Ένας αδελφός είναι πολλά περισσότερα από οικογένεια. Είναι φίλος, στήριγμα, και σύντροφος στο ταξίδι της ζωής.

Κατερίνα Μονογυιού: “Η απώλεια του αδελφού μου δεν ξεπερνιέται ποτέ”

Τρία χρόνια συμπληρώνονται από την τραγική ημέρα που ο Τζώρτζης Μονογυιός έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο επιχειρηματίας από τη Μύκονο, ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του, προσέκρουσε σε δέντρο και το όχημα τυλίχθηκε στις φλόγες, στο ύψος της Βούλας. Δυστυχώς, ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Η σύζυγός του, Αθηνά, που βρισκόταν στο ίδιο αυτοκίνητο, σώθηκε από θαύμα.

Η αδελφή του, Κατερίνα Μονογυιού, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Espresso και τη δημοσιογράφο Βίβιαν Μπενέκου, μίλησε για αυτή την οδυνηρή απώλεια, τονίζοντας ότι ένα τέτοιο κενό δεν καλύπτεται ποτέ.

Πώς διαχειριστήκατε την απώλεια του αδελφού σας, Τζώρτζη Μονογυιού; Τι σας λείπει περισσότερο;

Δεν νομίζω ότι μπορείς ποτέ να ξεπεράσεις μια τέτοια απώλεια. Ο αδελφός μου ήταν για μένα κάτι παραπάνω από απλός αδελφός. Ήταν ο φίλος μου, το στήριγμά μου, ο συνοδοιπόρος μου στη ζωή. Το κενό που άφησε είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά η αγάπη που μας έδενε και οι αναμνήσεις μου δίνουν δύναμη. Προσπαθώ να τιμήσω τη μνήμη του με τις επιλογές μου, την ηθική μου και τη συνεισφορά μου στην κοινωνία. Μου λείπει το γέλιο του, οι συμβουλές του, η παρουσία του. Όμως, βαθιά μέσα μου, ξέρω ότι με βλέπει και με στηρίζει.

Η οδική ασφάλεια στην Ελλάδα και τα τροχαία ατυχήματα

Δυστυχώς, τα τροχαία ατυχήματα, ιδιαίτερα στους νέους, έχουν αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Είναι μια τραγωδία που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Συμμετέχω ενεργά σε πρωτοβουλίες και δράσεις για την προώθηση της οδικής ασφάλειας και τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Θεωρώ ότι είναι καθήκον μου, καθώς η οικογένειά μου έχει βιώσει την οδύνη της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου σε τροχαίο.

Η κυβέρνηση έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες, αλλά απαιτείται μια συλλογική προσπάθεια. Τα τροχαία ατυχήματα συχνά οφείλονται σε έλλειψη κυκλοφοριακής παιδείας, συνείδησης και υπευθυνότητας. Ως κοινωνία, πρέπει να επενδύσουμε στην κυκλοφοριακή αγωγή από μικρή ηλικία, να ενισχύσουμε την εκπαίδευση στα σχολεία και να επιμείνουμε σε αυστηρούς ελέγχους. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και δεν πρέπει να τη θέτουμε σε κίνδυνο για κανένα λόγο.