Η Μαρία Μπινιόλα, μια 23χρονη από την Αλεξάνδρεια, αποδεικνύει ότι τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, ακόμη και σε παραδοσιακά ανδρικά επαγγέλματα. Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια που ασχολείται με τις μεταφορές, η Μαρία σχεδίασε από νωρίς το επαγγελματικό της μέλλον. Η μητέρα της είναι χειρίστρια βαρέων μηχανημάτων και ο πατέρας της οδηγός φορτηγών, γεγονός που την ενέπνευσε να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. «Κάθε Σαββατοκύριακο, ο μπαμπάς με έπαιρνε μαζί του για δρομολόγια. Δεν με ένοιαζε η κατεύθυνση, αλλά η εμπειρία και η χαρά να ταξιδεύω μαζί του επάνω σε μια τόσο μεγάλη μηχανή,» αναφέρει η Μαρία. Η αποδοχή της καριέρας της δεν άφησε περιθώρια αμφιβολιών κατά τις Πανελλήνιες Εξετάσεις. «Είχα αποφασίσει ότι θα γίνω νταλικιέρης, όπως μου έλεγαν οι φίλες μου,» συμπληρώνει.
Η Μαρία ξεκίνησε τα πρώτα της δρομολόγια πριν από περίπου τρία χρόνια και θυμάται το πρώτο της ταξίδι στην Κοζάνη, το οποίο την έκανε να νιώσει άγχος αλλά και ενθουσιασμό. Σήμερα, εργάζεται κυρίως σε νυχτερινά δρομολόγια και απολαμβάνει την ηρεμία των άδειων δρόμων. «Οι νύχτες είναι μαγευτικές. Είναι ήσυχα και φωτεινά, πολύ πιο όμορφα από το φως της ημέρας,» εξηγεί.
Περισσότερες γυναίκες στον τομέα
Η Μαρία γνωρίζει και άλλες γυναίκες οδηγούς νταλίκας, με τις οποίες ανταλλάσσουν εμπειρίες και περνούν λίγο χρόνο για ένα καφέ στη Θεσσαλονίκη όταν τους το επιτρέπει το έργο τους. Η καθημερινότητα περιλαμβάνει φορτώματα, ξεφορτώματα και πολλές άλλες υποχρεώσεις. «Κάποιες φορές με κοιτούν περίεργα, αλλά πλέον έχουν μάθει ποια είμαι,» προσθέτει. Για εκείνη, αυτή η δουλειά είναι τρόπος ζωής και όχι απλά επαγγελματική υποχρέωση. «Το όχημά σου γίνεται μέρος της ζωής σου και σου παρέχει μια αίσθηση ελευθερίας,» λέει.
Η Μαρία ταξιδεύει με τη «Βασίλισσα», όπως ονομάζει τη νταλίκα της, και τη Λούσιφερ, το σκυλάκι της. Αναφέρει ότι θα ήθελε πολύ να οδηγήσει στο εξωτερικό, με ειδικό ενδιαφέρον για τη Φινλανδία, παρά τις προκλήσεις που αυτή η επιθυμία ενέχει. «Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί είναι μακρύς, αλλά είναι ένα όνειρο που θέλω να εκπληρώσω,» προσθέτει. Επίσης, τονίζει την ανάγκη προσοχής στο επάγγελμα της, λέγοντας ότι οι κίνδυνοι είναι οι ίδιοι για όλους τους οδηγούς, ανεξαρτήτως φύλου. «Αυτό που έχει σημασία είναι η προσοχή στον δρόμο και η ασφάλεια.»