Ο Εργκίν Αταμάν μίλησε ανοιχτά στην εκπομπή Euro Insiders powered by Betsson για τα πάνω και τα κάτω του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Έθιξε τις δυσκολίες της προηγούμενης χρονιάς, όπως τους τραυματισμούς βασικών παικτών, και εξήγησε πώς η ομάδα κατάφερε να φτάσει στο Final Four της Euroleague. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη στενή σχέση του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που βλέπει σαν οικογένεια.
Τραυματισμοί και μάχη για το Final Four
Η περασμένη σεζόν ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες για back to back τίτλο στην Euroleague, αλλά τα πράγματα άλλαξαν απότομα. Χάσαμε τον Λεσόρ στη μέση της χρονιάς και όλοι νόμιζαν ότι τελείωσε. Μετά ήρθε και ο τραυματισμός του Γιούρτσεβεν, όμως η ομάδα αντέδρασε γρήγορα.
Πήραμε τον Γκάμπριελ από τη Μακάμπι, που έφερε άμυνα, και ο Όσμαν βελτιώθηκε συνέχεια. Με Ναν και Σλούκα μπροστά, φτάσαμε στο Final Four χωρίς τον καλύτερο σέντερ της Ευρώπης. Στον ημιτελικό απέναντι στη Φενέρμπαχτσε παίξαμε άσχημα, έλειψε η ενέργεια του Λεσόρ, και χάσαμε.
Ακόμα κι έτσι, δύο σερί Final Four μετά από 13 χρόνια απουσίας είναι μεγάλο επίτευγμα. Ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Εφές έμειναν έξω. Για τον κόσμο ήταν απογοήτευση, αλλά δείξαμε χαρακτήρα.
Για το τι δεν πήγε καλά την περασμένη σεζόν στην Euroleague: «Υπήρχαν δύο πράγματα την περασμένη σεζόν. Ξεκινήσαμε την περσινή σεζόν για να κάνουμε το back to back στην Euroleague, αλλά στη μέση τη σεζόν, όταν χάσαμε τον Λεσόρ, όλοι πίστεψαν πως τελείωσε η σεζόν κι αποτύχαμε. Και μετά από μια βδομάδα χάσαμε και τον Γιούρτσεβεν, που ήταν το back up του για δύο μήνες. Αλλά κάναμε πολύ καλή δουλειά εκεί. Πήραμε στον Γκάμπριελ, που δεν περνούσε καλά στη Μακάμπι και ήθελε να φύγει και τον πήραμε. Ήταν ένα πολύ καλός αμυντικός παίκτης. Και στα γκαρντ με τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του Όσμαν, που βελτιωνόταν παιχνίδι με το παιχνίδι και φυσικά με τους βασικούς μας παίκτες, όπως ο Ναν και ο Σλούκας, φτάσαμε στο Final Four. Ήταν σπουδαίο για εμάς να φτάσουμε στο Final Four υπό αυτές τις συνθήκες, χωρίς τον καλύτερο σέντερ της Ευρώπης. Μετά στο Final Four παίξαμε άσχημα κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Και σε αυτό το σημείο μας έλειψε ο Λεσόρ. Γιατί και την περασμένη σεζόν όλοι μιλούσαν για τον Ναν και τον Σλούκα, αλλά ο Λεσόρ ήταν τρομερός. Κάποιες φορές όταν τα γκαρντ σου δεν είναι σε καλή μέρα είναι δύσκολο να οργανώσεις το παιχνίδι. Στο ματς με τη Φενέρμπαχτσε τα γκαρντ μας δεν βρήκαν ρυθμό και μας έλειψε η ενέργεια και η δύναμη του Λεσόρ, που είχαμε την περασμένη σεζόν. Και χάσαμε στον ημιτελικό. Αλλά αν σκεφτείς ότι ο Παναθηναϊκός στα τελευταία 13 χρόνια δεν είναι πάει στο Final Four και τα τελευταία δύο χρόνια πήγε σε δύο, είναι κάτι σπουδαίο. Η Ρεάλ δεν ήταν στο Final Four, η Μπαρτσελόνα, η Αρμάνι, οι σερβικές ομάδες επίσης. Η Εφές δεν ήταν. Αλλά φυσικά για τον κόσμο ήταν μια απογοήτευση και στεναχώρια».
Τελικοί με Ολυμπιακό και σχέση με Γιαννακόπουλο
Στους τελικούς με τον Ολυμπιακό τα πράγματα ξέφυγαν από το μπάσκετ. Ξεκινήσαμε με πλεονέκτημα έδρας, πήραμε το πρώτο ματς, αλλά μετά ήρθε η αναβολή και το χάος. Περιμέναμε ώρες στο δικαστήριο, με δικηγόρους να μας πιέζουν, και χάσαμε τη νοοτροπία μας.
Ο Ολυμπιακός πήρε το πάνω χέρι και κέρδισε. Χρειάζεσαι σώμα και πνεύμα έτοιμο σε τέτοια ντέρμπι. Η δήλωση του Γιαννακόπουλου για 3-0 δεν μας πίεσε, απλά έδειξε την εμπιστοσύνη του.
Για το τι συνέβη στους περσινούς τελικούς: «Πρώτα από όλα, φυσικά, και οι δύο ομάδες ήταν δυσαρεστημένες, λόγω του Final Four. Είχαμε χάσει στο ημιτελικό. Ήταν και ο Ολυμπιακός από τα φαβορί. Αυτό μας έβαλε στρες και στους δύο. Πιστεύω πως σε πολλές χώρες υπάρχουν ντέρμπι με τέτοια ατμόσφαιρα. Όμως, κάτι άρχισε να γίνεται πιο έντονο από το μπάσκετ σε αυτή τη σειρά των τελικών. Δεν θέλω να πω κάτι για άλλες ομάδες. Έκανα και εγώ λάθη σε αυτούς τους τελικούς. Και εγώ και οι παίκτες είχαμε εμπλοκή σε αυτή την κατάσταση. Πήραμε το πλεονέκτημα, με 1-0. Είχαμε το πλεονέκτημα έδρας. Όμως, ήταν μια αγχώδης κατάστασης. Ύστερα από μια ήττα στον Πειραιά έπρεπε να έχουμε περισσότερο κίνητρο. Ωστόσο, ακύρωσαν το παιχνίδι, άλλαξαν την ημερομηνία. Μίλησαν μεταξύ τους. Υπήρχαν συζητήσεις ακόμα και για οριστική ακύρωση. Φυσικά, όλοι κάτι χάσαμε από αυτό. Δεν είναι εύκολο. Δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος έξω από τα σπορ. Έγιναν όλα μέσα σε δυο μέρες. Περίμενα για δυο ώρες στο δικαστήριο. Ο Ολυμπιακός είχε τρεις δικηγόρους να μου επιτίθενται, να με ρωτούν γιατί είπα το ένα και το άλλο. Μπάσκετ παίζουμε. Πού είμαστε; Στις ΗΠΑ; Στο Λονδίνο; Έχασα και εγώ κάτι. Όπως και οι παίκτες μου. Ο Σλούκας ήταν εκεί, στο δικαστήριο. Μας είπαν να συνεχίσουμε τα ματς μετά από τρεις μέρες. Τι είναι αυτό; Την μέρα του αγώνα ήμασταν στο γήπεδο. Μετά χάσαμε την νοοτροπία μας και το πλεονέκτημα έδρας. Ο Ολυμπιακός πήρε το πλεονέκτημα έδρας και μας κέρδισε. Σε ένα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός πρέπει να είσαι έτοιμος σωματικά, πνευματικά. Χάσαμε την νοοτροπία μας στους τελικούς».
Η σχέση με τον Γιαννακόπουλο είναι σαν οικογένεια, με όλους εμάς μαζί. Δίνει τα πάντα, όχι μόνο λεφτά, αλλά και συναίσθημα. Χτίσαμε μαζί αυτό το περιβάλλον, με sold out ματς και 20.000 φίλους κάθε φορά. Είναι το καλύτερο στην Ευρώπη.
Για το γεγονός πως ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε ζητήσει νίκη με 3-0 στους τελικούς και αν αυτό έβαλε πίεση ή έδωσε επιπλέον κίνητρο: «Όχι, δεν ήταν κάτι επιπλέον. Ο κ. Γιαννακόπουλος είναι πρόεδρος με υπομονή, μας δίνει κίνητρο, μας στηρίζει όλους. Του αρέσει να δείχνει την αυτοπεποίθηση που έχει στην ομάδα. Είχαμε χάσει και το Final Four. Ίσως αυτό ήταν κάτι διαφορετικό για τους παίκτες του Ολυμπιακού. Ίσως το κράτησαν, ίσως το χρησιμοποίησαν. Για εμάς δεν ήταν κάτι λάθος. Είδαμε την αυτοπεποίθηση που έχει σε εμάς».
Για τη σχέση του με τον Γιαννακόπουλο: «Είναι εξαιρετική. Είμαστε σαν οικογένεια, με όλα τα μέλη της οικογένειας Γιαννακόπουλου, εμένα, τους παίκτες, τις οικογένειές μας. Γνωρίζουμε πως κάνουμε μια δουλειά βέβαια. Στον κ. Γιαννακόπουλο αρέσει να τα δίνει όλα για την ομάδα. Δεν εννοώ μόνο το μπάτζετ. Του αρέσει να δίνει το συναίσθημά του, την εμπειρία του. Μας αρέσει και εμάς. Και εγώ δίνω τα πάντα στην ομάδα. Πιστεύω πως σε αυτά τα δύο χρόνια έχουμε κάνει σπουδαία πράγματα για τον Παναθηναϊκό. Μιλάμε για ένα άθλημα. Όταν φτάνεις στην κορυφή και χάνεις για λίγο, ο κόσμος στέκεται στην ήττα. Δεν θυμάται τι έγινε για 5-10 χρόνια. Δεν ήταν εύκολο να κρατήσεις τον Παναθηναϊκό από την τελευταία θέση στην πρώτη. Δεν ξέρω αν αυτή τη σεζόν θα πάρουμε τον τίτλο ή όχι. Όλοι θέλουν να κερδίσουν, θα το προσπαθήσουμε. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι το καλύτερο περιβάλλον στην Ευρώπη. Έχει μπάτζετ, που έρχεται από τον κόσμο. Κάθε ματς είναι sold out. Σκεφτείτε το. Σε κάθε ματς 20.000 οπαδοί, εισιτήρια διαρκείας, χορηγοί. Συναίσθημα. Συναισθήματα που η ομάδα έχει δώσει αυτή τη διετία σε όλη την ελληνική μπασκετική κοινότητα. Όλα αυτά τα χτίσαμε μαζί με τον κ. Γιαννακόπουλο, την οικογένειά του, το επιτελείο και τους παίκτες».
Κοιτάζοντας μπροστά, ο πρώτος στόχος είναι να κερδίσουμε ξανά την Euroleague. Έχουμε καλή ομάδα και σέβομαι τους αντιπάλους. Με τρεις τίτλους στην πενταετία, θέλω να συνεχίσω.
Δεύτερος στόχος, με την Τουρκία στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2028, να παλέψουμε για μετάλλιο. Ίσως τότε περάσω τη σκυτάλη στον γιο μου. Για ΝΒΑ, βλέπω τον εαυτό μου εκεί, αλλά όχι τώρα – έχω συμβόλαιο μέχρι το 2027 με τον Παναθηναϊκό.
Για το πιο σημαντικό που θέλει να πετύχει ο ίδιος στο μέλλον: «Θέλω να συνεχίσω να κατακτώ την Euroleague. Έχω σπουδαία ομάδα στα χέρια μου. Σέβομαι τις υπόλοιπες ομάδες που είναι υποψήφιες για τον τίτλο. Έχω δύο τίτλους. Ο πρώτος είναι να συνεχίσω να κατακτώ την Euroleague. Να συνεχίσω. Την τελευταία πενταετία έχω τρεις. Έχασα δύο, αλλά ήμασταν εκεί, στο Final Four. Ο άλλος στόχος είναι να παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Τουρκία και μετά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λος Άντζελες, για να παλέψουμε για ένα μετάλλιο. Αυτός είναι ο δεύτερος στόχος μου. Ίσως αν φτάσω στο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων το 2028, αν αγωνιστούμε εκεί, ίσως μετά από αυτά να δώσω τη δουλειά μου στον γιο μου».
Για το αν υπάρχει περίπτωση να πάει στο ΝΒΑ και αν είχε σοβαρή πρόταση από ομάδα του «μαγικού κόσμου»: «Ναι, βλέπω τον εαυτό μου στο ΝΒΑ. Όμως, στο NBA Europe (σ.σ. γέλια). Ίσως το ΝΒΑ και η Euroleague ενωθούν και γίνω τελικά ένας NBA coach. Βασικά, δεν σκέφτομαι τώρα τις ΗΠΑ. Δεν ξέρω. Έχουν άλλη νοοτροπία. Είμαι προπονητής του Παναθηναϊκού μέχρι το 2027, έχω συμβόλαιο. Αν έρθουν μετά ομάδες από το ΝΒΑ, για κάποιες σοβαρές προτάσεις, θα τις συζητήσω. Όμως, ειλικρινά, δεν είχα καμία σοβαρή πρόταση από το ΝΒΑ. Είμαι πάντα ειλικρινής. Κανείς δεν ήρθε. Ίσως στο μέλλον πάει ο Αταμάν, ίσως προσεγγίσουν τον Αταμάν Junior».