. Και αυτό ακριβώς έκανε. Χόρεψε. Η ιστορία του έγινε πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και ομάδων υποστήριξης παιδιών. Μια ομάδα νεαρών κινηματογραφιστών στο Λονδίνο αποφάσισε να τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. Έτσι γεννήθηκε το “Romchyk”, ένα φιλμ μικρού μήκους για την αντοχή, το θάρρος και την αδάμαστη ψυχή ενός παιδιού που δεν επέτρεψε στον πόλεμο να κλέψει το όνειρό του να γίνει χορευτής.
Μια ταινία που γεννήθηκε από τον πόνο, αλλά μιλά για τη ζωή και την ελπίδα
Η ταινία “Romchyk” γυρίστηκε από ταλαντούχους φοιτητές του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο, όπου και βραβεύτηκε σε φοιτητικό φεστιβάλ. Η ιδέα ξεκίνησε από τον Kostiantyn Bidnenko, έναν Ουκρανό φοιτητή κινηματογράφου, ο οποίος προέτρεψε τους συμφοιτητές του να δημιουργήσουν ένα μικρού μήκους φιλμ για τον Roman. «Διάβασα ένα άρθρο για όσα συνέβησαν στον Roman», δήλωσε ο Bidnenko. «Για μένα, έγινε το σύμβολο όλων των παιδιών που υποφέρουν εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία». Ένα παιδί που ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίας χορευτής ballroom, τραυματίζεται σοβαρά τον Ιούλιο του 2022 από ρωσική βόμβα στην Ουκρανία, σε ηλικία επτά ετών. Το φιλμ εστιάζει στην επίπονη ανάρρωσή του, τις θεραπείες αποκατάστασης και στην αδιάκοπη προσπάθειά του να κυνηγήσει το όνειρό του παρά τις αντιξοότητες. Ο ηθοποιός, Ilya Bondarenko, υποδύεται τον σήμερα 10 ετών Roman, με ευαισθησία και αφοσίωση.
Το μεγαλύτερο από τα κωλύματα στα γυρίσματα, όπως εξήγησε η παραγωγός Lara Kozah, ήταν να μετατρέψουν το Λονδίνο σε ένα σκηνικό που να θυμίζει τις κατεστραμμένες ουκρανικές πόλεις που έχουν πληγεί από τη ρωσική εισβολή. «Χρησιμοποιήσαμε ένα κοντινό πάρκο για τις εξωτερικές σκηνές, ένα σχολικό δωμάτιο για τις σκηνές στο νοσοκομείο και κατασκευάσαμε ένα υπνοδωμάτιο από το μηδέν σε ένα στούντιο», ανέφερε η Kozah, αναφερόμενη στις προκλήσεις της κινηματογραφικής παραγωγής. Η ταινία προβλήθηκε επίσης στον Πάπα Φραγκίσκο κατά τη Διεθνή Σύνοδο του Βατικανού για τα Δικαιώματα των Παιδιών στις αρχές Φεβρουαρίου. «Ήταν μια σουρεαλιστική εμπειρία και τεράστια τιμή. Θέλουμε να μοιραστούμε αυτή την ιστορία παγκοσμίως, ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν τις πραγματικές συνέπειες του πολέμου στα παιδιά», συνέχισε η Kozah, τονίζοντας τη σημασία της ευαισθητοποίησης του κοινού.
Το “Romchyk” έχει ήδη βραβευτεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cambria στην Καλιφόρνια και συνεχίζει να διεκδικεί διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Ο Bidnenko δήλωσε: «Το μεγαλύτερο βραβείο για μένα είναι το γεγονός ότι ο Roman και ο πατέρας του αγάπησαν πραγματικά την ταινία και τον προσεκτικό τρόπο με τον οποίο αφηγηθήκαμε την αληθινή ιστορία του».
Επιστρέφοντας στη ζωή – και ξανά στη σκηνή του χορού
Από τον Δεκέμβριο του 2023, ο Roman έχει επιστρέψει στο Λβιβ, στην Ουκρανία και συνεχίζει τις θεραπείες του, παλεύοντας με θάρρος να ανακτήσει όσα του στέρησε ο πόλεμος. Ο πατέρας του βλέπει καθημερινά την απίστευτη ανθεκτικότητα του γιου του ως ένα μικρό θαύμα, δεδομένου ότι οι γιατροί αρχικά δεν ήταν καν σίγουροι ότι θα μπορούσε να περπατήσει ξανά μετά τον τραυματισμό του από τη ρωσική επίθεση. Φορώντας τα ειδικά μωβ καλύμματα για την προστασία των εγκαυμάτων στο κεφάλι, το πρόσωπο και τα χέρια του, ο Roman είναι πλέον από τα πιο αγαπητά και δημοφιλή παιδιά στο σχολείο του.
Στα Χριστούγεννα του 2023, σε μια μεγάλη αίθουσα κοντά στο σχολείο του, πραγματοποιήθηκε ένας τοπικός διαγωνισμός χορού. Ο Roman και η παρτενέρ του εκτέλεσαν με χάρη και πάθος ένα ταγκό και ένα τσάρλεστον, κερδίζοντας το θερμό χειροκρότημα και τον ενθουσιασμό του κοινού, όταν παρέλαβαν τα διπλώματα και τα μετάλλιά τους. Αργότερα, ο Roman χόρεψε ένα συγκινητικό σόλο, αποδεικνύοντας την ακλόνητη θέλησή του.
«Επιστρέψαμε στην εντατική εξάσκηση του χορού και συνεχίζουμε τα μαθήματα ακορντεόν. Επέστρεψε στο σχολείο, συνεχίζει τις σπουδές του και κάνει φυσικοθεραπεία», δήλωσε συγκινημένος ο πατέρας του στο Reuters. Ένα παιδί που δεν λύγισε από τον πόλεμο, που δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται και που ακόμα χορεύει με πάθος, υπενθυμίζει σε όλο τον κόσμο ότι το φως, η ελπίδα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πάντα βρίσκουν έναν τρόπο να διαλύσουν το σκοτάδι.