Ο Στέφανος Δέδας, βοηθός προπονητή στη Χάποελ Τελ Αβίβ δίπλα στον Δημήτρη Ιτούδη, αποκαλύπτει στο podcast Man to Man Powered by Stoiximan τα μυστικά της καριέρας του και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει στην προπονητική. Μια εμβριθή συνέντευξη γεμάτη πάθος, προσδοκίες και ανθρώπινες στιγμές.
Η δύναμη της Χάποελ Τελ Αβίβ και η στρατηγική του ιδιοκτήτη Όφερ Γιανάι
Ο Στέφανος Δέδας δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τη δυναμική της ομάδας: «Ο ιδιοκτήτης Όφερ Γιανάι έχει πάθος και όραμα να δημιουργήσει μια ομάδα υψηλού επιπέδου. Η απόκτηση παικτών διεθνούς κλάσης, όπως ο Βασίλιε Μίτσιτς, δεν αποτελεί έκπληξη για μας». Παρά τις μεγαλοστομίες για «δυναστεία», ο ίδιος επιμένει στον μακροπρόθεσμο στόχο: «Πρώτο βήμα είναι να προκριθούμε στα playoffs και να οικοδομήσουμε τη χημεία της ομάδας».
Η συνεργασία με τον ιδιοκτήτη και η αξία της ομάδας
Ο Όφερ Γιανάι χαρακτηρίζεται από τον Δέδα ως απαιτητικός αλλά δίκαιος και έξυπνος. Με επίκεντρο την ανάγκη για ισορροπία ανάμεσα σε αστέρια και σημαντικούς ρολίστες, ο ιδιοκτήτης υποστηρίζει την προσέγγιση που έχει επιβάλει ο Δέδας με τον Ιτούδη: «Το μπάσκετ δεν παίζεται μόνο από τα μεγάλα ονόματα, απαιτεί ομαδική δουλειά και αφοσίωση».
Η προσωπική πορεία του Στέφανου Δέδα και η πρώτη συνάντηση με τον Ιτούδη
Από τα πρώτα του βήματα ως νεαρός παρατηρητής στις προπονήσεις της ΜΕΝΤ, ο Στέφανος ξεκίνησε να χτίζει μια πορεία στην προπονητική: «Ο Ιτούδης ήταν αυστηρός αλλά δίκαιος. Πάντα εκτιμούσε τη συνεργασία και υποστήριζε τους συνεργάτες του». Η συμβουλή του Δέδα στους νέους προπονητές είναι σαφής: «Δεν υπάρχουν ιεραρχίες στην προπονητική, όλοι έχουμε ρόλους και ευθύνες».
Το ξεκίνημα από το Κιλκίς και η επιλογή της προπονητικής έναντι της πανεπιστημιακής πορείας
Ο πρώην αθλητής παραδέχεται πως η αλήθεια είναι ότι δεν διεκδικούσε μια καριέρα στο παρκέ, αλλά στην άκρη του πάγκου: «Έπαιζα μπάσκετ σε τοπικό επίπεδο, αλλά ήμουν ρεαλιστής. Όταν το 1999 μου δόθηκε η ευκαιρία να γίνω μέλος προπονητικού staff στον ΠΑΟΚ, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά».
Προπονητικά πρότυπα και επιρροές
Ο Στέφανος Δέδας παραδέχεται πως ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς ήταν η πηγή έμπνευσης: «Ήταν το πρώτο δίδυμο προπονητών που είχε μεγάλη επιτυχία και πνευματική χημεία. Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει φέρει μια πρωτοποριακή προσέγγιση που με εντυπωσίασε από νωρίς». Αυτή η έμπνευση τον κράτησε σε εγρήγορση ακόμα και στα σχολικά του χρόνια, όπως θυμάται απόλυτα συγκεντρωμένος στον τελικό Μακάμπι-Παναθηναϊκό.
Η εμπειρία στην ΑΕΚ και τα δύσκολα χρόνια
Ο ίδιος θυμάται με νοσταλγία την εποχή του στην ΑΕΚ, παρά τις δυσκολίες: «Ήταν μια δύσκολη περίοδος με τραυματισμούς, ban και περιορισμένους ξένους, αλλά η εμπειρία ήταν πολύτιμη και η ομάδα είχε ψυχή». Ιδιαίτερα συγκλονιστική ήταν η στιγμή της απώλειας του Στέβαν Γέλοβατς, που σημάδεψε βαθιά την ομάδα και τον ίδιο προσωπικά.
Ο θάνατος του Στέβαν Γέλοβατς και ο αντίκτυπος στην ομάδα
Η τραγική αυτή απώλεια άλλαξε τον τρόπο που ο Δέδας βλέπει τον κόσμο και το μπάσκετ: «Συνειδητοποιείς τι έχει πραγματικά σημασία. Το σοκ ήταν τόσο έντονο που επηρέασε και την απόδοση της ομάδας στο παρκέ». Ο «πάγωμα» της ΑΕΚ σε ματς που προηγούνταν σαφώς, αντικατοπτρίζει τη βαθιά ψυχολογική επίδραση.
Ζώντας σε συνθήκες πολέμου στο Ισραήλ: Προσαρμογή και αντοχή
Η εμπειρία του Δέδα στο Τελ Αβίβ και το Ισραήλ περιλαμβάνει και το ψυχολογικό κομμάτι των περιοδικών συγκρούσεων: «Το safe room και το iron dome είναι μέρος της καθημερινότητας, και η ζωή εκεί σε μαθαίνει να ζεις με τον φόβο αλλά και την ελπίδα». Η διαχείριση της έντασης μακριά από την οικογένεια είναι πιο εύκολη, παραδέχεται.