Από το 2016, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει καθιερωθεί ως κυρίαρχη μορφή στην αμερικανική Δεξιά, δημιουργώντας έναν εντυπωσιακό αντίκτυπο στην πολιτική σκηνή. Ενώ είναι γνωστός για τα πολιτικά του σκάνδαλα και τις εντάσεις κατά τη διάρκεια της πρώτης του προεδρίας, η υποστήριξή του παραμένει ισχυρή, με σχεδόν τους μισούς Αμερικανούς να κλίνουν προς την επανεκλογική του υποψηφιότητα. Πέρα από τις απλοϊκές εξηγήσεις που εστιάζουν σε ρατσιστικά ή σεξιστικά στοιχεία, το περιοδικό Economist προσφέρει μια πιο αναλυτική προσέγγιση, με αναφορές σε πολιτικούς επιστήμονες που εστιάζουν στη σημασία των θεσμών, οικονομολόγους που εξετάζουν τις συνθήκες διαβίωσης και κοινωνιολόγους που αναλύουν την πολιτισμική διαφορά μεταξύ ελίτ και λαϊκών στρωμάτων.

Ο Ντόναλντ Τραμπ και το αμερικανικό πολιτικό σύστημα

Σύμφωνα με την ανάλυση πολιτικών επιστημόνων, ο Τραμπ αξιοποιεί το μοναδικό δικομματικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι ανοικτές προκριματικές εκλογές παρέχουν στα μέλη των κομμάτων πιο σημαντικό ρόλο στην επιλογή υποψηφίων, επιτρέποντας στους υποστηρικτές του να αποκτήσουν έλεγχο στους Ρεπουμπλικάνους. Γενικά, το δικομματικό σύστημα ευνοεί τους αντάρτες και τους επαναστάτες μέσα στα κόμματα, αναγκάζοντας τις κομματικές δομές να προσαρμοστούν στις νέες ηγεσίες.

Ο Τραμπ κατόρθωσε αυτό που άλλοι, όπως οι δημοκρατικοί Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν, δεν μπόρεσαν, συγκεντρώνοντας σημαντική υποστήριξη στις προκριματικές διαδικασίες. Η ανάλυση του Economist υποστηρίζει ότι μια ευρωπαϊκή πολυκομματική δημοκρατία θα μπορούσε να δώσει στήριξη σε ένα κόμμα MAGA υπό την ηγεσία του Τραμπ, χωρίς αυτό να εξασφαλίσει κατ’ ανάγκη την πλειοψηφία.

Η πολιτική οικονομία και η έλξη του Τραμπ

Η πολιτική οικονομία προσφέρει μια επιπλέον προοπτική σχετικά με τη συνεχιζόμενη επιτυχία του Τραμπ στους ψηφοφόρους. Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας και μέχρι την πανδημία του Covid-19, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν θετική οικονομική ανάπτυξη. Παρά τις αμφιλεγόμενες πολιτικές και τις φωνές διαμαρτυρίας, πολλές ψήφοι στράφηκαν στην υποψηφιότητα Τραμπ λόγω των άλλων προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι πολίτες, όπως ο πληθωρισμός και οι διαφαινόμενες δυσκολίες στην οικονομία.

Πολλοί εκλογείς τείνουν να ρίχνουν τις ευθύνες στους κυβερνώντες, αρνούμενοι ωστόσο να αποδεχτούν την έλλειψη οικονομικής προόδου, ενώ η ανισότητα στα εισοδήματα παραμένει επίκαιρη χωρίς να δείχνει δραματική αύξηση τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η στρατηγική προσέγγιση του Τραμπ

Μια άλλη πλευρά της επιτυχίας του Τραμπ είναι η στρατηγική του να επικοινωνεί με τους Αμερικανούς. Οι ψηφοφόροι βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση ηγεσίας που τους αναγνωρίζει και τους απευθύνεται. Ο Τραμπ, παρά την κοινωνική του θέση, επιλέγει να αγνοήσει τις παραδοσιακές συνήθειες και να παρουσιαστεί ως ένας «άνθρωπος του λαού». Υιοθετεί οικονομικές πολιτικές που υποστηρίζουν την εργατική τάξη, όπως οι μειώσεις φόρων και η προστασία των αμοιβών, ενισχύοντας έτσι τη θέση του έναντι των Δημοκρατικών.

Η εμμονή και η αφοσίωση των ψηφοφόρων

Πώς οι βασικοί υποστηρικτές του Τραμπ αγνοούν τα αρνητικά στοιχεία της προεδρίας του; Η απάντηση έρχεται μέσα από την αντίληψη ότι το νομικό σύστημα καταστρατηγεί και καταδιώκει τον Τραμπ αδικαιολόγητα. Ποντάρουν επίσης στο γεγονός ότι, αν και αντιμετωπίζουν κοινωνικές προκλήσεις, ο Τραμπ παραμένει ένα σύμβολο σταθερότητας σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών και εσωτερικών συγκρούσεων.

Με την υποστήριξή του να παραμένει ισχυρή, δεν είναι απομακρυσμένο το ενδεχόμενο ο Τραμπ να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Αξιοποιώντας το πολιτικό και οικονομικό τοπίο, όπως και την ικανότητά του να συνδέεται με τις ανάγκες του εκλογικού σώματος, ο Τραμπ παραμένει μια δυναμική παρουσία στην ευρύτερη πολιτική σκηνή.