Στα Βορίζια Κρήτης η ατμόσφαιρα παραμένει βαρύτατη μετά την τραγωδία που ξέσπασε το Σάββατο, με δύο νεκρούς από πυροβολισμούς σε ένα περιστατικό που θυμίζει παλιές βεντέτες. Η 57χρονη Ευαγγελία Φραγκιαδάκη, που είχε έρθει από τα Χανιά για το μνημόσυνο του πατέρα της, δολοφονήθηκε άδικα από σφαίρα στο στήθος ενώ έφευγε από το σπίτι της οικογένειας. Ο αδερφός της, Κώστας Φραγκιαδάκης, μιλάει με θλίψη και οργή για την ημέρα που ξεκίνησε με ανάμνηση και κατέληξε σε μακελειό, απορρίπτοντας κατηγορίες για παλιές έχθρες.

Η στιγμή του εφιάλτη

Ο Κώστας περιγράφει πώς λίγες ώρες νωρίτερα μια έκρηξη στο σπίτι που ανακαινιζόταν προμήνυε το κακό, και η αστυνομία, παρόλο που ειδοποιήθηκε και έφτασε, έφυγε χωρίς να μείνει. Το πρωί, καθώς οι συγγενείς απομακρύνονταν από το σημείο, ένα αυτοκίνητο πέρασε ξετρελαμένα και ο οδηγός άνοιξε πυρ με Καλάσνικοφ από το παράθυρο, σκορπίζοντας τον τρόμο. «Η αδερφή μου έπεσε μπροστά μου. Νόμιζα πως λιποθύμησε, την κουβαλούσα με το παιδί της μέσα στα πυρά. Πάνω από τα κεφάλια μας σφύριζαν σφαίρες από Καλάσνικοφ. Είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε περισσότερους».

Το χωριό, που θυμίζει ήσυχες αγροτικές κοινότητες της Κρήτης όπου οι δεσμοί είναι σφιχτοί, βυθίστηκε ξαφνικά στο χάος. Ο Κώστας Φραγκιαδάκης αρνείται κάθε ιδέα για διχασμό ή αβάτους χώρους μεταξύ οικογενειών, τονίζοντας ότι «Αντί για μνημόσυνο, κάναμε κηδεία». Λέει πως προσπάθησε να καλέσει βοήθεια, παίρνοντας δεκάδες φορές στο αστυνομικό τμήμα των Μοιρών, μα κανείς δεν απάντησε. «Το χωριό είναι για όλους, δεν υπάρχουν φέουδα. Αυτό που συνέβη δεν μας αξίζει», δηλώνει, ενώ η έλλειψη παρουσίας των αρχών εκείνη την ώρα εντείνει την απογοήτευσή του. Πάντως, ίσως η απουσία γρήγορης παρέμβασης να επέτεινε το δράμα, όπως φαίνεται από τις περιγραφές.

Πίεσε όσο μπόρεσε να αποτρέψει το χειρότερο, αλλά τα πράγματα ξέφυγαν.

Φόβος και έκκληση για λογική

Τώρα, η κατάσταση έχει γίνει ακόμα πιο εκρηκτική με απειλές που δέχονται τα μέλη της οικογένειας, κάτι που φέρνει στο νου παλιές ιστορίες βεντέτας στην ύπαιθρο, όπου ο κύκλος της βίας δυσκολεύει να σπάσει. Ο Κώστας μιλάει για τηλεφωνήματα και μηνύματα που προειδοποιούν για εκτελέσεις και χειροβομβίδες, χωρίς ωστόσο η οικογένειά του να έχει απειλήσει κανέναν. «Δεχτήκαμε απειλές, λένε ότι θα μας εκτελέσουν όλους, ότι θα πετάξουν χειροβομβίδες. Δεν έχουμε απειλήσει κανέναν. Δεν κατηγορώ, ζητώ μόνο να σταματήσει αυτό. Δύο άνθρωποι χάθηκαν, άλλοι τραυματίστηκαν, οικογένειες διαλύονται. Πρέπει να επικρατήσει η λογική».

Για την αδελφή του, που έφυγε τόσο απότομα, τα λόγια του ρέουν με συγκίνηση βαθιά. «Ήταν δοτική, καλή, γεμάτη φως. Μια αθώα ψυχή που δεν άξιζε να φύγει έτσι». Πώς μπορεί μια απλή επίσκεψη να καταλήξει σε τέτοιο θάνατο, αναρωτιέται κανείς, βλέποντας το χωριό να παλεύει με τις συνέπειες.

Η κοινότητα ελπίζει ότι η δικαιοσύνη θα φέρει γαλήνη σύντομα.