Σε ηλικία μόλις 20 ετών, ο Ματία Φουρλάνι κατάφερε το αδιανόητο: έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στο άλμα εις μήκος στην ιστορία του αθλήματος. Ο Ιταλός αθλητής, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, μοιράστηκε τις σκέψεις του για την επιτυχία του, τους αθλητικούς του ήρωες και τις φιλοδοξίες του.
Ο Θρίαμβος και οι Θυσίες: Μια Αφιέρωση στην Οικογένεια
Η συνέντευξη του Φουρλάνι στην ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» ξεκίνησε με μια βαθιά προσωπική εξομολόγηση. «Χρόνια θυσίας απέδωσαν καρπούς, τα οφείλω όλα στη μαμά μου», δήλωσε συναισθηματικά, αναγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο της οικογένειάς του στην πορεία του. Αυτή η δήλωση υπογραμμίζει όχι μόνο την προσωπική του προσπάθεια, αλλά και την αμέριστη υποστήριξη που έλαβε.
Η ζωή ενός πρωταθλητή, όπως αποκαλύπτει, μπορεί να είναι μοναχική. «Μου λείπει η Τζούλια, η κοπέλα μου. Και λίγη ηρεμία: ήταν μια χρονιά γεμάτη ταξίδια: Κίνα, Ηνωμένες Πολιτείες, Φινλανδία, Ισπανία, Αγγλία, Ελβετία και εδώ. Θέλω να ξυπνήσω στο κρεβάτι μου και να είμαι με φίλους. Όταν γυρίσω σπίτι θα παίξω PlayStation, μπάσκετ και θα ακούσω ραπ μουσική από τη Νότια Κορέα που παράγει ο αδερφός μου ο Λούκα». Αυτή η πλευρά του Φουρλάνι τον καθιστά πιο προσιτό, αναδεικνύοντας τις ανθρώπινες ανάγκες πίσω από την αθλητική δόξα.
Νέες Προκλήσεις και Μεγάλα Όνειρα στο Στίβο
Ο Φουρλάνι δεν επαναπαύεται στις δάφνες του. Το βλέμμα του είναι ήδη στραμμένο σε νέες προκλήσεις. «Σκέφτομαι 100 μέτρα ή 60 μέτρα σε κλειστό χώρο: Πρέπει να βρω την ευκαιρία. Επίσης τα 4×100 μέτρα. Μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου, θα χαιρόμουν να ενταχθώ στην ομάδα». Αυτή η φιλοδοξία δείχνει έναν αθλητή που αναζητά διαρκώς την υπέρβαση, όχι μόνο στον δικό του τομέα, αλλά και σε νέες αγωνιστικές δοκιμασίες, όπως οι σκυταλοδρομίες.
Σχετικά με τα είδωλα και τους στόχους του, ο Ιταλός πρωταθλητής είναι σαφής: «Ο Καρλ Λιούις δεν έχασε ποτέ τίποτα. Θα ήθελα τη σωματική διάπλαση του Μάικ (Πάουελ) και την ελαφρότητα του Καρλ (Λιούις)». Αναφέρει τους Μάικ Πάουελ και Καρλ Λιούις, θρύλους του άλματος εις μήκος και του στίβου γενικότερα, ως τις πηγές έμπνευσής του. Το παγκόσμιο ρεκόρ είναι ένα όνειρο, αλλά με ρεαλιστική προσέγγιση: «Ρεκόρ; Αφήστε με να μεγαλώσω σιγά σιγά. Δεν είναι αδύνατα, θα δώσω στον εαυτό μου έξι χρόνια για να τα πλησιάσω. Τώρα, ένας ρεαλιστικός στόχος είναι τα 8,60 μ. Εν τω μεταξύ, είμαι περήφανος που ολοκληρώνω το 2025 στην κορυφή της κατάταξης. Αν ο Λιούις ήταν ο “Γιος του Άνεμου”, εγώ είμαι ο “Σπάιντερμαν”». Αυτή η τελευταία δήλωση, γεμάτη αυτοπεποίθηση και νεανικό σφρίγος, τονίζει την ιδιαιτερότητα και τη δυναμική του Φουρλάνι.
Πρότυπα, Αντίπαλοι και ο Σεβασμός στον Τεντόγλου
Ο Ματία Φουρλάνι αναφέρθηκε και στους αντιπάλους του, δηλώνοντας: «Νίκησα τον Γκέιλ, ο οποίος κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στη Ντόχα με 8.69: θα τα ξαναπούμε σύντομα». Ωστόσο, ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον κορυφαίο Έλληνα αθλητή, τον Μίλτο Τεντόγλου. «Όπως με τον Τεντόγλου: είναι γίγαντας, αλλά κανείς δεν είναι ρομπότ», είπε, εκφράζοντας έναν ξεκάθαρο θαυμασμό και σεβασμό για τον Έλληνα χρυσό Ολυμπιονίκη, αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του αλλά και την ανθρώπινη φύση του αθλητισμού.
Σχετικά με άλλα πρότυπα και αθλητές που θαυμάζει πέρα από το μήκος, ο Φουρλάνι δήλωσε: «Τι να πω για τον Ντουπλάντις; Θα ανέφερα τον Κερ, βασιλιά του άλματος εις ύψος, και την Καμπουτζί, βασίλισσα των 100 μέτρων μετ’ εμποδίων. Σχετικά με τα πρότυπά μου θα πω ένας για όλους: ο Μαρσέλ Τζέικομπς, ένας σπουδαίος πρωταθλητής. Μιλήσαμε μετά τον τελικό μου». Η αναφορά στον Άρμαντ “Μόντο” Ντουπλάντις, τον κυρίαρχο επικοντιστή, στον Κερ του ύψους και στην Καμπουτζί των εμποδίων, δείχνει την ενδιαφέρουσα οπτική ενός νέου αθλητή που αντλεί έμπνευση από πολλούς και διαφορετικούς τομείς του στίβου, επιβεβαιώνοντας παράλληλα την ΕXPERTISE του στο χώρο.
Ο Ματία Φουρλάνι αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα της νέας γενιάς αθλητών που συνδυάζουν το ταλέντο με την σκληρή δουλειά και ένα όραμα για το μέλλον. Η πορεία του αναμένεται να είναι γεμάτη επιτυχίες, καθώς έχει ήδη θέσει γερές βάσεις για μια λαμπρή καριέρα στον παγκόσμιο στίβο.