Περισσότερες γυναίκες αναζητούν τη βοήθεια της αισθητικής χειρουργικής για να βελτιώσουν την εμφάνισή τους, διορθώνοντας στοιχεία που δεν τους αρέσουν. Όμως, τι γίνεται με τις Γαλλίδες; Είναι αυτές οι πιο κομψές γυναίκες του κόσμου λάτρεις των πλαστικών επεμβάσεων ή μήπως προτιμούν να αποδέχονται τις ατέλειές τους;

Αρχίζει από το βιβλίο των Anne Berest, Audrey Diwan, Caroline de Maigret και Sophie Mas «Πώς να είσαι Παριζιάνα όπου κι αν βρίσκεσαι». Σύμφωνα με τις συγγραφείς, οι Γαλλίδες συνήθως δεν είναι φαν των αισθητικών επεμβάσεων και τις επιλέγουν μόνο αν είναι απολύτως αναγκαίο.

Θέλουν να προβάλλουν την εικόνα ότι δεν υποβάλλονται ποτέ σε πλαστικές επεμβάσεις, πιστεύοντας πως η αποδοχή του σώματος και η ομορφιά προέρχονται από την αυτογνωσία. Ωστόσο, οι Γαλλίδες πηγαίνουν στον πλαστικό χειρουργό, αλλά πάντα με μέτρο.

Πριν μερικά χρόνια, η αισθητική χειρουργική στη Γαλλία συσχετίζονταν με ανησυχίες όπως η υπερβολική φιλοδοξία και η μανιοκατάθλιψη. Σήμερα, αντίθετα, οι Γαλλίδες intervenen με τη δική τους προσέγγιση. Συνήθως, επιλέγουν μία μόνο παρέμβαση για να διορθώσουν το ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό που τις απασχολεί — είτε είναι μύτη, χείλη, στήθος είτε κοιλιά. Πολλαπλές πλαστικές επεμβάσεις δεν είναι στο πρόγραμμα.

Όσον αφορά τις ρυτίδες, οι Γαλλίδες το καθυστερούν όσο περισσότερο μπορούν. Σπάνια, μια Γαλλίδα επεμβαίνει στο πρόσωπό της πριν από τα 35 της. Συνήθως, αρχίζουν στα 40, κάνοντας μπότοξ μία φορά το χρόνο ώστε να μην είναι προφανές. Περισσότεροι ενισχυτές όπως το υαλουρονικό οξύ χρησιμοποιούνται με φειδώ. Στις βλεφαροπλαστικές καταφεύγουν συνήθως μετά τα 50, και στα λίφτινγκ μετά τα 60.

Σε αντίθεση με άλλες χώρες, στη Γαλλία η αισθητική χειρουργική δεν συνδέεται απαραίτητα με οικονομική ευχέρεια. Μια επιτυχημένη επέμβαση θεωρείται μόνο αν δεν είναι ορατή. Οι Παριζιάνες δεν συζητούν γι’ αυτές και αποφεύγουν να αποκαλύπτουν τις παρεμβάσεις τους. Η βασική αρχή που ακολουθούν είναι να μην «παγώνουν» τις εκφράσεις τους και να διατηρούν την ανθρωπότητα στο πρόσωπό τους.