Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης, μετά από μία λαμπρή διαδρομή 31 ετών στα ελληνικά και ευρωπαϊκά παρκέ, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, αφήνοντας πίσω τις μπασκετικές μάχες αλλά συνεχίζοντας να συμβάλλει στο άθλημα μέσω της νέας του πορείας.

Ένα κεφάλαιο κλείνει, μία νέα αρχή ξεκινά

Ο 46χρονος παίκτης, που στην τελευταία του σεζόν έπαιξε με τον Έσπερο Καλλιθέας στην National League 1, ανέφερε ότι, παρά το γεγονός πως είναι σε θέση να αγωνίζεται πνευματικά και σωματικά για ακόμη 3-4 χρόνια, οι νέες προτεραιότητες της ζωής του τον ωθούν να βάλει τέλος στην επαγγελματική του καριέρα.

Η φετινή χρονιά ως δάσκαλος και παίκτης

Η φετινή σεζόν αποτέλεσε για τον Γκαγκαλούδη μια ξεχωριστή εμπειρία, όπου βίωσε τον ρόλο όχι μόνο ως παίκτης αλλά και ως μέντορας για τους νεότερους αθλητές: «Όσο φοράς σορτσάκι, παραμένεις παιδί. Ζούσα τη χρονιά αυτή σαν δάσκαλος για τα μικρότερα παιδιά, και αυτό το κλίμα έκανε την ομάδα μας να μοιάζει με ένα “στρουμφοχωριό”».

Η συναισθηματική μετάβαση στον επόμενο ρόλο

Αν και δεν υπάρχει άγχος για το πέρασμα, ο Γιάννης τονίζει πως έχει βρει το προσωπικό του «λιμάνι» στον Έσπερο, όπου η φιλία με τον πρόεδρο της ομάδας, Γιάννη Μοσχόπουλο, ξεπερνά το μπάσκετ και τον συνδέει σε βάθος: «Αποχωρώ γεμάτος από μια πορεία με τα καλά και τα κακά της. Δεν σταματάω να ανήκω στον χώρο, απλά αλλάζω ρόλο».

Η νέα προτεραιότητα: Η οικογένεια και η ανάπτυξη ταλέντων

Η αποφασιστικότητα του Γκαγκαλούδη πηγάζει από την επιθυμία να είναι παρών στη ζωή της κόρης του, εξαιρετικής μπασκετμπολίστριας, αλλά και να δραστηριοποιηθεί σε ακαδημίες και το ανδρικό τμήμα: «Θέλω να βλέπω την κόρη μου σε κάθε αγώνα, να την καμαρώνω και να τη στηρίζω. Εκεί θα συνεχίσω, γιατί το μπάσκετ είναι η ζωή μου».

Οι λόγοι για το τέλος της καριέρας στα παρκέ

Παρότι η σωματική και ψυχική του κατάσταση θα επέτρεπαν με άνεση τη συνέχιση του παιχνιδιού, η ανάγκη για αλλαγή οφείλεται κυρίως στην έλλειψη χρόνου και κινήτρου: «Πέρυσι έχασα όλα τα ματς της κόρης μου και αυτό με τάραξε. Το κίνητρο τελείωσε, κουράστηκα και θέλω να αξιοποιώ καλύτερα τον χρόνο μου».

Ρετρό στιγμές και τίτλοι που σημάδεψαν την καριέρα

Με απολογισμό που περιλαμβάνει ευρωπαϊκό τίτλο με τον Άρη, πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό και σημαντικές επιτυχίες στην Τυνησία, ο Γκαγκαλούδης θυμάται με ζεστασιά τις συνεργασίες του σε ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, το Μαρούσι και ο Έσπερος: «Οι στιγμές στα παρκέ είναι αμέτρητες και οι τίτλοι σημαντικοί, αλλά το πιο πολύτιμο είναι οι σχέσεις που έχτισα με ανθρώπους που έγιναν οικογένεια».

Ματς που θα ήθελε να ξαναζήσει

Ανάμεσα στις αναμνήσεις που θα ήθελε να ξαναβιώσει, ξεχωρίζουν μεγάλοι «ελληνικοί κλασικοί» όπως Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και ο ημιτελικός Άρης-ΠΑΟΚ, αγώνες που σημάδεψαν την μπασκετική του πορεία.

Δεσμοί με ανθρώπους και ομάδες που σημάδεψαν τη ζωή του

Αγαπώντας βαθιά το άθλημα και τις ομάδες του, ο Γκαγκαλούδης εξομολογείται ιδιαίτερη εκτίμηση στον Βαγγέλη Αλεξανδρή, που τον στήριξε σαν δεύτερος πατέρας, καθώς και σε σημαντικές στιγμές με το Μαρούσι και φυσικά τον Παναθηναϊκό, που αποτελεί για εκείνον μια ξεχωριστή εμπειρία ζωής.

Η ανάμνηση και η κληρονομιά που αφήνει

Αφετηρία της φιλοσοφίας του ήταν η αυτοκριτική και η ειλικρίνεια: «Θα ήθελα να με θυμούνται οι δικοί μου άνθρωποι για την αλήθεια και την αυθεντικότητά μου. Αν είχα υπομονή, θα μπορούσα να ήμουν πιο διαλλακτικός, αλλά πάντα έδινα το καλύτερό μου».

Ο τίτλος της μπασκετικής του ιστορίας

Αν έπρεπε να επιλέξει έναν τίτλο για την καριέρα του, θα ήταν η αφοσίωση και η ψυχική πληρότητα που έδινε σε κάθε ομάδα: «Έδινα παντού ό,τι καλύτερο είχα μέσα μου, ποτέ δεν κράτησα τίποτα πίσω».

Η ευλογία της εργασίας στις ακαδημίες

Η ενασχόλησή του με τις ακαδημίες τον γεμίζει περηφάνια και ευγνωμοσύνη: «Νιώθω ευλογημένος που μεταδίδω τη γνώση και το πάθος μου στα νέα παιδιά, προτρέποντάς τα να ονειρεύονται και να κατακτούν τους στόχους τους».