Με γεμάτη καρδιά και απέραντη ευγνωμοσύνη, ο Βασίλης Ξανθόπουλος, έβαλε τέλος σε μια σπουδαία πορεία 23 ετών στο μπάσκετ.

Ο Βασίλης Ξανθόπουλος και το συγκινητικό αντίο στο παρκέ

Η στιγμή της αποχώρησης του Βασίλη Ξανθόπουλου από το παρκέ του Περιστερίου, στα τέλη μιας καριέρας 23 ετών, ήταν γεμάτη συναίσθημα. Όπως δήλωσε ο ίδιος, «ήμουν πολύ συναισθηματικά φορτισμένος, φάνηκε». Παρά το γεγονός ότι η καρδιά του θα ήθελε να συνεχίσει, το σώμα του πλέον δεν το επέτρεπε. Το σημαντικότερο για εκείνον ήταν ότι «τελείωσα μέσα στο γήπεδο». Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους συμπαίκτες του στο Περιστέρι Domino’s, το προπονητικό επιτελείο και τη διοίκηση για τη συγκινητική στιγμή στο τέλος του αγώνα.

Οι τελευταίες ώρες ως εν ενεργεία αθλητής

Οι ώρες πριν τον τελευταίο του αγώνα κύλησαν όπως συνέβαινε τα τελευταία 23 χρόνια. Δεν σκεφτόταν ότι θα είναι το τελευταίο ματς, αλλά περίμενε και πίστευε στη νίκη της ομάδας. Η συναισθηματική φόρτιση ήρθε στο τέλος, όταν έγινε η αλλαγή, σηματοδοτώντας το τέλος της πορείας του.

Η απουσία της οικογένειας και οι ευχές

Ιδανικά, ο Βασίλης Ξανθόπουλος θα ήθελε το γήπεδο να ήταν γεμάτο κόσμο, με την οικογένειά του παρούσα, και η ομάδα να είχε κερδίσει το παιχνίδι. Δυστυχώς, λόγω κανονισμών το γήπεδο ήταν κλειστό, και όσον αφορά το αποτέλεσμα, αναγνώρισε ότι ο Πανιώνιος κέρδισε δίκαια. Παρ’ όλα αυτά, δήλωσε χαρούμενος γιατί, μέχρι το τέλος, προσπαθούσαν να γυρίσουν το παιχνίδι.

Μηνύματα για τους νέους αθλητές

Με την εμπειρία 23 ετών, ο Βασίλης Ξανθόπουλος στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα στα νέα παιδιά: «κατάφερα αυτά που κατάφερα μαζί με τις ομάδες που αγωνίστηκα, επειδή αγαπούσα αυτό που έκανα, ήμουν ταγμένος σ’ αυτό που έκανα και δούλεψα πάρα πολύ». Τονίζει πως η αγάπη για αυτό που κάνεις και η σκληρή δουλειά οδηγούν στην επιτυχία, όχι μόνο στον αθλητισμό.

Το επόμενο κεφάλαιο: Στο πλευρό του μπάσκετ

Η επόμενη μέρα για τον Βασίλη Ξανθόπουλο θα τον βρει «μέσα στο γήπεδο», όπως δηλώνει χαρακτηριστικά. «Δεν μπορώ να είμαι εκτός γηπέδου, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους». Επιθυμεί να συνεχίσει να υπηρετεί το άθλημα από άλλο πόστο, ευχόμενος παράλληλα να υπήρχε ένας μαγικός τρόπος να αγωνίζεται για πάντα.

Το μπάσκετ, η ζωή του

Στον επίλογο του μπασκετικού του βιβλίου, ο Βασίλης Ξανθόπουλος θα έγραφε: «Έχω τεράστιο σεβασμό και αγάπη γι’ αυτό που έκανα. Δεν περίμενα να μου το ανταποδώσει το μπάσκετ, τελικά όμως το μπάσκετ μου έδωσε πάρα πολλά πράγματα και σαν αθλητή και σαν άνθρωπο. Οπότε αυτό που θα έλεγα είναι ότι το μπάσκετ είναι όλη μου η ζωή».