Ο Λεβαδειακός πήρε καθαρή νίκη 2-0 κόντρα στην ΑΕΛ Novibet χθες βράδυ, για την ένατη στροφή της Stoiximan Super League. Με αυτό το αποτέλεσμα, η ομάδα από τη Βοιωτία σκαρφάλωσε στην τέταρτη θέση, μαζεύοντας 15 βαθμούς – ακριβώς όσους έχει και ο Βόλος. Πίσω από αυτή την πορεία κρύβεται ένας ρυθμός που θυμίζει μεγάλες ομάδες, κάνοντας το πρωτάθλημα πιο αμφίρροπο από ποτέ.
Η ομάδα παίζει με πάθος και ρυθμό που μαγεύει θεατές, ανεξάρτητα από το ποιος είναι απέναντι. Κάθε ματς γίνεται σόου, και αυτό δείχνει ότι η Super League αποκτά νέα πνοή από απροσδόκητες πλευρές.
Ιστορικά ρεκόρ και παρελθοντικές εποχές
Αυτοί οι 15 βαθμοί σε εννέα αγώνες σημαίνουν κάτι πρωτόγνωρο για τον Λεβαδειακό.
Ποτέ ξανά δεν είχε μαζέψει τόσους στην κορυφαία κατηγορία. Ακόμα και στην εποχή του Ζοζέ Ανίγκο το 2017-18, όπου ξεκίνησαν δυνατά με τρεις νίκες και πέντε ισοπαλίες, έμειναν στους 14 πριν έρθει η πρώτη ήττα – μια σεζόν που όλοι θυμούνται με νοσταλγία. Πίσω στο 1989-90, οι Βοιωτοί είχαν πέντε νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες, που έδιναν 11 βαθμούς με το παλιό σύστημα δύο-ένα-μηδέν· αν υπολογίζαμε όπως τώρα, θα έφταναν τους 16. Ωστόσο, μια ποινή -4 βαθμών τους είχε ρίξει χαμηλότερα, κάτι που άλλαξε εντελώς την εικόνα. Τελικά, αυτό το φετινό ξεκίνημα ξεπερνάει ό,τι είχαν δει τα μάτια των φίλων της ομάδας.
Μήπως αυτός ο ρυθμός φέρνει και ευρωπαϊκά όνειρα πιο κοντά;
Επιθετική φλόγα από επαρχία
Ο φετινός Λεβαδειακός ξεχωρίζει με την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος μετά από εννέα ματς.
Κάτι τέτοιο από επαρχιακό σύλλογο δεν το βλέπουμε εύκολα· η τελευταία φορά ήταν το 1987-88, όταν η ΑΕΛ έφτασε τα 25 γκολ και σήκωσε τον τίτλο. Μέσα από τις μεγάλες πέντε, μόνο ο Ιωνικός το 1997-98 είχε πετύχει 22 τέρματα, ισόβαθμος σε αυτό με τον Ολυμπιακό. Η Super League, που ξεκίνησε το 2006 ως πρώτη κατηγορία, φέτος δείχνει ότι οι εκπλήξεις έρχονται από παντού. Πάντως, μένει να δούμε αν αυτή η φόρα θα κρατήσει, ή αν οι μεγάλοι θα πάρουν τα ηνία.