Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είναι έτοιμη να ζήσει απόψε μια φοβερή στιγμή για μια αθλήτρια: μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα κρατήσει τη σημαία της ελληνικής αποστολής, και θα είναι η πρώτη σημαιοφόρος στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Η Καρδιτσιώτισσα Πρωταθλήτρια Ευρώπης και τρίτη στον κόσμο είναι έτοιμη να δώσει τον καλύτερό της εαυτό, όπως έχει κάνει σε όλη της την καριέρα. Ας δούμε τι μας είπε η Αντιγόνη, μέλος της Stoiximan Belle Equipe, που θα αγωνιστεί στο Παρίσι:
Πώς είναι να είσαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τρίτη φορά;
Όσο πιο σοβαρά το βλέπεις, τόσο πιο δύσκολο γίνεται, γιατί βάζεις ψηλά τον πήχη για τον εαυτό σου. Κάθε φορά είναι πιο απαιτητική.
Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση από τις προηγούμενες συμμετοχές;
Η πρώτη φορά στο Ρίο ήταν κάπως χαοτική για μένα, λόγω του πλήθους και των άλλων αθλητών. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από αυτό που περίμενα. Ήταν σαν να ήμουν στο σόου που παρακολουθούσα στην τηλεόραση, όπου όλοι οι αθλητές ζούσαμε μαζί στο Ολυμπιακό Χωριό, κλείναμε τα γυμναστήρια, τρώγαμε το ίδιο φαγητό. Ήμασταν όλοι σχεδόν ισότιμοι. Ήταν σίγουρα μια μοναδική εμπειρία.
Μετά το Ρίο, είχα πει ότι θα σταματήσω, καθώς ένιωθα ότι είχα εκπληρώσει το παιδικό μου όνειρο, τη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένας δημοσιογράφος μου είπε «Αντιγόνη, τώρα αρχίζουν όλα». Το κράτησα και έτσι αποφάσισα να προετοιμαστώ και για το Τόκιο, όπου κατέληξα 8η. Η εμπειρία εκεί ήταν καταπληκτική!
Για το Τόκιο, προετοιμάστηκα σκληρά. Έκανα πράγματα που δεν είχα ξανακάνει, όπως να μείνω μακριά από το σπίτι, να τρώω προσεκτικά και να κοιμάμαι νωρίς. Όταν είδα το αποτέλεσμα, ήμουν ακόμα πιο χαρούμενη γιατί κατάλαβα ότι άξιζε όλη αυτή η δουλειά.
Ο ενθουσιασμός μου ήταν τόσο μεγάλος που δε σκέφτηκα καθόλου να σταματήσω. Ήξερα ότι είχα αρχίσει να «ανεβαίνω» και ότι η επιτυχία μου στο Τόκιο δεν ήταν τυχαία, αλλά αποτέλεσμα δουλειάς.
Αν δούλευα το ίδιο σκληρά και τα προηγούμενα χρόνια, ίσως να σκεφτόμουν να αποσυρθώ, αλλά ήθελα να δω τι άλλο μπορώ να πετύχω μέσω ενός αυστηρού προγράμματος.
Για να σου δώσω μια ιδέα, η προετοιμασία για το Ρίο ήταν 4 χρόνια, για το Τόκιο 5 (με τις συνθήκες πανδημίας και χωρίς Ολυμπιακό Χωριό) και τώρα για το Παρίσι 3. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο διαφορετικές είναι οι προκλήσεις η κάθε φορά.
Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για τους Ολυμπιακούς στο Παρίσι;
Η δουλειά που έχω κάνει σε ανταμείβει. Δε θα πω ότι πάω στο Παρίσι για μετάλλιο. Πάω για να ζήσω την εμπειρία, να απολαύσω την κούρσα και να δώσω το 100% μου – έτσι ξέρω να κάνω – και βλέπουμε.
Το αποτέλεσμα δεν είναι στο χέρι μου, αλλά εξαρτάται και από άλλες 47 κοπέλες που μπορεί να είναι σε καλή ή κακή μέρα. Γιατί, όπως ξέρουμε, το σώμα μας δεν είναι πάντα το ίδιο. Δεν είναι σαν να πατάμε κουμπί και να λειτουργούμε.
Όλες οι κορυφαίες αθλήτριες του κόσμου στο βάδην θα είναι εκεί. Κανείς δεν ξέρει πώς θα τα πάει ο άλλος ή τι κατάσταση είναι. Για παράδειγμα, αν ο αγώνας είναι το πρωί και εγώ νιώθω καλύτερα το μεσημέρι, θα πρέπει να προετοιμαστώ κατάλληλα, αλλά το σώμα μου μπορεί να μην «απαντήσει».
Αλλάζουν πράγματα στην προετοιμασία σου με το χρόνο;
Σίγουρα! Υπάρχουν περίοδοι που πρέπει να προπονηθώ σε υψόμετρο, άλλες είναι με περισσότερα χιλιόμετρα και κάποιες αφιερώνονται στην ταχύτητα. Καμιά φορά, κάνουμε προσαρμογές ανάλογα με το πώς νιώθουμε ή τις ανάγκες της προετοιμασίας. Αλλά όσο πλησιάζουμε στους αγώνες, οι προπονήσεις «πέφτουν».
Επέστρεψα στον αθλητισμό το 2012, αλλά τα τελευταία 4 χρόνια ακολουθώ το πιο σκληρό πρόγραμμα. Άρχισα λίγο πριν τους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Είχα πάντα ένα πρόγραμμα, αλλά δεν ήμουν τόσο αυστηρή σχετικά με τη διατροφή, τον ύπνο και την ανάπαυση.
Συνήθιζα να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα, αλλά όταν άφησα κάποια από αυτά και επικεντρώθηκα σε ένα, όλα έγιναν καλύτερα.
Υπάρχει άγχος;
Έχω μάθει να το διαχειρίζομαι. Κάθε αγώνας είναι μοναδικός. Μπορεί να μην είμαι αγχωμένη πριν μπω στην κούρσα και ξαφνικά να «χάσω» τον εαυτό μου. Αλλά όταν μπαίνω, σκέφτομαι ότι έχω δουλέψει σκληρά και έχω δει τα αποτελέσματα στην προπόνηση. Έτσι, περιμένω να τα δω και στον αγώνα. Φυσικά, αν δεν έχεις δουλέψει, δεν μπορείς να έχεις αυτές τις σκέψεις (γελάει).
Για να αποφορτιστώ, φωνάζω «το έχεις δουλέψει Αντιγόνη. Πάμε! Μπορείς!». Αν με ακούσει κάποιος, θα νομίσει ότι έχω τρελαθεί! Το κάνω αυτό για να ακούσω και να πιστέψω στα λόγια μου.