Ο δημοσιογράφος Γιάννης Πουλόπουλος αποκάλυψε τη δύσκολη υγειονομική περιπέτεια που πέρασε, όταν ήρθε σε επαφή με το επικίνδυνο βακτήριο του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου. Αυτή η λοίμωξη αποδείχθηκε σοβαρή, με τη μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών να επιβαρύνει την ήδη δύσκολη κατάσταση του. Μετά από περίπου τρεις μήνες, κατάφερε τελικά να ανακάμψει πλήρως. Όλα ξεκίνησαν στη Μύκονο, όπου διατηρεί επιχείρηση στον τουρισμό, όταν εντόπισε ένα παράξενο εξάνθημα στο πρόσωπό του. «Το εξάνθημα εμφάνισε εμφανή σημάδια την Παρασκευή πριν από το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου. Ανήσυχος, πήγα στο Κέντρο Υγείας της Μυκόνου και μου έδωσαν μια αλοιφή, που τελικά δεν με βοήθησε καθόλου. Το επόμενο πρωί, η κατάσταση χειροτέρεψε και αναγκάστηκα να λάβω ενδοφλέβια κορτιζόνη», δήλωσε ο Πουλόπουλος.

Παρά τη θεραπεία, η κατάστασή του δεν παρουσιάζει βελτίωση. Το εξάνθημα επεκτάθηκε από το πρόσωπο στο χέρι και το στήθος. «Δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της αντιβίωσης, βγήκε νέο εξάνθημα στο πόδι, και τότε διαπιστώσαμε ότι επρόκειτο για χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Η μέρα που το έμαθα συνέπεσε με τον θάνατο του Δημήτρη Σούρα, που έχασε τη ζωή του από το ίδιο μικρόβιο. Ενημερώθηκα βλέποντας την εκπομπή μέσω Skype, όπου μια καθηγήτρια παθολογίας εξηγούσε πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι αυτές οι λοιμώξεις», πρόσθεσε ο Πουλόπουλος, εκφράζοντας την ανησυχία του.

Μετά τον δεύτερο κύκλο αντιβίωσης, οι περιπέτειες του δεν έληξαν. «Αισθάνθηκα πόνο στο δόντι και πρήξιμο. Ο γιατρός μου έπρεπε να το ανοίξει και στη συνέχεια διαγνώστηκα με σοβαρή λοίμωξη. Μου συνταγογράφησαν ακόμα πιο ισχυρή αντιβίωση, αλλά αυτή η διαδικασία προκάλεσε νέα προβλήματα, καθώς κόλλησα άλλο βακτήριο στο έντερο από τη μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών. Έζησα περισσότερες από 45 ημέρες με τρεις θεραπείες αντιβίωσης και σχεδόν δεν βγήκα από το σπίτι», δήλωσε ανήσυχος.

Καθώς η κατάσταση του επιδεινωνόταν, ο Γιάννης Πουλόπουλος αντιμετώπισε και ψυχολογικά προβλήματα. «Η ανησυχία για ενδεχόμενο καρκίνο με γέμισε φόβο. Σκεφτόμουν ότι σε αυτή την ηλικία δεν είχα προλάβει να ζω την ζωή μου», είπε με δάκρυα στα μάτια. Η ψυχολογική πίεση είχε αναπόφευκτα επιπτώσεις στην υγεία του, με τους γιατρούς να επισημαίνουν ότι το αυξημένο άγχος είχε εξασθενήσει το ανοσοποιητικό του σύστημα.

Ο Γιάννης, παρά την σοβαρότητά της κατάστασης, αποφάσισε να αποφύγει την ενδοφλέβια θεραπεία, υπογράφοντας για να αποδεσμευθεί από το νοσοκομείο, καθώς φοβόταν μη συνδυάσει το βακτήριο με την ενδοφλέβια εξέταση. Αυτή η δύσκολη διαδρομή της υγείας είναι μια υπενθύμιση των επαγγελματικών πιέσεων και του κόσμου της ιατρικής, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να μην είναι και τόσο απλός.