Έχουν περάσει εννέα χρόνια και κάτι από την τελευταία φορά που ζήσαμε μια τέτοια μοναδική καλοκαιρινή βραδιά για την Εθνική μας ομάδα. Φωνάξαμε, πέταξαμε από τις καρέκλες μας, το πιστέψαμε όταν είδαμε ένα γήπεδο να σηκώνεται όρθιο στο τέλος, φωνάζοντας ασταμάτητα. Είχαμε βέβαια και μερικές σφαλιάρες από τους δυνατούς αντιπάλους μας, αλλά αυτή η βραδιά δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.
Για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, βιώσαμε ένα ματς της Εθνικής μας, και μάλιστα απέναντι στην Ολλανδία, όπου «παιζόταν» κάτι πραγματικά σημαντικό. Το παιχνίδι ήταν γεμάτο θρίλερ και σασπένς, με φωνές και μπινελίκια, κάτι που μας είχε λείψει πολύ. Αν και αντιμετωπίσαμε δυσκολίες, καταφέραμε να βοηθήσουμε την ομάδα μας με την παρουσία μας, είτε στο γήπεδο είτε μπροστά από τις τηλεοράσεις μας. Αυτή η πορεία μας αποτελεί μεγάλη επιτυχία.
Είναι αλήθεια πως αν το παιχνίδι εξελισσόταν όπως στο πρώτο ημίχρονο με το σκορ στο 3-0, θα μιλούσαμε για κάτι άλλο. Ωστόσο, το παιχνίδι έγινε εξαιρετικά αμφίρροπο και ανατρεπτικό, αποδεικνύοντας πόσο μεγάλη προσπάθεια έκανε η ομάδα μας. Μπορεί να είχαμε δυσκολίες στη δημιουργία και στην κυκλοφορία, αλλά αυτό που μας ξεχώρισε ήταν η ψυχή που βάλαμε στο παιχνίδι. Η Ολλανδία αποτελεί έναν μεγάλο αντίπαλο και ήταν σημαντικό να τους αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και αποφασιστικότητα.
Πληρώνουμε την κατρακύλα στο ranking, αντιμετωπίζοντας ομάδες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία. Η πορεία μας αυτή το δείχνει. Έχουμε πολλά να αποδείξουμε, αλλά η ομάδα μας έχει προσδοκίες και πίστη ότι μπορεί να ανταγωνιστεί τους μεγαλύτερους αντιπάλους μας. Είναι κρίμα να μην εξαργυρώσουμε αυτές τις προσπάθειες και να μην περάσουμε στο επόμενο στάδιο των αγώνων. Το μέλλον έχει πολλά να μας προσφέρει και είναι στα χέρια μας να το εκμεταλλευτούμε.