Ένας εφιάλτης εκτυλίσσεται στις παρυφές του Υμηττού, όπου δεκάδες αδέσποτα άλογα περιφέρονται ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο κοκτέιλ κινδύνου για τροχαία δυστυχήματα και δραματικές ελλείψεις στη φροντίδα τους.
Ο άμεσος κίνδυνος: Άλογα στη λεωφόρο Βάρης – Κορωπίου
Η κατάσταση στον Υμηττό έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Δεκάδες αδέσποτα άλογα, κάποια από τα οποία αποτελούν μέρος ενός πληθυσμού ιπποειδών που για χρόνια βρίσκουν καταφύγιο στον ορεινό όγκο, κινούνται πλέον ανεξέλεγκτα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο όχι μόνο τη δική τους ζωή, αλλά και την ασφάλεια των οδηγών που χρησιμοποιούν την κεντρική λεωφόρο Βάρης – Κορωπίου. Η Μαρία Μαρώλια, ιδρύτρια του αναγνωρισμένου και εξαιρετικά σημαντικού οργανισμού Help Horses, μεταφέροντας την αγωνία των μελών της, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου μιλώντας στην ΕΡΤ.
«Οποιαδήποτε στιγμή μπορούν να βρεθούν στη μέση του δρόμου. Η πιθανότητα σοβαρού τροχαίου είναι τεράστια», επεσήμανε η κ. Μαρώλια, υπογραμμίζοντας την εξαιρετικά επισφαλή κατάσταση. Ο οργανισμός της, ο οποίος επιτελεί τιτάνιο έργο στον τομέα της προστασίας ιπποειδών, φροντίζει περίπου 100 άλογα τα τελευταία δύο έτη. Από αυτά, τα 85 έχουν εξασφαλισμένη φιλοξενία σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, όμως τουλάχιστον 10 παραμένουν ελεύθερα στις παρυφές του βουνού, εκτεθειμένα σε κάθε λογής κίνδυνο και δυστυχώς, με αυξημένη πιθανότητα να προκαλέσουν ή να εμπλακούν σε κάποιο ατύχημα.
Οικονομικό αδιέξοδο και έλλειψη κρατικής μέριμνας
Η φροντίδα ενός ιπποειδούς είναι μια δαπανηρή υπόθεση, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δεκάδες ζώα. Η κ. Μαρώλια αποκάλυψε το μέγεθος της οικονομικής πρόκλησης:
- Μόνο για την τροφή των αλόγων, απαιτούνται πάνω από 9.000 ευρώ κάθε μήνα.
- Η προσφορά της Περιφέρειας Αττικής, η οποία παρείχε συνολικά 16 τόνους τροφή, αντιστοιχεί σε μόλις δύο εβδομάδες κάλυψης των αναγκών.
«Κάθε μήνας είναι μάχη επιβίωσης για τα ζώα και για εμάς», εξήγησε η κ. Μαρώλια, περιγράφοντας μια κατάσταση συνεχούς αγώνα ενάντια στον χρόνο και τους περιορισμένους πόρους.
Νομοθετικό κενό και γραφειοκρατικά εμπόδια
Το πρόβλημα επιδεινώνεται δραματικά από ένα νομοθετικό κενό που δημιουργήθηκε το 2023. Μία τροποποίηση του νόμου 4830/2021 (Ν. 3979/2011), η οποία κατάργησε την ευθύνη των Περιφερειών για τα δεσποζόμενα ιπποειδή, άφησε ένα μεγάλο κενό αρμοδιοτήτων. Το ζήτημα, όπως είναι φυσικό, έχει λάβει νομική τροπή:
- Ο Συνήγορος του Πολίτη διεξάγει ήδη εκτενή έρευνα για την υπόθεση.
- Η Εισαγγελία Ζώων, με σαφήνεια, αποδίδει την αρμοδιότητα της φροντίδας στην Περιφέρεια.
- Ωστόσο, η ίδια η Περιφέρεια έχει καταθέσει ένσταση, αφήνοντας την υπόθεση σε ένα καθεστώς αβεβαιότητας και γραφειοκρατικής αναμονής.
Αυτή η ατέρμονη διελκυστίνδα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την περαιτέρω επιβάρυνση του οργανισμού Help Horses, ο οποίος καλείται να καλύψει ανάγκες που θα έπρεπε να αποτελούν ευθύνη της Πολιτείας.
Η μάστιγα της κακοποίησης και το κάλεσμα για βοήθεια
Πέρα από τους άμεσους κινδύνους και τα νομοθετικά κενά, η κ. Μαρώλια έθιξε και ένα άλλο, εξίσου οδυνηρό ζήτημα: τις συχνές κακοποιήσεις ιπποειδών, ένα φαινόμενο που παρατηρείται εντονότερα τους θερινούς μήνες.
«Είναι ντροπή να βλέπουμε ζώα σε νησιά και χωριά χωρίς νερό και σκιά. Αυτό είναι καθαρή κακοποίηση και πρέπει να υπάρξουν εισαγγελικές παρεμβάσεις», τόνισε, αναδεικνύοντας την ανάγκη για άμεση και αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας περί ευζωίας των ζώων.
Με τις ανάγκες να είναι τεράστιες και την κρατική μέριμνα να καθυστερεί ή να αμφισβητείται, ο οργανισμός Help Horses απευθύνει ένα δραματικό κάλεσμα σε ιδιώτες και φορείς να συνδράμουν οικονομικά ή μέσω εθελοντικής εργασίας, ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η φροντίδα αυτών των ευάλωτων πλασμάτων. «Δεν μπορούμε να τα αφήσουμε να πεθάνουν στην τύχη τους», υπογράμμισε η ιδρύτρια, μεταφέροντας την αίσθηση του επείγοντος και της ηθικής υποχρέωσης.
Η κατάσταση στον Υμηττό αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας χρόνιας παθογένειας: της έλλειψης ολοκληρωμένου σχεδίου και υπεύθυνης διαχείρισης για τα αδέσποτα ιπποειδή, αλλά και της απουσίας επαρκών μηχανισμών προστασίας των ζώων από την κακοποίηση. Η λύση απαιτεί συντονισμένες ενέργειες από το κράτος, την αυτοδιοίκηση, αλλά και την ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών.