Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν χαρακτηριστεί ως “Επίδοξοι Μαραντόνα”. Ένας από αυτούς είναι ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής Πάουλο Φούτρε.
Στα 21 του χρόνια θεωρούνταν υποσχόμενο ταλέντο, αλλά στα 30 του ήταν ένας ανεπίδοτος ποδοσφαιριστής. Γιατί συνέβη αυτό; Τραυματισμοί και αδύναμο σώμα; Το “ξερό” του το κεφάλι; Ο άτακτος εγωισμός;
Ο Πάουλο Φούτρε ήταν ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, κλασικός Πορτογάλος επιθετικός. Όμως, φαίνεται ότι ήταν και το πρότυπο του προβληματικού αθλητή.
Σε μικρή ηλικία, ζητούσε πολλά χρήματα και άφησε τη Σπόρτινγκ για να πάει στην Πόρτο, όπου άρχισε να επιδεικνύει το ταλέντο του. Με την Πόρτο κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών το 1987 εναντίον της Μπάγερν Μονάχου, με την συμβολή του στον τελικό να είναι πολύ σημαντική.
Όταν αποφάσισε να παίξει στο εξωτερικό, η Ατλέτικο Μαδρίτης ήταν ο επόμενος προορισμός του. Από το 1987 έως το 1993, ο Φούτρε ήταν ο πιο σημαντικός ποδοσφαιριστής της ομάδας. Αλλά από εκεί και πέρα, η καριέρα του κατηφορίζει. Μόνο μέσα στο 1993, έπαιξε με τέσσερεις διαφορετικές ομάδες: Ατλέτικο Μαδρίτης, Μπενφίκα, Μαρσέιγ και Ρετζιάνα.
Η κατηφόρα ήταν εμφανής και στην περίοδο που αγωνίστηκε στη Μίλαν, όπου έπαιξε μόνο για μια σεζόν. Στη Γουέστ Χαμ, όπου παίζοντας έναν αγώνα, έφερε τον κόσμο στα πόδια του επειδή… άκουσον άκουσον, δεν του δίνανε τη φανέλα με τον αριθμό 10!
Δεν ξέρουμε τι νοσταλγία ξύπνησε κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της καριέρας του, όταν επέστρεψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά τελικά αποφάσισε να τερματίσει την καριέρα του στην Ιαπωνία με την Γιοκοχάμα.
Ο Πάουλο Φούτρε ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων “what if” του ποδοσφαίρου της εποχής. Έπαιξε μόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 στο Μεξικό με την Εθνική της χώρας του, με την οποία σε 12 χρόνια είχε μόνο 41 συμμετοχές.
Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο μαλλιάς ποδοσφαιριστής έκανε θραύση πολύ πριν η Πορτογαλία γίνει μια ομαδάρα με Φίγκο, Ρούι Κόστα και τελικά με Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ακούστε την ιστορία του στην νέα εκπομπή “El Sombrero” στο κανάλι της Stoiximan στο Spotify με τους παραγωγούς Γιάννη Τσαούση και Κώστα Βαϊμάκη.