Εμπνευσμένες από την ελληνική επανάσταση του 1821, γυναίκες διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο, συχνά παραβλέπονται όμως, θυσιάζοντας τα πάντα για την ελευθερία. Ας θυμηθούμε την ανδρεία τους.
Στον εορτασμό της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, τιμούμε τις ηρωικές μορφές που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία. Ανάμεσα στους ήρωες, ξεχωρίζουν οι γυναίκες που με αυταπάρνηση προσέφεραν τα μέγιστα στον αγώνα. Ας αναδείξουμε, λοιπόν, τον ρόλο των γυναικών στην επανάσταση του 1821.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: Η Ηρωίδα Καπετάνισσα
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (1771-1825) ήταν μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες. Γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης, ανέπτυξε επιχειρηματικές δραστηριότητες και δημιούργησε μεγάλη περιουσία, την οποία αφιέρωσε στον αγώνα. Με το πλοίο “Αγαμέμνων” και το δικό της στρατιωτικό σώμα, συμμετείχε ενεργά σε σημαντικές μάχες, όπως οι πολιορκίες του Ναυπλίου και της Μονεμβασιάς. Παρά τις εμφύλιες διαμάχες, συνέχισε να υπερασπίζεται τους συμπολεμιστές της, θυσιάζοντας ακόμα και τη ζωή της.
Μαντώ Μαυρογένους: Η Αριστοκράτισσα Αγωνίστρια
Η Μαντώ Μαυρογένους (1796/97-1848), μεγαλωμένη σε περιβάλλον επηρεασμένο από τον Διαφωτισμό, αφοσιώθηκε στην ελληνική ανεξαρτησία. Διέθεσε την τεράστια περιουσία της για τον εξοπλισμό στρατιωτών και πλοίων, ενώ συμμετείχε σε μάχες. Η προσφορά της αναγνωρίστηκε με τον βαθμό της Αντιστρατήγου από τον Καποδίστρια. Δυστυχώς, μετά την επανάσταση, έζησε φτωχικά στην Πάρο.
Η Αυτοθυσία των Σουλιωτισσών
Οι γυναίκες του Σουλίου, σύμβολα ελευθερίας, έμειναν στην ιστορία για την ηρωική τους αυτοθυσία. Το 1803, περικυκλωμένες από τον στρατό του Αλή Πασά, προτίμησαν τον θάνατο από την υποδούλωση, αφήνοντας ανεξίτηλη την ιστορία του Χορού του Ζαλόγγου.
Η Σφαγή της Χίου και η Αντίσταση
Η Χίος το 1822 υπέστη μια φρικτή σφαγή. Οι γυναίκες της Χίου αντιστάθηκαν σθεναρά, με πολλές να βρίσκουν τραγικό θάνατο ή να αιχμαλωτίζονται. Η καταστροφή του νησιού ενέπνευσε τον Ευγένιο Ντελακρουά να δημιουργήσει τον εμβληματικό πίνακα “Η Σφαγή της Χίου“.
Άλλες Ηρωίδες και η Συμβολή τους
Πολλές γυναίκες συμμετείχαν στη Φιλική Εταιρεία, όπως η Κυριακή Ναύτη, η πρώτη γυναίκα μέλος, η Ελισάβετ Υψηλάντη και η Ραλλού Καρατζά. Άλλες δραστηριοποιήθηκαν ως κατάσκοποι, αγγελιοφόροι ή συγγραφείς, ενισχύοντας το φιλελληνικό ρεύμα.
Οι γυναίκες του 1821 δεν ήταν απλές θεάτριες, αλλά αγωνίστριες, μάνες, ηγέτιδες και μάρτυρες. Με τη θυσία τους έγραψαν ιστορία.