Έχουν περάσει επτά χρόνια από τη σοβαρή καθίζηση της κοίτης του ποταμού Ιλισού, κοντά στον σταθμό ΗΣΑΠ “Ταύρος” που βρίσκεται στην Καλλιθέα, και το ζήτημα παραμένει αναπάντητο. Από τις 11 Μαΐου 2018, όταν μια τεράστια τρύπα «κατάπιε» αυτοκίνητα και προκάλεσε έκπληξη με τις δραματικές εικόνες της, η περιοχή δεν έχει ακόμα αποκατασταθεί. Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις για μία γρήγορη αποκατάσταση, η κατάσταση παραμένει στάσιμη, με το σημείο να είναι περιφραγμένο και ανενεργό. Οι αρμόδιοι φορείς είχαν αποδώσει την καθίζηση στη διάβρωση της πλάκας που καλύπτει την εγκιβωτισμένη κοίτη του Ιλισού, προειδοποιώντας ότι προβλήματα σαν αυτό μπορεί να εμφανιστούν και σε άλλες περιοχές πιο κοντά στο κέντρο.
Αρχικά, μέχρι να λυθεί το ζήτημα, ο χώρος που λειτουργούσε ως πάρκινγκ για τους κατοίκους της περιοχής έκλεισε. Ενεργοποιήθηκαν ελέγχοι μέσω φύλαξης και ακολούθησε περιφρούρηση των χώρων. Παρά τις αρχικές υποσχέσεις για ταχεία αποκατάσταση, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν θετικά για αρκετά χρόνια. Το καλοκαίρι του 2023, η Περιφέρεια Αττικής ανακοίνωσε την έγκριση της αποκατάστασης του χώρου με προϋπολογισμό 1.686.400 ευρώ στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προγράμματος αντιπλημμυρικών έργων για το 2024. Ο τότε δήμαρχος Καλλιθέας, Δημήτρης Κάρναβος, δήλωσε ότι αυτή η εξέλιξη αποτέλεσε καρπό των «διαρκών αγώνων» της δημοτικής αρχής. Ωστόσο, έως σήμερα, το έργο δεν έχει ξεκινήσει.
Η τρύπα που δημιουργήθηκε είναι αρκετών μέτρων σε βάθος, και μάλιστα έχει εμφανιστεί και ένα δεύτερο άνοιγμα δίπλα της. Δυστυχώς, η περιοχή έχει αφεθεί στην τύχη της, με κλαδιά και θάμνους να μεγαλώνουν ανεξέλεγκτα. Ένας απαγορευτικός πίνακας του Δήμου Καλλιθέας προειδοποιεί τους πολίτες να μην πλησιάσουν, αλλά οι εικόνες από graffiti και εγκατάλειψη είναι ανησυχητικές. Οι περαστικοί παρατηρούν ότι η κατάσταση επιδεινώνεται, καθώς η δεύτερη τρύπα οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο βάθος.
Ο φυσικός χώρος κοίτης του Ιλισού που διασχίζει την Καλλιθέα, ξεκινά από την οδό Χαμοστέρνας και καταλήγει στον Φαληρικό Όρμο. Η σχετική καθίζηση φανερώνει τα χρόνια προβλήματα υποδομής αλλά και τη σημασία των αντιπλημμυρικών έργων, σε περιοχές που είναι εκτεθειμένες σε γεωλογικούς κινδύνους. Παρά την ενσωμάτωσή του έργου στο χρονοδιάγραμμα της Περιφέρειας, η πραγματική πρόοδος είναι ασαφής. Η έλλειψη επικοινωνίας σχετικά με την υλοποίηση της αποκατάστασης εγείρει ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού.
Η ιστορία της καθίζησης στον Ιλισό αναδεικνύει τη σοβαρότητα των καθυστερήσεων στην υλοποίηση έργων κρίσιμης υποδομής. Οι κάτοικοι, καθημερινά, βιώνουν τις συνέπειες της εγκατάλειψης του σημείου, το οποίο ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί άμεσα. Με το έργο αποκατάστασης ακόμα να είναι στον προγραμματισμό, η ελπίδα για λύση παραμένει, αλλά η υπομονή των κατοίκων αρχίζει να εξαντλείται.