Μία ανεπανάληπτη βραδιά γράφτηκε στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, με την Εθνική μας ομάδα να ανακτά τη χαμένη της αίγλη, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2025. Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια αναμονής, η νίκη επί της Φινλανδίας έφερε ξανά την Ελλάδα στο βάθρο, σε μια στιγμή εθνικής υπερηφάνειας.
Η συγκίνηση του Κώστα Σλούκα και το μέλλον του στην Εθνική
Μετά την θριαμβευτική αναμέτρηση που έκλεισε με την κατάκτηση της τρίτης θέσης, ο Κώστας Σλούκας, ένας εκ των ηγετών αυτής της προσπάθειας, δεν έκρυψε τη συγκίνησή του. Σε δηλώσεις του, που μεταδόθηκαν ζωντανά από τη δημόσια τηλεόραση, χαρακτήρισε το επίτευγμα αυτό ως το κορυφαίο της μακρόχρονης και επιτυχημένης καριέρας του. “Κάτι γινόταν πάντα και πήγαινα είτε τραυματίας, είτε με πόνο”, σχολίασε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας τις θυσίες και τους προσωπικούς αγώνες που προηγήθηκαν.
Η δημοσιογραφική κοινότητα και το φίλαθλο κοινό, εν τω μεταξύ, τον ρώτησαν επίμονα αν αυτή η ιστορική στιγμή σηματοδοτεί τον «τελευταίο χορό» του με τη γαλανόλευκη φανέλα. Ο Σλούκας, με την εμπειρία και τη σοφία που τον διακρίνει, απέφυγε την οριστική απάντηση, επισημαίνοντας πως ακόμη δεν έχει λάβει οριστικές αποφάσεις και αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για το μέλλον του στην Εθνική.
Το χρονικό μιας δικαίωσης
Ο έμπειρος γκαρντ, με την χαρακτηριστική του ειλικρίνεια, μοιράστηκε τις σκέψεις του για την πορεία προς αυτό το μετάλλιο. Όπως ανέφερε, “Είναι μία δικαίωση για όλα τα παιδιά, πίστευα από την πρώτη στιγμή που πάτησα πόδι στην προετοιμασία”. Η αφοσίωσή του στο στόχο ήταν παροιμιώδης: “Ξεκίνησα από 26 Ιουνίου προπονήσεις μόνος μου, ήθελα να είμαι έτοιμος, καθώς πιθανότατα είναι η τελευταία μου πιστολιά“. Αυτή η δήλωση αναδεικνύει το βάρος των προσδοκιών και την προσωπική πίεση που ένιωθε ο παίκτης.
Η σημασία της οικογένειας αναδείχθηκε επίσης στις δηλώσεις του: “Στα τελευταία 10 λεπτά ήμουν εξουθενωμένος, όμως η ικανοποίηση του να βλέπω τη γυναίκα μου συγκινημένη και τα παιδιά μου να πανηγυρίζουν είναι μεγάλη”.
Η έμπνευση από το παρελθόν και το μήνυμα για το μέλλον
Ο Σλούκας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους προκατόχους του, τους θρύλους του ελληνικού μπάσκετ που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τη γενιά του. “Εμείς ξεκινήσαμε το μπάσκετ βλέποντας τον Βασίλη Σπανούλη, τον Νίκο Ζήση να πανηγυρίζουν μετάλλια. Πιθανότατα θα βλέπουν άλλα παιδιά εμάς και ίσως τα εμπνεύσουμε για το μέλλον”. Αυτή η αναφορά υπογραμμίζει τη σκυταλοδρομία γενεών και τη διαχρονική κληρονομιά του μπάσκετ στην Ελλάδα.
Ο ρόλος του Βασίλη Σπανούλη και η πικρία του ημιτελικού
Ο Βασίλης Σπανούλης, ο ομοσπονδιακός προπονητής, έλαβε τα εύσημα από τους παίκτες του. “Μας ενέπνευσε ο Σπανούλης, έχει τη στόφα του νικητή. Έβλεπε βίντεο 15 ώρες τη μέρα, δούλεψε πολύ σκληρά”. Η αφοσίωση του προπονητικού τιμ ήταν εμφανής καθ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.
Ωστόσο, ο Σλούκας δεν έκρυψε και την πικρία για τον ημιτελικό: “Μας μένει μία πικρία που δεν ήμασταν όσο ανταγωνιστικοί μπορούσαμε στον ημιτελικό”. Παρόλα αυτά, η ομάδα απέδειξε χαρακτήρα στον μικρό τελικό: “Στον μικρό τελικό για 38 λεπτά κυριαρχήσαμε, στο τέλος η κούραση ήταν πολύ μεγάλη”.
Το μήνυμα της ενότητας
Ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα που έστειλε ο Κώστας Σλούκας ήταν αυτό της ενότητας, τόσο εντός όσο και εκτός παρκέ. “Η απογοήτευση μετά την Τουρκία ήταν μεγάλη, αλλά το κίνητρό μας για μετάλλιο ακόμη μεγαλύτερο. Είδαμε τα λάθη μας, και σήμερα κάναμε μία πολύ καλή εμφάνιση, με εξαίρεση τα τελευταία δύο λεπτά. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να είμαστε ενωμένοι, να μην περιμένουμε στη γωνία για την αποτυχία”.
Ο Σλούκας αναφέρθηκε επίσης στον πυρήνα της Εθνικής: “Αυτό που είδα με τον Διαμαντίδη, τον Τσαρτσαρή, τον Παπαλουκά, αυτό είναι η Εθνική ομάδα. Είμαστε τρίτοι στην Ευρώπη, είναι πολύ μεγάλο πράγμα”.
Το μετάλλιο ως κορυφαία στιγμή της καριέρας
“Αυτό που κάναμε και ήταν το βασικό, ήταν να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Παίξαμε μεστό και ωραίο μπάσκετ, είχαμε κυριαρχία, η εικόνα που έχουμε αφήσει είναι ότι είχαμε μία ομάδα που είναι δύσκολο να χάσει”, δήλωσε ο Σλούκας, επιβεβαιώνοντας την ποιοτική αγωνιστική παρουσία της ελληνικής ομάδας.
Κλείνοντας τις δηλώσεις του, αφιέρωσε το μετάλλιο “πάνω από όλα στους Έλληνες και στην οικογένειά μου, έχω λείψει πολύ από το σπίτι φέτος”.
Επανέλαβε τη μοναδικότητα αυτής της επιτυχίας: “Προφανώς και άξιζε, αυτό το μετάλλιο είναι πάνω από όλα, είναι κάτι ασύλληπτο. Μπορώ να πω ότι έχω μία αξιοσέβαστη καριέρα, αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην καριέρα μου“.
Το αβέβαιο μέλλον και η σοφία του αποχαιρετισμού
Αναφορικά με το μέλλον του στην Εθνική, ο Σλούκας παρέμεινε αινιγματικός: “Είναι πολύ μακρινό το 2027, δεν ξέρω το μέλλον τι επιφυλάσσει, αλλά πιθανόν να είμαι τότε άνεργος”. Η φράση του αυτή ίσως αντικατοπτρίζει την πίεση και την ένταση που βιώνουν οι αθλητές κορυφαίου επιπέδου, αλλά και την ανάγκη για προσωπικές αποφάσεις σε ένα μεταβατικό στάδιο της καριέρας τους.
“Νομίζω ότι είναι κάτι πολύ σοφό να γνωρίζεις πότε πρέπει να σταματήσεις, τον τρόπο και το σωστό τάιμινγκ. Θα το αφήσω ανοιχτό και θα δείξει”, κατέληξε, αφήνοντας στον χρόνο να αποφασίσει για το επόμενο κεφάλαιο της σχέσης του με την Εθνική ομάδα μπάσκετ. Οι φίλαθλοι, πάντως, σίγουρα ελπίζουν να τον δουν ξανά με τη γαλανόλευκη.