Ένας φάρος της νεοελληνικής φιλολογίας έσβησε… Ο Αλέξης Πολίτης, ένας σπουδαίος φιλόλογος και πανεπιστημιακός, άφησε πίσω του μια πλούσια κληρονομιά.

Αλέξης Πολίτης: Ένας Ακραιφνής Ερευνητής και Δάσκαλος

Με βαθιά θλίψη, η ακαδημαϊκή κοινότητα αποχαιρετά τον Αλέξη Πολίτη, έναν κορυφαίο μελετητή του δημοτικού τραγουδιού και της λογοτεχνικής σκέψης του 18ου και 19ου αιώνα. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου δίδαξε από το 1989 έως το 2012 και διετέλεσε πρόεδρος, ανακοίνωσε την απώλειά του, τιμώντας τον ως άνθρωπο με “σσπινθηροβόλο πνεύμα, βαθιά ορθολογική σκέψη και ενεργή πολιτική συνείδηση“.

Η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Κρήτης υπογράμμισε την αφοσίωσή του ως δάσκαλος, την αγάπη των συναδέλφων του και την ευχαρίστηση που προσέφερε η συνομιλία μαζί του. Η προσφορά του στην νεοελληνική φιλολογία είναι ανεκτίμητη, εστιάζοντας κυρίως στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι.

Ο Αλέξης Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Μετά τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συνέχισε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Université Paris IV). Η πορεία του ξεκίνησε από το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1976-1989) και κορυφώθηκε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Μετά τη συνταξιοδότησή του, έλαβε τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή, επισφραγίζοντας την αφοσίωσή του στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του συγκαταλέγονται:

• Το δημοτικό τραγούδι. Κλέφτικα (1973)
• Η ανακάλυψη των ελληνικών δημοτικών τραγουδιών (1984)
• Ρομαντικά χρόνια. Ιδεολογίες και νοοτροπίες στην Ελλάδα του 1830-1880 (1993)
• Το μυθολογικό κενό (2000)
• Αποτυπώματα του χρόνου (2006)
• Το δημοτικό τραγούδι (2010)

Επιπλέον, επιμελήθηκε την κριτική έκδοση των Απομνημονευμάτων του Μακρυγιάννη (2011), μαζί με τη Γεωργία Παπαγεωργίου, προσφέροντας μια νέα οπτική σε αυτό το εμβληματικό έργο.

Η Κληρονομιά του Αλέξη Πολίτη

Ο Αλέξης Πολίτης, υπήρξε ένας πνευματικός ηγέτης, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην νεοελληνική λογοτεχνία και τον πολιτισμό. Μέσα από το έργο του, ανέδειξε τη σημασία της ιστορικής μνήμης και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Η απουσία του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, αλλά η παρακαταθήκη του θα συνεχίσει να εμπνέει τις επόμενες γενιές.