Η Μαίρη Χρονοπούλου πέθανε σε ηλικία 90 ετών μετά από αγώνα που έδινε στην εντατική με αιμάτωση στον εγκέφαλο. Ήταν μία από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Συνήθιζε να υποδύεται ρόλους πλούσιων, ανεξάρτητων και δυναμικών γυναικών, ενώ επίσης έλαβε μέρος σε μουσικάλ.
Ποια ήταν η Μαίρη Χρονοπούλου
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου εμφανίστηκε στο χορωδιακό τμήμα, παίζοντας σε αρχαιοελληνικά έργα. Το 1957 ξεκίνησε τη συνεργασία της με το ανεξάρτητο θέατρο, εμφανιζόμενη στο έργο “Η Κυρία” και “Ρομάντζο μιας Καμαριέρας” των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου, στο θέατρο “Ακρόπολ”. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1954 στην ταινία “Χαρούμενο ξεκίνημα” του Ντίνου Δημόπουλου, ενώ πρωταγωνίστησε σε αρκετές ταινίες της εποχής.
Σημαντικές ερμηνείες
Άφησε εποχή με τις ερμηνείες της σε ταινίες όπως “Τα κόκκινα φανάρια” (1963), “Χωρίς ταυτότητα” (1963), “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” (1966), “Πολύ αργά για δάκρυα” (1968), “Όταν η πόλη πεθαίνει” (1969), “Οι αδίστακτοι” (1965), και άλλες.
Τα μιούζικαλ
Συμμετείχε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, μεγάλη επιτυχία στο κοινό: “Οι θαλασσιές οι χάντρες”, “Μια κυρία στα μπουζούκια” και “Γοργόνες και μάγκες”. Επίσης, έλαβε μέρος σε πολλές άλλες κοινωνικές και δραματικές ταινίες.
Προσωπική ζωή
Τον Αύγουστο του 1975 παντρεύτηκε τον πρώην δήμαρχο Σπάτων και πρώην βουλευτή Δήμο Μπότσαρη και χώρισαν λίγο αργότερα. Έπειτα αρραβωνιάστηκε για τρία χρόνια τον ηθοποιό Ανδρέα Μπάρκουλη. Έχει βαφτίσει τον γιο του Νίκου Κούρκουλου, Άλκη.
Τιμητικές διακρίσεις
Τον Ιούνιο του 2021 τιμήθηκε με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Τελετή Απονομής των Βραβείων ΙΡΙΣ από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το βραβείο παρέδωσε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, μαζί με τον πρόεδρο της Ακαδημίας, Γιώργο Τσεμπερόπουλο, στην ηθοποιό που άφησε το στίγμα της σε πολλά είδη κινηματογράφου.
Ο χαρακτήρας της
Σε παλαιότερη συνέντευξη, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε μοιραστεί την επιθυμία της να αποχωρήσει αθόρυβα από τη ζωή. Είχε περάσει πολλές δύσκολες στιγμές με την υγεία της, όμως επέστρεψε δυνατή και αφιερώθηκε ξανά στην ερμηνεία. Έλεγε ότι η ζωή είναι πολύτιμη και πιστεύει στην ταπεινότητα της αποχώρησης. “Δεν θέλω να μελαγχολήσει κανείς για την απώλειά μου. Θέλω να φύγω αθόρυβα και αξιοπρεπώς. Η αναχώρησή μου σε ένα άλλο κόσμο είναι κάτι πολύ σοβαρό. Θέλω να είναι ταπεινή”, είχε πει.