Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε μια μεγάλη στροφή στα σχέδιά της για τα αυτοκίνητα. Αντί για οχήματα με μηδενικές εκπομπές στο σύνολό τους μέχρι το 2035, τώρα μπαίνει στόχος μείωσης των εκπομπών CO2 κατά 90% στους νέους στόλους εκείνη τη χρονιά. Αυτό ανοίγει πόρτα σε υβριδικά οχήματα και αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερικής καύσης μετά το 2035, αρκεί να τηρούν προϋποθέσεις.
Κρατάω τα πρότυπα εκπομπών αυστηρά. Οι κατασκευαστές δυσκολεύονται ακόμα να βγάλουν στην αγορά παλιά μοντέλα. Σε χώρες όπως η Γερμανία, οι φόροι για ρύπους πέφτουν κάθε χρόνο, ωθώντας για λιγότερο ρύπανση.
Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι από την τροπή της ΕΕ
Γερμανικοί όμιλοι χοροπηδάνε από χαρά με αυτή την εξέλιξη. Μπορούν να συνεχίσουν να πουλάνε αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, είτε υβριδικά είτε με επέκταση αυτονομίας. Έτσι, κρατάνε πλεονέκτημα απέναντι στους Κινέζους κατασκευαστές που βασίζονται μόνο σε ηλεκτρικά οχήματα.
Χώρες σαν τη Γερμανία, την Ιταλία και την Πολωνία στάθηκαν πίσω από την αλλαγή. Θέλουν να προστατεύσουν την αυτοκινητοβιομηχανία τους από απότομες αλλαγές. Και η κινεζική βιομηχανία μένει πίσω, αφού η Ευρώπη δεν στρέφεται τόσο γρήγορα στα ηλεκτρικά.
Οι πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων μπορεί να πέσουν ρυθμό. Νέα μοντέλα ηλεκτρικών δεν θα βγαίνουν τόσο γρήγορα, ενώ υβριδικά και παραδοσιακά παίρνουν χώρο. Παράλληλα, για να φτάσουν το 90% μείωση, οι εταιρείες ρίχνονται σε συνθετικά καύσιμα και βιοκαύσιμα.
Δεν γίνεται εύκολα δουλειά με απλά αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης. Τα όρια για εκπομπές μένουν σκληρά, και αυτό πιέζει για καινοτομίες όπως χάλυβας χωρίς άνθρακα. Η αγορά αυτοκινήτων αλλάζει, αλλά όχι απότομα.
Ποιοι μένουν πίσω από την υποχώρηση της ΕΕ
Περιβαλλοντικές οργανώσεις βλέπουν μαύρα σύννεφα. Θεωρούν ότι η χαλάρωση δίνει χώρο σε ρύπους και καθυστερεί τα ηλεκτρικά οχήματα. Και πολιτικοί ηγέτες που πίεζαν για γρήγορη στροφή στο πράσινο, νιώθουν προδομένοι.
Εταιρείες που έβαλαν όλα τα λεφτά στα ηλεκτρικά κινδυνεύουν τώρα. Αν η ζήτηση για ηλεκτρικά αυτοκίνητα κολλήσει, χάνουν έδαφος από υβριδικά και εσωτερικής καύσης. Οι Κινέζοι κατασκευαστές δυσκολεύονται περισσότερο να μπουν στην Ευρώπη.
Οι σταθμοί φόρτισης που φτιάχνονται μαζικά, μένουν με μισά ανοιγμένα χέρια. Περίμεναν boom στα ηλεκτρικά, τώρα η ζήτηση φόρτισης μπορεί να έρθει αργότερα. Δεν είναι πίσω γυρισμός στο παλιό, όμως.
Το 10% περιθώριο αφήνει χώρο για λίγα μοντέλα με καύσιμα χωρίς άνθρακα. Τα ηλεκτρικά οχήματα θα μείνουν κυρίαρχα, αφού το 90% πρέπει να καλυφθεί. Σε μια δεκαετία, η καθημερινή χρήση τους θα είναι ρουτίνα στην ΕΕ.