Ο Γιώργος Πρίντεζης μίλησε ανοιχτά στο podcast των EuroInsiders και έφερε στο μυαλό όλους εκείνο το τρομερό καλάθι στην Κωνσταντινούπολη. Ο παλιός αστέρας του Ολυμπιακού δεν δίστασε να θυμηθεί και τις δύσκολες στιγμές του, όπως εκείνη την περίοδο στη Μάλαγα που τον έκανε να σκεφτεί το τέλος της καριέρας του. Η κουβέντα κύλησε και σε άλλα ζητήματα, από πιθανή μεταγραφή στον Παναθηναϊκό μέχρι σχόλια για τους περσινούς τελικούς του μπάσκετ.
### Αναμνήσεις από το “πεταχτάρι” και τις μεγάλες ευθύνες
Πάντα μου αρέσει να παίρνω ευθύνες. Είχα αυτοπεποίθηση. Ποτέ δεν είχα μεγάλο εγωισμό. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην καριέρα μου, θα ήθελα να έχω μεγαλύτερο εγωισμό. Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να θέλει λίγο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ή να θέλω να ακούσω έναν καλό λόγο. Μέσα στο παιχνίδι δεν ισχύει τίποτα τέτοιο. Δε θα έλεγα πως είμαι τυχερός. Απλά είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και να πάρω την τελευταία επίθεση. Δε θα έλεγα πως είμαι τυχερός. Δεν πιστεύω στη λέξη τύχη.
Εκείνη η νίκη στον τελικό της Ευρωλίγκας έμεινε χαραγμένη στη μνήμη όλων των φίλων του Ολυμπιακού, με τον Πρίντεζη να εξηγεί πώς ένιωθε εκείνη τη στιγμή.
### Η κρίση στη Μάλαγα και η επιστροφή στον Ολυμπιακό
Η Μάλαγα. Ότι έκανα δεν μπορούσα να επιτύχω. Ότι και να έκανα, ένιωθα ότι δεν μπορώ να πετύχω. Ακόμα και αν έπαιζα μονό με τον εαυτό μου, θα έχανα. Τόσο κακή ήταν η αυτοπεποίθησή μου. Η αυτοπεποίθηση είναι το νούμερο ένα για μένα σε ότι κάνεις στον επαγγελματικό αθλητισμό. Ήμουν χάλια. Μου έδιναν την μπάλα και ήθελα να τη διώξω. Ήθελα ακόμα και να αποσυρθώ. Ένιωθα τόσο άσχημα. Ήμουν ανάμεσα σε δυο επιλογές. Ή θα αποσυρθώ ή θα πάω να παίξω κάπου για… πλάκα ή θα πήγαινα στο γυμναστήριο για πέντε ώρες τη μέρα να δουλέψω σαν ζώο!
Και αυτό έκανα. 3 Φεβρουαρίου έμεινα εκτός ομάδας. Και κάθε μέρα 2 ώρες το πρωί και 2 ώρες το απόγευμα έκανα σκληρή προπόνηση. Όταν έφυγα από εκεί, γύρισα στον Ολυμπιακό, έπαιξα τους τελικούς και το καλοκαίρι και για δυόμιση μήνες έκανα κάθε μέρα διπλή προπόνηση. Δεν μπορώ να πω ότι βελτιώθηκα σαν παίκτης, αλλά βελτιώθηκε η νοοτροπία μου.
Δεν πήγε μακριά η κουβέντα από εκεί και φτάσαμε στο θέμα του Παναθηναϊκού. Δε ξέρω καν αν θα με ήθελε ο Παναθηναϊκός. Ξέρω ότι ο Ζέλικο αγαπούσε τον τρόπο που έπαιζα. Αλλά για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, πιστεύω ότι προτιμούσαν να με βλέπουν στον Ολυμπιακό. Ξέρουν ότι είμαι Ολυμπιακός. Ξέρουν ότι αγαπώ και υποστηρίζω την ομάδα. Πιστεύω πως ήταν καλύτερο για όλους να μείνω στον Ολυμπιακό.
Όταν ο Σπανούλης ήρθε στον Ολυμπιακό από τον Παναθηναϊκό, έκανε το σωστό πράγμα. Δηλαδή, ήταν επαγγελματίας, έκανε το καλύτερο για την καριέρα του. Εγώ πήγαινα με το συναίσθημα. Σέβομαι την κίνηση αυτή περισσότερο από τον εαυτό μου που έλεγε ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό, επειδή υποστηρίζω τον Ολυμπιακό. Αυτός είμαι εγώ, αυτός είναι βέβαια ο Μπίλι, αυτός είναι και ο Κώστας Σλούκας.
Πάντα ρωτάνε και για αγαπημένους παίκτες. Ο αγαπημένος μου παίκτης αυτή τη στιγμή, είναι ο Εβάν Φουρνιέ. Ακόμα και αν δεν άρχισε καλά τη σεζόν, δεν παύω να πιστεύω στο ταλέντο και την ποιότητά του. Ακόμα και αν συνεχίσει έτσι μέχρι τον Ιανουάριο.
Χάνοντας τελικούς δεν είναι ποτέ εύκολο. Δεν είναι εύκολο να χάνεις τους τελικούς. Όταν χάσαμε από τη Ρεάλ και τη Φενέρ, μέσα μου ένιωθα καλά γιατί δώσαμε ότι είχαμε να δώσουμε. Πιστεύω πως μπορούσαμε να νικήσουμε αν με ρωτήσεις, αλλά φτάσαμε τα όρια μας. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου.
Και για τους περσινούς τελικούς της Stoiximan GBL που πήγαν στραβά. Ακούστε, δεν μπορώ να πω ότι ήταν ωραία όσα είδαμε. Είμαι της άποψης ότι θέλω να υπάρχει ωραία ατμόσφαιρα, αλλά όχι να φτάνουμε μέχρι αυτό το σημείο. Μερικά πράγματα που έγιναν ήταν πολύ κακά. Πιστεύω πως μεγάλη μερίδα του κόσμου δε του άρεσε όσα είδε και απλά ήθελε να δει τα παιχνίδια ανάμεσα σε δυο από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Δεν είναι ωραίο.