Για να αντισταθεί κάποιος στη χούντα του Πινοσέτ και να αρνηθεί επίσης να χειραγωγηθεί από τον δικτάτορα σε ένα προσωπικό ραντεβού, απαιτούνται πολλά περισσότερα απλά θάρρος, γιατί ξέρεις ότι αυτή η ενέργεια έχει συνέπειες. Ο Χιλιανός επιθετικός το έκανε, πληρώνοντας το τίμημα όχι μόνο αυτός, αλλά και η οικογένειά του, αλλά στο τέλος βρήκε τον τρόπο για να έχει τον τελευταίο λόγο.

Η χούντα του Αουγκούστο Πινοσέτ ήταν μία από τις πιο απάνθρωπες περιόδους στη σύγχρονη ιστορία. Με την πλήρη υποστήριξη της επίσημης αμερικανικής κυβέρνησης, με απέχθεια για την αριστερά και τον κομμουνισμό, και με κανέναν ενδοιασμό για την επίτευξη των στόχων της, ο Πινοσέτ ανετράπη και δολοφόνησε χιλιάδες ανθρώπους.

Ωστόσο, υπήρχε ένας παίκτης που στάθηκε απέναντι και αντιστάθηκε σε όλες τις επιθέσεις της ιδεολογίας ενός ανθρώπου που σκότωνε για τον αυτοκρατορικό του σκοπό.

Ο Κάρλος Καζέλι, ηγέτης της σημαντικότερης ομάδας της Χιλής, της Κόλο Κόλο, ποτέ δεν έκρυψε την αριστερή πολιτική του προτίμηση.

Όταν η ομάδα του πήρε την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, κατά την τελετή για τον εορτασμό του γεγονότος, ο Καζέλι, κατά την αλληλεπίδραση με τους ποδοσφαιριστές και τον “πολυετή” δικτάτορα, αποφασίζει να μην κάνει το ίδιο.

Αυτή η άρνηση να χειροκροτήσει τον Πινοσέτ, καθιστά σαφές την σχέση των δύο πλευρών. Καθεστώς-αντίσταση.

Ο Καζέλι θα πληρώσει για αυτή την ενέργεια, καθώς η δικτατορία του Πινοσέτ δεν ασκείει πίεση απλά επάνω του, αλλά και πάνω στην οικογένειά του.

Υπάρχει ένας μύθος σχετικός με έναν διάλογο που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στον Χιλιανό ποδοσφαιριστή και τον Πινοσέτ, με θάρρος από τη μία πλευρά και απειλές από την άλλη.

Η ιστορία του Καζέλι, μία από τις καλύτερα φυλαγμένες αλλά ενδιαφέρουσες ιστορίες, παρουσιάζεται στο νέο επεισόδιο του El Sombrero στο Spotify, από τη Stoiximan, όπου ο Γιάννης Τσαούσης και ο Κώστας Βαϊμάκης κάνουν μια νοσταλγική αναδρομή στη Χιλή της εποχής.