Μίμης Πλέσσας: Η Δημιουργία της Τεράστιας Επιτυχίας «Οι Θαλασσιές Οι Χάντρες» και η Αντίκρουση του Δημήτρη Χορν
Μια συναρπαστική ιστορία μας αφηγείται ο Μίμης Πλέσσας σχετικά με την επιτυχία «Οι θαλασσιές οι χάντρες», ένα κομμάτι που ερμήνευσε ο θρυλικός Δημήτρης Χορν. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Μίμης εξιστόρησε πώς η μουσική του συνέπλεξε με τη θεατρική καριέρα του Χορν: «Για πάνω από πέντε χρόνια ήμουν ο αποκλειστικός συνθέτης του. Στο διάστημα αυτό, συνέθεσα τη μουσική για την παράσταση “Romancero”, που αφηγείται την ιστορία ενός καθολικού παππά και μιας ιερόδουλης.»
«Εκείνη την περίοδο, δημιούργησα τη μελωδία του “Ποιος το ξέρει”, η οποία γράφτηκε για να παιχτεί σε ένα καθολικό ναό. Ο Χορν, ενθουσιασμένος, ήθελε να το τραγουδήσει, αλλά αναγκαζόταν να αναζητά νέους τρόπους λόγω των επιχειρηματικών σχέσεων του με άλλες εταιρείες, όπως της Βουγιουκλάκης. Έτσι, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε την εταιρεία Monte Carlo. Μια βραδιά, βρεθήκαμε στο σπίτι του Πρετεντέρη, με τις συζύγους μας και τον Χορν, που πάντα προσπαθούσε να εντυπωσιάσει τις κυρίες.
Αφού είχε κρατήσει το ποτήρι του ουίσκι, του προτείνω να τραγουδήσει ένα τσιφτετέλι, και η αντίδραση του ήταν απροσδόκητη. «Δηλαδή, τι θα κάνω;» ρώτησε απορημένος. Του εξήγησα ότι θα κρατάει ένα ντέφι και θα λέει «λάιλάιλάι…». Όταν τελείωσε το αστείο, ο Πρετεντέρης μας πλησίασε και δήλωσε πως αυτό το κομμάτι θα γίνει μεγάλη επιτυχία. Πράγματι, ο Χορν ερμήνευσε τις Χάντρες και η προφητεία του Πρετεντέρη επαληθεύτηκε», ανέφερε ο Μίμης Πλέσσας.
Η Τζένη Βάνου και η Καταληκτική Απόφαση
Αρχικά, το τραγούδι προοριζόταν για τη σπουδαία Τζένη Βάνου. Ωστόσο, όταν εκείνη εμφανίστηκε στο στούντιο για να το ηχογραφήσει, πολλοί ήταν αυτοί που αντέτειναν και κράτησαν την εκτέλεση του Χορν. Ο ίδιος ο Χορν δήλωσε παλαιότερα: «Μου ζητήθηκε να το τραγουδήσω ώστε να αξιολογηθεί η μουσική. Ο ηχολήπτης, ενθουσιασμένος με την εκτέλεσή μου, αποφάσισε να το κρατήσει. Όταν ήρθε η Τζένη Βάνου, δεν της επιτράπηκε να το τραγουδήσει.» Ο Χορν αναγνώρισε μάλιστα πως οι δημόσιες αναγνωρίσεις του δεν προήλθαν μόνο από θεατρικές παραστάσεις, αλλά κυρίως λόγω της επιτυχίας των Χαντρών, κάτι που συχνά τον έκανε να αισθάνεται κωμικά άβολα.