Η πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσολογγίου μετατράπηκε σε αρένα σφοδρών αντιπαραθέσεων, αναδεικνύοντας ένα ευρύτερο πρόβλημα στην τοπική αυτοδιοίκηση: την πόλωση και την προσωπική επίθεση που συχνά επισκιάζουν τον ουσιαστικό διάλογο για τα ζητήματα των πολιτών. Η ένταση μεταξύ του πρώην δημάρχου Νίκου Καραπάνου και του προέδρου των εργαζομένων του δήμου, Βασίλη Μπαρμπετάκη, δεν είναι απλώς ένα περιστατικό, αλλά ένα σύμπτωμα μιας δυσλειτουργικής επικοινωνίας που υπονομεύει τη δημοκρατική διαδικασία.

Πυρά και Προσωπικές Επιθέσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο

Η συνεδρίαση σημαδεύτηκε από μια ιδιαίτερα έντονη λεκτική αντιπαράθεση, η οποία ξεκίνησε με αιχμές που εξαπέλυσε ο πρώην δήμαρχος Νίκος Καραπάνος. Συγκεκριμένα, ο κ. Καραπάνος υπονόησε ότι η διευθύντρια του δήμου ενήργησε μεροληπτικά, αλλάζοντας στάση «για να ευνοηθεί στις κρίσεις των υπαλλήλων».

Αυτή η δήλωση προκάλεσε την άμεση και σφοδρή αντίδραση του Βασίλη Μπαρμπετάκη, προέδρου των εργαζομένων του δήμου. Ο κ. Μπαρμπετάκης χαρακτήρισε τις κατηγορίες ως «λάσπη στον ανεμιστήρα» και τόνισε ότι «θα έπρεπε να ντρέπονται, αυτά είναι για τον εισαγγελέα», υποδηλώνοντας την σοβαρότητα των ισχυρισμών και την πιθανή νομική τους διάσταση.

Η απάντηση του κ. Καραπάνου δεν άργησε να έρθει, κλιμακώνοντας περαιτέρω την ένταση. Ο πρώην δήμαρχος κατηγόρησε τον κ. Μπαρμπετάκη ότι «δεν καταλαβαίνει ότι δεν εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του», επαναλαμβάνοντας τις αιχμές για προνομιακή μεταχείριση και έλλειψη αμεροληψίας. Η κατάσταση κορυφώθηκε με μια απαράδεκτη προσωπική επίθεση του κ. Καραπάνου προς τον κ. Μπαρμπετάκη, χρησιμοποιώντας ακραία και υποτιμητικά σχόλια: «Πέθανες, πέθανες, θα περπατάς στον δρόμο με φουστίτσα».

Ακόμη και η παρέμβαση της προέδρου του δημοτικού συμβουλίου για την αποκατάσταση της τάξης δεν είχε αποτέλεσμα, υπογραμμίζοντας το επίπεδο της έντασης και την αδυναμία διαχείρισης της κατάστασης.

Ανάλυση: Το Πρόβλημα της Πόλωσης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση

Το περιστατικό στο Μεσολόγγι δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, αλλά αντικατοπτρίζει μια αυξανόμενη τάση πόλωσης και προσωπικών αντιπαραθέσεων στα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η ρητορική μίσους και οι προσωπικές επιθέσεις υπονομεύουν τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Στην προκειμένη περίπτωση, η διάρρηξη του διαλόγου μεταξύ ενός αιρετού και ενός εκπροσώπου των εργαζομένων θίγει άμεσα τη φήμη και την αποτελεσματικότητα του Δήμου Μεσολογγίου. Οι δημόσιες υπηρεσίες υποφέρουν όταν οι σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών είναι τοξικές.

Σημαντικά ζητήματα που ανακύπτουν:

• Η αξιοπιστία των τοπικών οργάνων: Όταν οι δημόσιες συνεδριάσεις εκφυλίζονται σε προσωπικές επιθέσεις, η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ικανότητα των εκλεγμένων αντιπροσώπων να επιλύουν προβλήματα μειώνεται.
• Η προστασία των εργαζομένων: Οι αναφορές για «ευνοϊκή μεταχείριση» εργαζομένων, χωρίς τεκμηριωμένα στοιχεία, μπορούν να δημιουργήσουν κλίμα δυσπιστίας και να επηρεάσουν αρνητικά το εργασιακό περιβάλλον. Είναι κρίσιμο οι κατηγορίες να βασίζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία και να εξετάζονται μέσω επίσημων διαδικασιών, αντί να εκτοξεύονται σε δημόσιο χώρο με τρόπο που δημιουργεί εντυπώσεις.
• Η ανάγκη για σεβασμό και θεσμικό ήθος: Η χρήση ακραίων και προσβλητικών εκφράσεων σε επίσημη συνεδρίαση θέτει εν αμφιβόλω το θεσμικό ήθος και την αρμόζουσα συμπεριφορά εκλεγμένων και εκπροσωπούντων φορέων.

Ευρύτερες Επιπτώσεις και Προκλήσεις

Πέρα από το άμεσο περιστατικό, η αδυναμία διαχείρισης τέτοιων συγκρούσεων στο Δημοτικό Συμβούλιο μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για την τοπική διακυβέρνηση. Ουσιαστικές συζητήσεις για την ανάπτυξη της πόλης, τις ανάγκες των πολιτών και τη διαχείριση των δημοτικών πόρων επισκιάζονται από προσωπικές διενέξεις. Αυτό αποτρέπει την προσέλκυση νέων, ικανών στελεχών στην τοπική πολιτική σκηνή, καθώς το περιβάλλον καθίσταται τοξικό και αποτρεπτικό.

Επιπλέον, η αυξανόμενη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η άμεση μετάδοση τέτοιων περιστατικών, όπως φαίνεται και από το ενσωματωμένο βίντεο, ενισχύει την αίσθηση του χάους και της αντιπαλότητας. Το κοινό γίνεται μάρτυρας όχι μιας διαδικασίας λήψης αποφάσεων, αλλά ενός επεισοδίου που θυμίζει περισσότερο θέατρο του παραλόγου. Αυτό επηρεάζει αρνητικά την εικόνα του Μεσολογγίου, μιας πόλης με πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά, που φιλοδοξεί να αποτελέσει πόλο έλξης.

Η ανάγκη για θεσμοθέτηση κώδικα δεοντολογίας για τους αιρετούς και τους εκπροσώπους φορέων στην τοπική αυτοδιοίκηση καθίσταται πλέον επιτακτική. Ένας τέτοιος κώδικας θα μπορούσε να θέτει σαφή όρια στην εκφραστική ελευθερία, προάγοντας τον σεβασμό και τον πολιτισμένο διάλογο, ακόμη και σε περιπτώσεις διαφωνίας. Η δέσμευση όλων των πλευρών σε ένα πλαίσιο εποικοδομητικής κριτικής και συνεργασίας είναι καίρια για την πρόοδο του δήμου και την εξυπηρέτηση των αναγκών των δημοτών.