Ο Τόμας Σούτσεκ, ο Τσέχος μέσος της Γουέστ Χαμ, έσπασε τη σιωπή του στη βιογραφία του. Περιγράφει δυο χρόνια κατάθλιψης σαν εφιάλτη. Ξεκίνησε τη μάχη χωρίς να το πει σε κανέναν, ούτε στους δικούς του.

Η εξομολόγηση βγήκε στο φως μέσα από το βιβλίο Suk, που βγήκε στην Τσεχία. Ο 30χρονος παίκτης μιλάει για αϋπνίες που τον έφτασαν στα όριά του. Η πίεση από τους αγώνες και ο φόβος για ό,τι θα ‘ρχόταν τον ώθησαν να σκεφτεί σοβαρά το τέλος της καριέρας. «Ένιωθα πως βρισκόμουν στον πάτο, έπαιζα χωρίς ύπνο και κάθε αγώνας ήταν μαρτύριο», λέει με ειλικρίνεια.

Η κρυφή πάλη και οι φόβοι

Δυο χρόνια πέρασαν έτσι, γεμάτα μυστικά. Ο Σούτσεκ κρατούσε τα πάντα μέσα του, ντροπιασμένος από την κατάσταση. Ακόμα και οι γονείς του έμαθαν τελευταίοι, όταν αποφάσισε να τα γράψει όλα. «Δύο χρόνια φρίκης. Ντρεπόμουν να μιλήσω για αυτό για πολύ καιρό. Ακόμα και οι γονείς μου, μέχρι που αποφάσισα να γράψω την εξομολόγησή μου, δεν είχαν ιδέα ότι κάτι κακό συνέβαινε. Κάτι που με ενοχλούσε τόσο πολύ που σκέφτηκα να τερματίσω την καριέρα μου. Αϋπνία. Κατάθλιψη. Φόβος για το μέλλον. Ο δέκατος τρίτος θάλαμός μου. Στην αρχή ήταν μόνο ελαφρώς ενοχλητικό, αλλά μετά από μερικούς μήνες έγινε αφόρητο. Ήμουν στον πάτο, έπεφτα σε κάθε αγώνα χωρίς ύπνο. Κάθε αγώνα! Μπορείτε να φανταστείτε; Φοβόμουν την αποτυχία, φοβόμουν τις αντιδράσεις, φοβόμουν τα πάντα», εξομολογείται, δείχνοντας πόσο βαθιά έφτασε το πρόβλημα.

Στον κόσμο του ποδοσφαίρου, όπου οι ήττες πληγώνουν βαθιά, τέτοια ζητήματα εμφανίζονται συχνά. Ο Σούτσεκ θέλει η ιστορία του να γίνει παράδειγμα για άλλους αθλητές. Ίσως έτσι, περισσότεροι βρουν θάρρος να ζητήσουν βοήθεια.

Το μήνυμα ελπίδας από τα γήπεδα

Με αυτή την κίνηση, ο παίκτης στέλνει ένα δυνατό σινιάλο. Δείχνει ότι κανείς, ούτε οι κορυφαίοι αθλητές, δεν μένει ανέπαφος από ψυχικές δυσκολίες. Η στήριξη γύρω μας μπορεί να αλλάξει τα πάντα, ίσως και να σώσει ζωές.

Η εξομολόγησή του έρχεται σε εποχή που το θέμα παίρνει χώρο στα media. Πολλοί θα νιώσουν λιγότερο μόνοι τώρα.